LETRA DASHURIE ME TE BUKURA DHE TE REJA

Zemer, u lidhem aq shpejt sa sna i priste mendja ,dashuria eshte nje ndjenje qe nuk e perballon dot, por mos harro se eshte edhe dicka qe te ben te vuash shume aq shum sa madje se kontrollon dot as veten , ashtu ishte edhe dashuria ime per ty hee ,po prap ne e kemi ne dor dhe prap mund ta kapim ate si dikur ,po e di qe do me thuash seshte e lehte , por ja qe zoti ne ndahu aq larg nga njeri tjetri sa po harrojme edhe emrat tane ,ti ndoshta ma ke harruarr dhe ndoshta pershperin nje emer tjeter , por un jo kurr smundem ta bej nje gje te till ndoshta nje dit do te takoj perseri dhe do te them akoma po te pres , ndoshta ti ke filluar nje jete te bukur edhe kete te uroj po te lutem mua kurr mos me harro , kujto ato min ato caste qe ne ikaluam aq bukur me aq dashuri , edi qe ti do ta lexosh kete leter apo si mund ta quaj rrefim nga (jeta jone) por te lutem mos me harro kurr

deshira per te qene dashuria ime e fundit ^doja te bej te pamunduren te mundur,,,por duke trokitur fati i zi ne porten e zemrens sime ,,,u lendova shume shume ,,aq sa nuk mund ate gjej cili jam ne te vertet ,,vetem dija qe te dashuroja perseri edhe pse syte pane gjene me te hidhur se vdekja.,,,me lendove ne prezencen e zemres,nderkoh qe puthje nje tjeter me aromen time te buzeve,,me vjen keq per mua me vjen keq per kohen,,dhe ketu nen dheun e ftohte ndodhem i hidheruar e shpirtin nuk me gjen rehati,,,sepse te shikoj cdo dite qe ti qan per mua dhe per pishmanin e gabimit qe bere,,me vjen keq zemra ime vetem kete mundem te them sepse shpirti im tashme eshte i pa prekshem e i pa degjueshem vetem nese njehere te vetme me lejon zoti me lejen e tij te te them se akoma te dua,,,edhe pse jam prehre ne paqe,,,

DASHURI E DESHTUAR
nese ndonjeher do ta kuptosh sa lotin kam derdhur per ty do te verbohen ata sy ateher do ta kuptosh se te dua vetem ty te gjith lumenjet i kalova per te ardhur tek ti e ne mes te rruges gjeta nje vetmi....me lendove pa mass dhe zemra ime pa ty do tme plass ahhh sikur te mos egzistoja fare ne ket bott se gjdo gje qe bej per ty eshte e kot por nje gje mos e harrro se ti mua nuk me donn dhe nuk don te jemi bashk e une do te mbyllem ne grila te perjetshem dhe do ta mallkoj ket bott qe se deshta e jetova kott. e till edhet kjo dashuri qe te kap ne femiri nese me ty nuk jetoj do te mallkoj jeten qe po jetojj te dua te duaa dhe do tetete dua gjithmon por shpresoj qe nje ditt edhe ti do te me thuash TE DUA

Ti kepus petalet dua
e ashtu te me ndjesh duart
tek i numeroj me merzi per ditet e netet qe te dy kaluam .........
Do te pres.........a po me pret dhe ti o shpirt?
Me prit dhe ti ne limitin e kesaj ekstaze qe po perjetoj me ty
Me prit kur trendafilin ta kem edhe per me shume kohe ne duar...............
Ma ler ta mbaj si ujin e paket e ta pi etshem ate qe ndjen
brenda ti per mua....
Mos i vyshk petalet trendafil se loti im do te mbaj te gjalle.....
Mos e shiko boten perreth ...........
se te kam dhuruar diten, naten e
meshire te lutem per mua kij
se ne varr do endem e kurre sdo mundem te ngjallem perseri...
Mos i shiko syte e tjere se te kam dhene te gjithe boten........
Qaj o shpirt qaj mbi mua ashtu sic je tani ........
Ma le mua ta mbaj shpirtin keshtu te kuq ne duart e mia
Si gjakun tim o trendafil ashtu brenda meje neper vena............

