durrsaku |
|
| Sekondat e mia,qe nuk sosen kurre, hordhi te pafundme,te padukshme,mizore, te njejtat sekonda aq te dashura dikur, kur shetisja me mamin e kapur per dore.
Tani jane tjetesuar dhe krejt te cmendura vijne e me godasin si shkendija thikash, ma peshtjellin shpirtin me vrizime te dendura dhe une tkurrem e dridhem e tera nga frika ...
Nje njeri qe ska dashuri vdes.
Kam lexuar dikur .kane bere eksperimente me femite e sapo linduri kane mbyllur ne nje dhome jan kujdesur per to dmth ua kan dhene per te ngeren e per te pire,por bised ska bere njeri me to.Nuk ka kaluar dhe aq kohe kan filluar te vdesin vetvetiu femite,dhe pergigjet e dietarve ishin se cdo krijes ka nevoj per ngrohtesi te dikujt,dashuri etj....! Mbase kjo nuk ka te beje fare me temen,mendimi im eshte kjo:Nqs nuk ka Dashuri nuk ka Jete dhe kunderta
Vjeshta qane per shi Dimri per bore Pranvera per lule nena per femi Une i dashure qaje per Ty
Dashuria eshte shume e embel Por shume e veshtire se Dashuron Dhe te trethetojn dhe mbetesh si zeg ne Vetmi
Mos i beso askujt Mos e urrej veten Por me beso mua qe per ty jap jeten Edhe pse je LARGE asgje sme pengon Largesia na ndan DASHURIA Na Bashkon
Heshtje ne gure te zjarrit Ne hijen e erret ende te pahasur E kaloj pa dashur naten e varrit Sikur ty mos te kisha pasur Ende mes atyre fjale e thumbuar Ne ate shtepin qe ti nuk e deshirove Asnje thenje te bukur ske per te degjuar Derisa dashurin time se shijove Kohet ecin natyren e endrrojn te vdekur Ate qe e deshte nuk eshte me mua Ti dot ske folen e zemres per ta prekur Edhe pse nje i mallkuar te tha nje here Te dua Eshte e vertet nga lotet qe te pres Nga zemra qe vret pse jetoj pa ty Une nga fjala e marrur i verber do te vdes Do te shkrihen edhe pse dot ste shoh me sy Ti tregoje femirin tende qe ishte dikur Qe ta helmoj jeten nga nje qe dot se thua Ajo e hidhura do te mbetet e ndare ne mure Nga endja ime qe te thash te dua Ne sy do te mbetesh si qdohere pengese Do te jesh e tille si gjithmone Kjo e mallkuar do te mbetet nje kujtese Nje kohe te kaluar qe dot nuk e harron Trego nga vjen dhe nga shkon Thuaj te paverteten ne nje te vertet Trego se dikush a te mungon A ke qen e vetmuar dhe keshtu te jete Ane te skajshme te shtepis qendro Me kujto se engjell do te krijohem Ate qe e ke per mua mos e trego Derisa une nga zemra te dobesohem Naten kaloj ne gjumin e stuhis Edhe pse afer nuk jam duke te peshperitur Kujtoj ne enderr ditet e dashurise Pasi qe jeta me zili e kishte gelltitur Une jam atje ku rrezon ai diell Trupin e kam ne toke qe mbese Shpirti im do te kthehet ne qiell Se me ate te kujtoj edhe kur vdes Neser ne mengjes zgjohu e shoqeruar Bashk me ate endje po ai eshte dikush tjeter E di se syte nga malli kane per te lotuar Se dikush mbas meje ta dergon kete leter
|
| |