| Tash eja e dashur, te dashurojme prane dritares, qe tna lakmojne te gjithe kuriozet e mbare lagjes, ata, qe kohen ma renduan mbi shpatulla ēdo nate, mungesen tende ne trup, ma gllenden porsi plage.
Lakuriq te dashurojme e dashur, pa gajle, deri vone, te krenohemi me afshin e ndezur ne dhomen tone, tna xhelozojne fqinjet e zgurdulluar, si une me pare, kur ste kisha prane e kundroja i etur, si lisi i thare.
Te ēmallemi mu ketu, perpara perdes gjysmehapur, per zerat qe sonte heshtin, por shpesh me kane tallur kur per syēkat e mi tinzar perleshje sensuale aktronin, duke me shpuar ne gjoks, pa ditur se sa me mundonin.
Ta kuptojne dhe ata, qe sonte, vrojtojne te vetmuar, se jeta ka dy faqe, ku veē ne njeren jeton i dashuruar, ne tjetren do jesh e do xhelozosh dashurite ftojake, qe te pervelojne nga larg me epshet e tyre bubulake.
|