milseva et'hemi.1 |
|
| Ne buzeqeshjen e jetes
del dhe loti
jo loti por dhimbja qe s'jell lot
Jetoj nje jet te egete
e rrethuar nga njerez te acart
kur pret nje dore te ngrot
ajo largohet me larg
S'u largua
por e debuan
e cuan ne oqeanin me te akullt
te fjaleve
i sollen dimin me te acart te shikimeve
I dhan qiellin me te zymt te jetes
por s larguan dot nga zemra ime
Ajo mbeti dora me e ngoht
U perball me akullin e oqeaneve
Me acarin e dimreve
sepse brenda saj ishte etja per dashuri
dhe te qenit te lumtur
per ate lumturi ,qe kerkonte nga jeta
Shume kerkoi ajo dore ta prekte ate lumturi ,por e flaken tutje
megiithese e gjeti dikur
por jo ate qe i donte zemra
por ate e i dha jeta
Mundohet te ndihet i lumtur
duke ecur dor per dor
ne rrugen e jetes
Nje gjysme poje ja ka dhen asaj
Dhe ditet afrohen
Po-ja do plotsoet
Nje zemer do qaj
Nje zemer do gezohet,
|
| | |
