durrsaku |
|
| trendafili i bardhe...
e keputa nje gonxhe trendafili te bardhe ne agimin e nje dite pa shkelqim dielli fshihej pas reve te zeza dielli nuk leshonte me nxehtesi nuk kishte ma force nuk kishte ma jete ishte shuar
si mund te çelte trendafili i bardhe?
e vendosa ne nje vazo te kristalte ne dhomen time te vetmuar ku diell ishte dashuria ku drite ishte miresia
u magjepsa me lulezimin e trendafilit me shkelqimin e petaleve te bardha u mahnita nga kjo bukuri e rralle....
nuk shpresoja te lulezonte nuk shpresoja te shkelqente nuk shpresoja te rilindte...
lulezim i saj do te thoshte harrim i se kaluares shkelqimi i saj ishte fillim i nje shprese ne rilindjen e nje miqesie te madhe qe asnjehere me nuk do keputet...
|
| |