TREGIME GAY SHQIP

Kishin kaluar vite, shekuj, mijėvjecarė qėkur nga rrathėt mė tė lartė tė qiellit, njėri nga engjėjt ishte dėbuar… Qė atėherė atij i ishin prerė krahėt dhe njihej nga cdokush me emrin Djall. Ai ishte sjellė nė Tokė, Ashtu sic vite mė vonė edhe armiku i tij i betuar, Adami ishte dėrguar me gruan e tij. Tani ishin tė barabartė, nė kushte tė barabarta. Edhe pse kishte fuqi tė jashtėzakonshme, Djalli preferonte tė dukej si njeri dhe askush nuk e dinte se cili ishte nė tė vėrtetė. Futej shpesh mes njerėzve, shumė herė nė shumė vende njėkohėsisht. I pėlqente tė ngatėrronte punėt e tė tjerėve. Adhuronte tė testonte qėndruashmėrine e njerėzve. Dhe kėnaqej pa masė kur ata binin pre e tij dhe deheshin nė dėfrime, shpesh edhe kafshėrorė… Dėfrime, tė cilat edhe atj i pėlqenin shumė… Por ai ishte Djalli dhe ata ishin njerėz.. Ai nuk kishte kontakt tė afėrt me asnjė nga miliarda njerėz qė kishin banuar e banonin ende nė tokė. Ashtu sic hynte papritur nė jetėt e tyre, po ashtu papritur edhe zhdukej, si njė gjahtar qė sapo mbaron punė me njė viktimė, vihet menjėherė nė kėrkim tė presė sė radhės…
Por ndėrkohė qė ai kryente trazirat e tija normalisht, nė rrathėt e qiellit sėrish po ndodhte njė gjė e parashikuar…
Pas kaq kohėsh qė nga dėbimi i Djallit, pėr herė tė parė u ripėrmend emri i tij.. Dhe ndėrkohė qė tė gjithė e urrenin, njėri nga engjėjt tha se nė fund tė fundit, nuk ishte ndonjė gjė e jashtėzakonshme qė Djalli nuk ishte pėrulur para njeriut, sepse ata vėrtet ishin mė tė lartė sesa njerėzit.. Dhe pa e ditur ky engjėll i rid he i brishte, po ripėrsėriste pa vetėdije tė njėjtat fjalė qė Djalli kish thėnė dikur.. Fjalė qė u pasuan nga i njejti reagim, nga i njejti ndeshkim… Dhe engjėlli i ri u dėbua nė Tokė, iu hoqėn krahėt dhe mori formėn e njeriut… Formėn mė tė bukur qė kishte pasur ndonjėhere ndonjė njeri.. Ishte i bardhe me lėkurė tė butė si mėndafsh, me sy tė kaltėr, Flokė tė verdhė e tė dendur kacurrela, i gjatė e i hollė… Njė njeri tė cilin tė gjithė meshkujt e kishin zili dhe tė gjitha femrat e ėndėrronin…
Por fuqitė mbinjerėzore tė Djallit po ndjenin dicka. Ai e kuptoi qė ishte dėbuar dikush tjetėr. I vinte inat sepse ishte i lumtur me vetminė dhe punėn e tij. Prandaj u nis menjėherė drejt Engjellit, per t’i dhėnė njė ndėshkim akoma mė tė rėndė sesa dėbimi nga qielli… Ai do ta dėbonte edhe nga siperfaqja e Tokės, duke e groposur nė thellėsi tė saj Engjėllin pasi ta kishte vrarė…
Nuk kaluan shumė kohė dhe tė dy erdhėn ballė pėr ballė… Ishte si njė pėrballja perėndish.. Tė dy aq tė bukur… por edhe aq tė ndryshėm.. Ndėrkohė qė Engjėlli ishte aq i brishtė, Djalli i shte mė trupmadh, me trup tė fuqishėm e muskuloz, me lėkurė mė tė errėt, me sy tė zinj dhe flokė tė zinj tė gjatė… Edhe atij i pėlqente kjo formė qė kishte zzgjedhur kohėt e fundit..
-Pse ke ardhur nė Tokė?-e pyeti Engjėllin, i cili e njohu menjėherė Djallin qė i kishte dalė pėrballė.
-Mė dėbuan sepse tė mbrojta ty,- iu pėrgjigj Engjėlli me pafajėsine e tij.
