| Jeta nėn gėrmadhat e dashurisė
--------------------------------------------------------------------------------
Ėndėrr reale
Ėndėrrova diellin tė strukur nė gjiun tim, ėndėrrova aq fuqishėm sa rrezet e tijė mė ngrohėn tėrė truopin, ēdo qelizė e pasuruan me nergji tė re, energji qė gjer mė tani nuk e njihja, energjinė e dashurisė! Nuk ishte diell i zakonshėm ai, ishte dielli qė tek unė solli rrezet e tua, ngrohtėsinė tėnde dhe dashurinė e pafund tė ruajtur pėr mua!
Njė drithėrimė nė rritje mė pėrshkoi tėrė trupin dhe dalėngadal u shėndrrua nė tėrmet qė ēdo ind timin e bėri tė kėrcej me vallen e dashurisė.
Pastaj po ky diell u shėndrrua nė njė ylber shumėngjyrėsh, nė ylberin e premtimit tė dhėnė pėr dashuri, ylberin e shpresės, ylberin e dėshirės pėr jetė. Po ky ylber tė cilin nė ėndėrr e kalova, nuk mė ndėrroi gjininė (sikur thuhet nė pėrralla) por mė fali krahėt, njė palė krah tė lehtė qė tė fluturoj drejt teje, drejt pėrqafimit tėnd, drejt lumturis sė pafund, drejt realizimit tė premtimit.
Dhe sa qudi, ishte kjo njė ėndėrr qė mė nxorri gjumin dhe kur ngadal hapa sytė, isha me ty, nė pėrqafimin tėnd, i zhytur nė lumturin e pafund njerėzore, kurse ti kokėn mbaje mbėshtetur nė krahėrorin tim dhe lehtė shumė lehtė pėshpėrisje ca fjalė falėnderimi pėr perėndinė. Nuk e kuptoja se ēfarė po ndodhte, por njė e dija se isha njeriu mė i lumtur nė botė... mbase nė koloritin e ėndrrės ėndrrimtare...
Beme te besoj se me dashuron edhe nje here, per hire te koheve te bukura, sapo une te largohem jam e sigurte se ti do te gjesh dike tjeter, por i dashur te lutem mbaj mend se une do te jem ketu, do te qendroj ketu nese nje dite do te kuptosh se ke nevoje per mua.
Mos thuaj asnje fjale per te nesermen, asnjehere, kurre, do te kete kohe per te qene e ashper me veten, kur ti te kesh nevoje per mua.
Jeta ime pa ty eshte si nje gure i vjeter qe fundoset ne thellesine e kesaj toke te zeze, dita ime pa ty eshte si nje motiv i lashte qe nuk dihet ku nis e ku perfundon, buzet e mia pa puthjet e tua jane si petalet e vyshkura te nje trendafili te kuq, syte e mi pa veshtrimin tend jane si nje nate sketerre e nje dimri zemerak, shtrati im pa trupin dhe aromen tende eshte si nje arkivol i frikshem, zemra ime pa zemren tende eshte si ajo bota e nendheshme ku dielli nuk arrin kurre te ngroh.
Jeta shume te ka sfilitur, por jo ti kurre mos u dorzo, me force rrembeje buzeqeshjen, per lumturine tende lufto.Ti je nje trendafil qe ferrat me gjemba te kane lenduar, por mos harro per asnje cast, jam zemra jote ketu per te ndihmuar.
Syte tu per gjdo nate ne enderr me dalin, sikur dashurine tende duan te ma falin, nese heshtim te dy bashke dhe heshtja ka dy sy jane syte e mi qe te duan ty.
|
