durrsaku |
|
| Pash nje lule dhe mendova: erdhi pranvera…
Pash shiun dhe mendova: Dikush atje lart po qan…
Pash trishtimin ne syte e nje femije dhe mendova: Ndoshta ka nevoje per ngrohtesi…
Dhe me vone te pash ty dhe ne fund e kuptova se kam akoma nje arsye per te jetuar.
Në zemer me ke hyre, me çels te kam mbyllur , çelsi eshet tretur , ne zemër me ke mbetur.
|
| | |
