|
|
| Mos Ik nga e Verteta Vetes i shton dhimbje te kota deshir per nje te pamundur fantazie shoqeria nuk te mjaftoi, e irrituar te dukej bota qendroje ne ndejkje te nje meshumtesie Iluzioni te dhuroi humbjen ne aterimin e vonshem te se vertetes Mos ndalo vazhdo rrugen e fatit une kembet kam ngulur ne vendin qe jam i duhur kepucet taket i thyen per t'mos vazhduar ne pritje te nje dite per tu liruar Mos ik nga e verteta, shih kjartesin rrugen e ke pa pengese, veten e ndalon erresira eshte nisur te len pas vobektesin drita shpirtin ta liron drejt fatit qe kerkon Nje dite do te agoj per ty, e kaluara mbetet vetem kujtim nje harrese qe ishte, ringjalljen e flake e ben tym.
|
| |