simonashqip |
|
| Mos e urre lotin, se ai bukur mė shkėlqen nė sytė e mi.
Mos mendo urrejtjen, se ėshtė mė e rėndė se vdekja!
Mos dashuro gėnjeshtrėn, se ajo tė vėrbon!
S'mund tė fajsosh kohėn, pėr mėkatet e tua,
nuk tė ndihmon urrejtja, njashtu dhe gėnjeshtra,
nuk tė ndihmon vetmia, njashtu dhe ardhmėria
andaj ktheju realitetit...
Koha ėshtė e pamėshirshme, ndaj atyre qė i nėnshtron
por kėnga e sė vėrtetės, mund ta mposht atė, andaj mėsoje!
Nė penėn e dashurisė mund tė luftosh kohėn,
edhe pse ajo, ēdo her mbetet e njejtė.
Mund tė hysh nė cakun e jetės edhe pse je larg saj.
Ėshtė mirė tė jesh engimė, por e zgjidhshme.
Ėshtė mirė tė jesh njeri, por duke iu pėrmbajtur kalendarit tė jetės
Ėshtė mirė tė fitosh, por jo me gėnjeshtra...
Mos kėrko mėshirė e as kthim, se pendimi ėshtė vrasja
Mos kėrko atė qė e humbė, sepse s'e gjen dot
Mos kėrko lumturinė, se ajo mbeti nė tė kaluarėn.
Mos kėrko vetmin, se aty do t'fundosėsh i tėri.
|
| | |
