matildamoj |
|
| Sa je ti larg, ndjej ankth në shpirt, rrëmujë As lule, as këngë, as qielli s’më pëlqen; Kur nuk të shoh un’zverdh si gjeth pa ujë, Më zbehet bota, dielli nuk shkëlqen.
Në vonon ti, e mbaj veten s’bëj bujë, Por vuan zëmra, ngërçi... e mbërthen Më lidhet gjuha, ofshaj, më priten gjunjë E sa nuk brohoras kur shoh që vjen.
Me vrull un’portën çel, po shpirt çaprazi Më shuhet kur ti heshtur hyn, ngadalë E un’qejfprishur ndrydhem nga marazi.
Por sapo nis e flet të ëmbla fjalë E të shkëlqejn’ si yje syt’ nga gazi, Më qesh fytyra e zëmra ndizet valë
|
| |