Kujtimi per ty
Jam ulur diku atje tej........midis kujtimesh e nuk e di
pse jam kaq e heshtur dhe e ftohte sot,,,,
e ndjej se ato me fusin ate turbullim brenda vetes.
Me shfaqen aq abstrakte e me zhdervillen aq lirshem midis hapesirash diku
si hije njerezish qe me rrethojne e me lidhin hijen e kujtimeve nder vite..............
...... me ate perin qe ma detyrojne zemren te eci perpara duke formuar ashtu pjese pjese uljet e ngritjet e jetes qe kaluam te dy.
E kthej koken anash e ty ste ndjej prane........ te te thote heshtja nje fjale shpirt por shhhhhhhhhh duhet te ta ndjesh dritherimen se ka shume per te te thene , e keshtu dua te fshihen kujtimet e dashuria jone te te rris krahet perseri......Ti hapi mbi qiellin qe po mbullon vetmine tani dhe ashtu do ta ndjeje te me mbaje gjithnje me ty....

Shpirt dje me rreke,
e zemren pezull perseri ne duar po ma mban...
Mi the fjalet aq ashper sa drodhen trupin fort ... e buza do te puthi e syte ti ngul ashtu mbi syte e tu.....
a do ta kuptosh te shkreten jete e ndoshta ta kuptosh veten aty brenda se si jemi gatuar ne rreshtat e egersires,
ne rreshtat e nje dashurie.............
ne rreshtat e asaj dashurie te cmendur ..
te lenduar ne cerrjet e gjembave te nje trendafili....
do ta kuptosh se rruga ime eshte e gjate te takohet perseri me tenden??
............do ta kuptosh se eshte e gjate e plot lendim...................
.....kuptoje vetem nje here se dhe frike kur te kem do ti shtrengoj buzet fort e syte do ti mbyll ashtu ne erresire....
do mendoj per te kaluaren me ty te embel............
do mendoj se sa shume te dua .... sa shume te dua ne kete bote......
do mendoj se dhe pak do jem me tyyyyyyyyyyyy
do mendoj se sa te bukura jane gjerat kur jam prane teje...........
do mendoj se sa shume kam qare per ty
do mendoj se gjithcka e ka nje te keqe e nje e keqe e ka nje te mire..............
do mendoj se sa e bukur eshte jeta.. kur ne te ben pjese ti...........

Peme ngjyre gri te ngrira ne hapesirat e ftohta te Janarit ..............
me kujtuan rrugen e ardhjes time ketu.
Ditet ishin te njejta si ato te Prillit ,
me plot shi...........
Heshtja kish futur krahet e saj thelle ngrohte e ngrohte
brenda ne rrenjet e trishtimit qe do iki. iki tej prej ketu.
Ndoshta tej nje ngjyre jete plot ylbere ose tej e fundosur ne nje ngjyre gri,
me shume e shume pika shiu qe rrjedhin pa pushim.........
E era vrapon me lajthitjet e saj per te gjetur strehe ne deget e shtremberuara te pemeve
ngjyre gri.
U perlesh pa ze neper netet e ftohta per ta degjuar thirrjen e ngjirur
qe si jepte ze trishtimit te hapte gojen e madhe plot me lageshtire urrejtje.....
Askush si degjoi lajthitjet e eres naten me hene plot, e pikerisht ne parvazin e dritares , su ula me.........
Su ula me per te qare nen vezhgimin e qiellit me puhizen ledhatuese qe me mungon.
E dhoma do te leshoje perreth format e cuditshme te mungeses time,
qe ndoshta do te kete ngrire ndonje arome te lene ftohte.
Dhe ajo eshte e vetmja gje qe kam lene.
Kush do ti vinte kufi arratisjes qe te mos ikte?
Te mos ikte ashtu e ftohte naten e erret pis pa njeri,
ai brenge e lindur padashje
ne fajet e askushit..............
E s'deshi te mbetej brenge e lene ashtu e perlotur pa krahe perte qene thjesht nje plage qe do te mbyllet shpejt.
E eren s'do ta degjoj me tek me ofron te iki tej me trokitjet e saj ne xhamin e dritares plot mall.
ndoshta ato nete s'do vine me,
e nete te tjera do te mbeshtjellin nje tjeter njeri.
E mua do te me harroje..........
Gjithcka do te zhytet ngadale ne vite qe do te vine,
e do te me zere brenda me myshk harrimi.
harrimi i shpirtit tim i lene aty
aty ku je ti moj ere.
Po valle a do me kujtosh ashtu sic isha dikur?
Nje fletes e njome ne krahet e tu....
Pse ti s'dalldise e bashke me ty dhe une?
Pse u harruan thirrjet e zerat e jetes si e cdo dite me pare?
Pse s'u degjuan si gjithnje?
U la cdo gje.
E pikerisht te gjitha u thyen brenda meje kur erdha pikerisht .............ketu........
E veten e le menjane per tu lagur me shiun qe po bie jashte,
e ndoshta veten do ta ndjeje atje ,
atje qe malli marrezisht me ka marre.