durrsaku |
|
| Nese prej meje mendja s'te hiqet,
Nese per mua zemra te digjet,
Ateher afrohu dhe me prit pak mua,
Se do te vij ngadal qe te them TE DUA
Te puth buzen qe te flejsh embel,
Te puth syrin qe te shofish enderr,
Te puth faqen qe te ndjehesh mir,
Me 1000 puthje te them naten e mir.
Tė dua, pėr ty vuaj!
Tė dua, pėr ty shkruaj!
Tė dua, pėr ty ėndėroj!
Deri nė vdekje ty stė harroj!
Zemra lengon
vajtimi shpejton
dashurinė e parė
do ta kujtoj edhe nė varrė.
Do te bėhem shkrumb e hi
do te tretem nga njė dashuri
zemra me thot tė dua
pse me ben kaq shumė tė vuaj?
Eh ta dish sa shume te dua
do te rrije veq me mua,
dua ti ndjej buzet e tua,
dhe fjalet qe vetem ti mi thua.
Nuk jam poet,
tė shkruaj poezi
Por fjalėn tė dua,
E shkruaj vetėm pėr ty
Bilbili nė degė
Sa bukur kėndon
Ti puthsha buzėt
Ti qė e lexon
Njė ditė Zoti po mendonte,
diqka zemrės time ti dhuronte..
te gjith engjujt rreth vetės mblodhi
dhe pėr zemrėn time vetėm ty tė zgjodhi.
|
| | |
