|
|
| Ēlirimi i rajoneve tė tėra nė Shqipėrinė e mesme e veriore, bashkimi i forcave politike shqiptare ishin ngjarje tė rėndėsishme edhe nė planin ndėrkombėtar dhe shkaktuan shqetėsime tė veēanta nė oborrin osman.
Sulltan Murati i II ngarkoi Ali Pashėn, njė nga komandantėt e tij mė tė shquar, qė tė rivendoste pushtetin osman nė ato rajone.
Ne krye tė 25,000 vetave, Ali Pasha iu drejtua viseve tė lira shqiptare.
Skėnderbeu pėrgatiti njė ushtri prej afro 8 mijė kalorėsish e 7 mijė kėmbėsorėsh. Beteja u zhvillua nė vere tė vitit 1444, nė fushė tė Dibrės sė poshtme tė palokalizuar ende, qė konvencionisht ėshtė cilėsuar si Beteja e Torviollit. Ajo filloi me sulmin e shqiptarėve tė cilėt luftuan heroikisht dhe arritėn njė fitore tė Shkėlqyer. Nė atė betejė shkruan Barleci Luanėt komanduan luanėt.
Fitorja e Torviollit pati jehonė tė thellė nė Shqipėri dhe nė vende tė tjera. Ajo pėrforcoi besimin e shqiptarėve tek Skėnderbeu dhe tek ushtria e Lidhjes.
Ne vjeshtėn e vitit 1445, kundėr Shqipėrisė erdhėn njėra pas tjetrės dy ushtri osmane, tė cilat u shpartalluan nė luginėn e ngushtė tė Mokrės sė Dibrės. Nė vitin 1447 shqiptarėt shpartalluan njė ushtri tjetėr osmane nė Oranik tė Dibrės. Kėto fitore ushtarake e rritėn mė tej autoritetin e Skėnderbeut dhe nė njė rrafsh ndØrrkombėtar e bėnė Shqipėrinė njė fuqi antiosmane tė dorės sė parė.
|
| | |