Nė fakt Djalli nuk e priste kėtė pėrgjigje, e cila ia turbulloi shpejt mendimet dhe ia shkatėrroi idenė pėr ta vrarė Engjėllin. Ai ishte i pari engjėll nė miliarda vjet qė e kishte mbrojtur. Nuk e kishte provuar ndonjėherė kė tė ndjenjė, por u prek dhe njė pikėz loti i shkau nga sytė.
Njė lot qė i bashkoi dhe i bėri shokė tė mirė. Engjėlli ishte i pafajshėm dhe nuk i pėlqenin punėt e Djallit, prandaj ai ia la ato nė dorė njerėzve pėr ca kohė dhe u tėrhoq nga puna e tij e pėrditshem. Njerėzit ishin mjaft tė djallėzuar dhe e pėrballonin me lehtėsi punėn e Djallit.
Dhe ndėr bisedat e ndryshme qė bėnin, i tregonin njėri-tjetrit se cfarė ndodhnin nė tokė e qiell.
Derisa njė ditė Djalli i vendosi t’i tregonte atė punė qė ai kishte mė pėrzemėr. T’i shtynte njerėzit drejt deshirave trupore. Por nuk ia tregonte dot Engjellit kėto. Ai ishte ipaster dhe dėgjonte me kureshtje, nje kureshtje qė u kthye nė admirim e mė nė fund nė dashuri. Djalli mė nė fund kishte gjėtur njė person qė mund t’i afrohej pas miliarda viteve vetmi. Dhe nuk e refuzonte dot dashurine e Engjėllit.
Dhe njė ditė pafajėsia dhe pastėrtia e Engjellit u shkri me pasionin dhe zjarrin e Djallit nė njė puthje. Njė puthje pėrtej imagjinares, njė puthje hyjnore. Putheshin me passion duke thithur plot dėshirė buzėt e njėri tjetrit, Djalli sepse mė nė fund kishte gjetur njė partner, dhe Engjėlli sepse po provonte pėr herė tė parė njė kėnaqėsi tė tillė.
Djalli i shkėputi buzėt etij nga tė Engjėllit, pasi e kishte shijuar mirė gojėn dhe gjuhėne tij tė ėmbėl, dhe vazhdoi ti puthte plot passion qafėn, duke ia kafshuar lehtė herė pas here. Pastaj ted y hoqėn rrobat. Trupai i Djallit ishte vėrtet pėr tu admiruar, aq i fuqishėm e muskuloz. Po ashtu edhe trupi i Engjėllit ishte i mahnitshėm, elegant dhe i brishte. Djalli vijoi tė shkonte mė poshtė dukė e lėpirė e puthur Engjėllin nė cdo centimetėr tė trupit. Derisa arriti nė organin e engjėllit, organin mė tė bukur qė kishte parė ndonjėhere. Engjėlli kishte kart ė gjatė por tė hollė, ashtu sic kishte tėrė trupin. Djalli nisi tia merrte nė goje plot zjarr duke i dhuruar engjėllit nje kėnaqėsi qė nuk e kishte provuar dhe imagjinuar kurrė. Kari i Engjėllit forcohej e rritej Brenda gojės sė Djallit, derisa i preku fytin. Engjėlli nuk dinte se si bėheshin kėto punė, por Djalli ishte e i mirėinformuar. Ai, pa pritur asnjė lėvizje nga Engjėlli, nisi ta merrte edhe mė thellė Karin e Engjėllit nė gojė, duke e lėvizur kokėn gjithnjė e mė shpejt, dhe ndjent kokėn e karit tė Engjėllit ti pėrplasej nė fyt. Por pastaj e ngadalėsoi dhe duke e parė Engjėllin nė sy, e pyeti sėse kishte dėshirė ta provonte edhe ai. Edhe pse heitonte tė bėnte njė gjė qė nuk dinte, Engjėlli pranoi duke tundur lehtė kokėn nė shenjė miratimi. Djalli u cua dhe e uli Engjėllin nė gjunjė. I pėrkėdheli kacurrelat e verdha dhe e ledhatoi nė fytyrė. Engjėlli hapi gojėn ngadalė dhe e mori nė gojė kokėn e karit tė Djallit dukė e lėpirė lehtė. Djalli nisi tė shtynte Karin e tij, qė ndryshe nga i Engjėllit, ishte i trashe dhe akoma mė i madh. Atij iu forcua kari shpejt dhe Djalli nisi ta shtynte mė tėrbim Karin e tij tė fuqishėm nė fytin e Engjėllit, tė cilit ia kishtė shtrėnguar kokėn nga pas dhe ia tėrhiqte me presion drejt vetes. Engjėli nuk pati vėshtirėsi nė mbajtjen e karit tė djallit. Fundja ata nuk ishin njerėz dhe nuk ndjenin njėlloj si njerėzit. Ato ndjenin mė pak dhimbje dhe mė shumė kėnaqėsi. Topet e djallit i pėrplaseshit fort nė mjekėr. Shija e karit tė Djallit e tėrboi dhe po e shijonte cdo centimetėr nė gojėn e tij.
