jamdurrsake |
|
| Fjalet u hargjuan
e loti vdiq ne sy,
m'a jep zemren mua,
t'behem bashk me ty...
M'i jep buzet tua,
t'i jap syt e mi,
se ngadal do me mbyt malli per ty...
M'a jep shpirtin mua,
ta jap jeten time ty,
m'a jep jet mua,
t'bej te lumtur ty
dhe te jetojm se bashku deri ne perjetsi...Te Dua....(
Kur e pyeta se perse
Nuk donte te me tregonte
Poshti i uli syte
E perseri nisi te lotonte
Te lutem me trego
Iu dejtova perseri
C`fare i shtryri prinderit
Ne te cilen vepruan keshtu me ty
Kembenguljes time
Ajo nuk i rezistoi
Nje histori plot trishtushme
Nisi te me tregoje
Kur pak dite me pare
Ne shtepi dikush kishte shkuar
Dhe prinderve te sai
Doren e saj u kishte kerkuar
Por prinderit te padrejte
Ndaj sai ishin treguar
Me nje djale qe ajo s`donte
Vendosen per ta fejuar
Ndai kesai padrejtesie
Vajza kishte reaguar
Me nje pergjigje negative
Prindeve iu ishte drejtuar
Eshte e drejta ime personale
Qe shokun e jetes ta zgjedh vete
Nuk dua nje jete banale
Por dua te ejtoi ne realitet
Ndaj ndjenjave te vajzes
Dicka kishte vepruar
E ne mesin e kesai nate
Prej shtepie ishte larguar
Historia e saj trishtuese
Me tronditi thelle ne shpirte
Doren ia shterngova
Dhe e ftova ne shtepi
I qendrova prane ate nate
Me shpresa duke e ngushelluar
E zemra e sai e vrare
Nuk reshti duke em falenderuar
Kur mengjesi agoi
Ajo u zgjua shpejt
Me tha tani duhet te shkoi
Ty do te jem borxhli perjete
Ku do te ikesh tani
E pyeta i hutuar
Te ndjek fattin tim
Mu pergjigje me ze te shuar
Vertet me erdhi keq
Per ate zemer te pashprese
Ndaj nuk e lejova
Se nuk doja ajo te vdese
Me fjale te embela iu luta
Pe te qendronte me mua
Lehte ne faqe e putha
Dhe i thashe ``Te Dua``
Kur degjoi fjalen te dua
Ajo u ngroh ne shpirte
S`dinte c`te thoshte nga habija
Dy pika loti i rrodhen mbi syte
Me buzet e sai si zgjarr
Me peshperit lehte
Ti me sherove zemren e vrare
Perjete e jotja kam me mbete
|
| | |
