|
|
| Leter derguar nga nje nene djalit te saj polic:
I dashur biri im!
Te shkruaj keta pak rreshta qe ti ta dish qe te kam shkruar. Nese e merr kete leter, do te thote qe ka arritur. Nese nuk e merr, ma thuaj se ta nis prape.
Po te shkruaj ngadale, sepse e di qe nuk te pelqen te lexosh shpejt.
Pak kohe me pare babai yt lexoi ne gazete qe pjesa me e madhe e aksidenteve ndodhin brenda nje km distance nga vendi i punes. Keshtu qe vendosem te shperngulemi pak me larg. Shtepia e re eshte fantastike! Ka nje lavatrice, po nuk jam e sigurte qe funksionon. Pikerisht dje vura rrobat brenda, terhoqa ujin dhe rrobat u zhduken te gjitha.
Koha ketu nuk eshte shume e keqe. Javen qe shkoi ka rene shi dy here gjithsej: heren e pare per tre dite rresht, ndersa heren e dyte per kater.
Persa i perket xhaketes qe me kishe kerkuar, xhaxhai yt me tha qe nese ta nisja me kopsa do me kushtonte shume (kopsat peshojne).
Keshtu qe ia hoqa fare. Nese do qe t'ia vesh prape, t'i kam futur te xhepi i brendshem i xhaketes.
Vellai yt para ca ditesh beri nje budallallik te madh me makinen: zbriti dhe mbylli deren pas vetes, duke harruar celesat brenda. Keshtu qe u detyrua te kthehej ne shtepi per te marre celesat rezerve, keshtu edhe ne mundem te dilnim nga makina.
Nese takon Kristinen beji te fala nga une. Nese nuk e takon, mos i thuaj asgje.
Mamaja jote qe te do shume.
|
| | |
