|
|
| NE PRAG TE ASAJ SHTEPIE
Une kaloja prane asaj shtepie
dhe vetem shikoja perreth
kur koken e ktheja me mendimin
se diku do me shfaqeshe ti.
Por ja qe askend nuk shikoja
veq gjysme e hapur qendronte dera
qe lehtas mendimet mi trazonte
e me pershperiste: “Hyr Brenda”.
Si biseda jone e lene ne mes
ashtu rrinte nganjeher dera
ne heshtje ndjeja se kraherorin
fuqishem ma trokiste zemra
|
| | |