Pastaj Djalli e ngriti Engjėllin nė kėmbė dhe i tha tė kthehej mbrapsh. Engjėlli iu bind menjėherė, duke qenė i bindur se edhe kjo do ishte njė kėnaqėsi mė vete. U kthye mbrapsht dhe ia drejtoi bythėn Djallit, i cili ia hapi mė shumė kėmbėt qė ta kishte punėn mė tė lehtė. Nisi tia lėpintė vrimėn Engjėllit, i etur pėr shijen e saj tė mrekullueshme dhe duke ia depėrtuar gjithnjė e mė shumė gjuhėn Brenda. Pas kėsaj, Djalli u ngrit nė kėmbė dhe eshtrėngoi Karin e vet me dorė, duke vėshtruar me admirim vrimėn e Engjėllit. Nuk kishin nėvojė pėr prezervativ, ata nuk i zinte asnjė sėmundje.
Dhe e futi kokėn e tij tė majme tė karit ne vrimėn e Engjėllit e mė pas e shtyu ngadalė. Kėnaqėsia ishte e pakrahasueshme pėr tė dy. Djalli vazhdoi mė tej duke pėrparuar si i tėrbuar, i karakterizuar nga fuqia dhe pasioni i tij, duke e shtyre me shumė forcė Karin Brenda Engjėllit, tė cilit is kishte vėnė tė dyja duart rreth belit. Pastaj njėrėn dorė ia vuri nė shpatull, duke e tėrhequr Engjėllin drejt vetes. Ishte njė akt seksual i fuqishėm dhe mjaft i shpejtė nė ritėm. Por Djalli nuk kishte tė lodhur. Vendosi tė ndryshojė pozicion, duke e kthyer nė shpinė Engjėllin dhe ia ngriti kėmbėt lart, duke i vendosur mbi shpatullat e veta. Kishte shumė dėshirė ta shihte partnerin e tij nė fytyrė ndėrkohė qė e pallonte si i cmendur. Vazhdoi ta qinte me pot e njejtin ritėm tė shfrenuar, dhe herė here e puthte Engjėllin nė buze, herė e thithte fort buzėn e tij te poshtme, e herė e kafshonte…
Pastaj ndjeu se kishte arritur kulmin e kėnaqėsisė dhe e nxorri Karin nga vrima e Engjėllit. Donte tia derdhte pėrsipėr sepse ishte edhe vetė shumė kurioz se si do tė ishte derdhja e tij e parė. Por nuk mbeti aspak i zhgėnjyer nga aftėsitė dhe fuqitė e veta. Sperma i doli si njė shatėrvan mbi trupin bardhosh tė Engjėllit, duke e spėrkatur edhe nė buze, nė fytyrė, nė flokė…
Pastaj edhe engjėlli e derdhi spermėn e tij, po aq tė fuqishme…
Djalli iu ngjit pėrsipėr, duke e pėrlyer edhe trupin e tij zeshkan me masėn e madhe tė spermės nė trupin e Engjėllit. E mė pas e puthi, duke shijuar buzet ė Engjėllit dhe spermėn e tė dyve, njė shijė te paharrueshme, e cila e nxiti qe tia lėpinte gjithė trupin Engjėllit, duke shijuar cdo pikė tė atij lėngu mahnitės, njė pjesė tė mirė tė sė cilit e kaloi nė gojėn e Engjėllit, duke u puthur sit ė cmendur…
Mė pas u shtrinė pėrtokė tė dy.. Tė kėnaqur nė kulm… E pasi morėn pak frymė vrapuan ashtu tė zhveshur drejt liqenit aty pranė, ku u hodhėn menjėherė…
Kishin kaluar shumė kohė kėshtu.. Tė kesh njė jetė tė pafundme ishtė kėnaqėsi mė vete.. E bėnin ku tė donin, kur tė donin… Dhe duheshin si tė marrė… Njė Engjėll dhe jė Djall… Njė Djall… Apo mos ndoshta dy tė tillė???