| Dashuria
Koha ėshtė te duhemi
te kesh besim ne mua kur te them: Trime,
te kem besim ne ty kur me tha: Trim.
Por kokėn time kryeneēe shume kurthe ngrite,
shume e pushkėt mbushi babai yt, fisi yt,
njė mije e njė te zeza kurdise ku do ma zije priten.
E nen kulm banonim,
nga frėngjia me drite me peshove,
me dite lexoja Shekspirin ne hijen e Kullės,
se mos do te takoj te kroni i shpresave.
Ma ruaj syrin, dashuria ime,
ma ruaj shpinėn nga dielli, nga acari!
Kam frike se ma therin syrin cubat e territ,
kam frike se me vrasin pas shpine te pabesėt.
Dashuria ime, ma zgjat dorėn ta kapėrcejmė kėtė
ujė te madh,
i huaj sjam as vij nga toke e vdekshme.
Ne fund te livadhit te kositur a po sheh:
ai kali i bardhe ėshtė yni e tash pėrgjithmonė.
Me shikon drejt ne sy, leri zėnkat, fjalėt, sharjet,
Unė do te tė sjell Lulen nga zemra e Bjeshkės,
do ta ndez llambėn nė Kullė,
do ta hedh farėn nė tokėn e re.
Kur tė desha, ēoja dashurie me njė grua tė marrė,
e mėhalla jehonte nga shpifjet.
Na iku jeta, trime, smenduam pak edhe pėr vete,
Koha ėshtė tė duhemi.
|
