durrsaku |
|
| Gjendesh diku larg,
qe as vete s’mund ta paramndoj,
se kur do te kthehesh
fati do ta percaktoj.
Si mund te jetosh pa mua
kur te mundon vetmia
njeriu me gjysem shprese
kur i mungon dashuria.
Ndoshta ke gjetur dike
per te mposhtur vetmine
per te luftuar jeten
te kujtosh dashurine.
Te frenosh shpresen
e nje te riu ne lulezim
Zoti do te dhuroj
me te madhin denim
Ndoshta do te kthehesh
po ku ta di i shkreti
edhe nese vdes
nuk behet kijameti
Te gjitha qe i permenda
s’jan aq me rendesi
por desha ta sheroj
plagen per dashuri
|
| | |
