Nusja e shokut mė kėnaqi ēdo fantazi

Nusja e shokut mė kėnaqi ēdo fantazi


Unė qė po ju shkruaj jam njė burrė, ta them troē, nė pikė tė hallit. Ndoshta do tė surprizoheni qė po jua them kaq hapur dhe nė fillim, por nuk e di si mund tė shprehem ndryshe. Jam 50 vjeē dhe sigurisht qė jam i martuar, se po tė mos isha, do tė pėrjetoja ēdo gjė qė do tė mė sillte jeta. Nė fakt, nuk jam martuar fort i ri, por pėr ēudi, nuk kam patur aq raste sa kam patur kur u martova. Qė tė mos ju lodh shumė me gjithė kėto mendime qė kam nė kokė, po ju tregoj historinė qė mė ndodhi kėtė verė e mė ka trullosur kėshtu.

Unė punoj nė shtet dhe gruaja ime gjithashtu. Kemi njė fėmijė, njė vajzė, e cila tani ėshtė 15 vjeēe. Nė punė kam shoqėri tė mirė dhe ndjehemi mirė me njėri-tjetrin, kolegėt. Pėr kėtė, vendosėm tre shokėt qė jemi si mė tė ngushtė, tė shkonim me pushime sė bashku. Edhe gratė, pak a shumė, njihen nga disa mbrėmje qė kemi organizuar si institucion. Jo se kanė ndonjė afėrsi kushedi se ēfarė, por nuk janė komplet tė panjohura pėr njėra-tjetrėn. Nė fillim, kur i thashė gruas pėr kėtė gjė, ajo mė pa e habitur.

– Keni luajtur mendsh?! Njėherė nė vit kemi pushime e ato t’i kalojmė me njerėz qė nuk i njohim?! Ē’janė kėto kalamallėqe qė bėni?

– Po ne tė tre jemi shumė shokė dhe ju tė treja jeni njohur me njėra-tjetrėn.
– Po, po, tė njohur! Ne s’po njohim komshinjtė e jo mė ato qė a i kam takuar a s’i kam takuar gjithsej nja 10 herė. Nejse, bėni ē’tė doni, unė nuk ta prish ty asnjėherė.
– E dija se ti do tė ishe e para qė do tė thoje “po”! – i thashė i gėzuar qė e zgjidha kėtė problem. Tani do prisja vetėm pėrgjigjet e shokėve. Njėra nga gratė kishte thėnė menjėherė “po”, ndėrsa tjetra ende nuk kishte dhėnė njė pėrgjigje. Ajo quhet Eva e dukej si mendjemadhe dhe kur takoheshim tė gjashtė, ajo rrinte si indiferente, ndoshta ngaqė ishte mė e re se gratė tona. Nejse, shoku ia mbushi mendjen dhe kėshtu e lamė tė shkonim me makinat tona nėpėr veri tė Shqipėrisė e mė pas tė kalonim kufirin e tė shkonim nga Italia deri nė Francė. Tė treja ēiftet ishim nė gjendje tė mirė ekonomike, kėshtu qė kjo gjė nuk do tė ishte problem.

Dhe erdhi dita pėr t’u nisur nė kėtė udhėtim qė pėr mua do tė ishtė njė kėnaqėsi dyfishe, por me pasoja. Rruga ishte e gjatė dhe tė tre kishim marrė makinat tona e ndaleshim nė disa pika pėr t’u ēlodhur e pėr tė shijuar peizazhe tė mrekullueshme. Kjo ishte njė nisje shumė e bukur dhe qė premtonte shumė.
Natėn e parė ndaluam nė njė hotel e pasi u ēlodhėm nėpėr dhoma shumė tė bukura e me kushte fantastike, u ulėm poshtė tė hanim darkė. Ishim tre ēifte gati tė sė njėjtės moshė, vetėm se, siē ju thashė, njėri e kishte gruan mė tė re se tonat. Hėngrėm darkė, pimė nga pak verė e ēdo gjė shkoi pėr bukuri. Gruaja ime dhe e shokut tim qė ishim moshatare u ngjitėn shpejt nė dhomė se ishin tė lodhura e po i merrte gjumi, ndėrsa Eva tha se ndihej pėr mrekulli e nuk kishte ndėrmend tė flinte kaq herėt.

Mė bėri shumė pėrshtypje ky qėndrim i saj, por mendova se mosha bėn punėn e saj. Ajo qėndroi deri nė fund, kur ne shkuam tė flinim. Edhe pse kishte pirė sa ne, ende nuk dukej e dehur, madje i kishte rėnė njė nur i bukur qė mė bėri tė mos guxoja t’ia hidhja sytė se kisha frikė se mos gaboja nga dehja. Kur shkova nė dhomė, gruaja ime ishte nė gjumė tė thellė. Ashtu e shėndoshė si ėshtė ajo, me gėrhimat e saj, bėri tė mos mė merrte gjumi. U ngrita dhe dola nga dhoma. Ishte ora nja 3 e natės dhe bari poshte ishte ende hapur. Kisha pirė shumė, por nuk do tė mė bėnte gjė dhe njė gotė tjetėr. U ula tė pija te banaku ku si pėr ēudi nė anėn tjetėr tė banakut pashė Evėn. Edhe ajo po pinte. Sa mė pa, u afrua dhe mė tha:

– Edhe ty nuk tė zė gjumi?
– Jo, – i thashė me gjysmė zėri. – kam pirė shumė dhe e kam tė vėshtirė tė fle kur jam kaq i pirė.
– Po nuk gjete ngushėllim nė krevat? – tha ajo dhe e di se ishte e pirė e kėto fjalė i dolėn nga pija.

– Haha, nuk jemi tė rinj si ti qė tė gjejmė ngushėllimin nė krevat. Tani jemi si vėlla e motėr. – Edhe unė, i dehur, po flisja ēfarė mė vinte nga goja. Tė dy po flisnim me karta hapur.
– Nuk e kuptoj kėtė fjalė kur thonė se janė si motėr e vėlla. Si mund tė jetosh kėshtu?
Atėherė m’u kujtua mua.

– Mirė ne qė jemi tė vjetėr, po ti pse nuk gjete ngushėllim nė krevat? Tani duhej tė ishe krah burrit tėnd.

– Tani na shkrive. Atė e merr gjumi nė kėmbė e jo mė nė krevat. Nuk e vure re qė kur ishte kėtu po flinte nė tavolinė?! Nuk ėshtė pėr qejf ai! Ja, tė ishe ti burri im, tani do ishim nė rregull. Haha sa shkojmė ne tė dy!