durrsaku |
|
| Kur mendoj per ty !
Kur mendoj per ty
dhe ethe shpirti leshon
Mendoj per gjene me te bukur ne jete
Mendoj per dashurine tone.
Kur mendoj per ata sy te bukur
dhe buzet qe dridhen pa fjale
Mendoj per floket mbi gjok sin tend
dhe zemrat qe rrahin pandal.
Kur me ty bisedoj dhe hesht
d he dridhem kur me flet ngadale
Mendoj se brenda teje ka dicka
Qe ti ma thua me zemer, jo me fjale.
Dicka qe me ben te ndihem si engjell
Dhe hap krahet drejt teje te fluturoj
Ti me shterngon aq forte prane vetes
Dhe une ngadal peshperis te dashuroj
Nese nuk te thash
se per mua je ti
ajo qe me fal buzeqeshje
ajo qe me fal ngrohtesi
Nese s'ta shpreha dot
sa shume te dashuroj
fajin e kish natyra
qe si dha zemres goje
"ZEMĖRIMI YT"
Si diēka normale mbi mu i lėshon fjalėt
harron se nė shpirt ato fort mė vrasin
fjala ik si lumi... kurrė ajo nuk ndalėt
fjalėt qė lėndojnė... fjalėt qė bėrtasin.
Nė gjumin e natės njė zė tingėllon
se di pse nė zemėr vuaj pėrsėri
ti me zemėrimin tėnd sa shumė mė helmon
sa ndjenja vret nė zemėr... jo jo ti se di!
Fluturon dhe ngulet thellė nė ndjenjėn time
fjala e thėnė vend i len zemėrimit
dhe njė natė pa gjumė... njė natė me mendim
zemra kur tė qetėsohet vend si len pendimit
|
| | |
