durrsaku |
|
|
Nje dit te erdha pran ti me vdekjen po luftoje shum papritur me than kishe muaj qe me kerkoje…
por un ste qendrova pran kur ti per mua nevoje kishe nuk ti perkedhela dot buzet se larg meje ishe…
dikur u deshem shum por nje dor mekatare na ndau sfola un sfole as ti fati rruget tona i percau…
un u nisa shum larg po se duroja dot vetmin neteve te gjata pa gjum te kerkonte shpirti im…
zemra jote shpertheu sduronte dot larg meje dhe ti e dije shum mir dhe un tretesha larg teje…
nje dit telefoni ra dhe erdhi lajmi i keq esht ne ditet e fundit me than pa ty si del shpirti dhe shum po heq…
nuk dija cte mendoja lotet me venin varg-varg ty po te merrte vdekja po un isha ende larg…
i hipa avionit te mallkuar qe do me sillte pran teje ta jepja dhe ty mundesin te shuheshe pran meje…
dhe ja ku gjendem para deres se nje spitali aty ku do takohen bashk gjysem i vdekuri dhe i gjalli…
brenda hyra,te gjeta ne shtrat ishte shum i zbehte, me buze te that te fola po ti sm degjoje me mish e me shpirt lufotoje qe te jetoje…
tani qe me kishe pran doje ti hapje syt por vdekja e mallkuar ste jep mundesi te dyt…
zemra te rrihte e ndjeje qe isha aty se zemra ndjeu zemren qe dikur ishte me ty…
me mundim i hape syt e brishte dhe me mall me pe me fole dhe dy fjal “mos qaj”-me the…
ti po shuheshe para meje dhe ksaj si jepja dot shpjegim dhe jeten do ta jepja qe te gjeje ti shpetim…
“nuk munda larg teje”-me ze te ulet me the “per mua nuk ka jet,kur pran meje sje” te putha embel, me puthe dhe ti lotova un,lotuam t dy…
fryme thell more dhe zemra te pushoi lotet ran nga syt e tu dhe vdekja te pushtoi…
e dija q m ndjeje mbi trupin tend qaja dhe lutesha q perehje te gjeje…
duke qar mbi kraharorin tend dicka ndjeva zemra me rrahu fort sikur ju afrua vdekja…
edhe zemra ime pushoi pushoi dhe shpirti im se kjo jet pa syt e tu per mua sdo kishte kuptim…
…… dhe ja te gjeta diku aty mbi re syt e mi lotuan “dhe ktu bashk do jemi me the”…
per dore m kape dhe u ngjitem ne parajs askush sdo ta besonte ne te dy ishim prap bashk…
i thame njeri-tjetrit Te DUA ngadale dhe u puthem leht e pa fjal as vdekja nuk na ndau dot se ne ishim serish bashk
u larguam te lumtur humbem diku ne pafundesi qeshem te dy dhe tham: “PARAJSA PER MUA JE TI”
***kjo poezi vetem per shpirtin tim qe e dua shuum shum dhe qe me frymezoi per te shkruajtur kto fjal..te dua zemer pergjithmon e jotja..***
|
| |