durrsaku |
|
| Ti mbyll syt dhe nje her te pushoj qastin kur te thash lamtumire kurr mos ta kujtoj , menyren se si u ndame fjalet te cilat njeri tjetrit ia tham.Sdua te kujtoj kur nga duart e mia rreshqitje e une e padobishme ate qast smund te beja asgje per ty.
Perveq maleve te larta dhe tmerruese askush nuk degjonte zerin tim ne ate kasolle te hekurt.E godisja porten me sa kisha fuqi por e kote nuk hapej dhe kthehesha prap tek ty te shihja duke me ikur po pa deshiren tende ..me ze te mekur shqiptoje "mos me ler ... mos me ler" Cmendesha , qaja me sa kisha fuqi duke shpresuar qe vaji im do te mbante ne jete edhe ca qaste ..
Nje mrekulli i lutesha zotit te ndodhte te hapej ajo der e mallkuar qe te gjeja shpetim per ty ..Si valle askush sdegjonte vajin tim goditjet e mia ...derisa une te shihja duke u munduar per jet, fryma me ndalej zemra ndalonte se rrahuri dhe kembet ndalonin hovin dhe diqka me shtrengonte ne kraheror ,ndersa admiroja se si luftoje per te jetuar kunder me te keqes VDEKJES .Por qdo gje ishte e kote skishte shpetim ishte shkruar qe me par te vdisje ne ate kasolle mallkimi duke me thene :"po vdes, me vete po marrr mallkimin per te dyt, po zgjedh vdekjen e ti shpeto dhe jeto tregoj botes kush je....te dua edhe ne varrr...mos me harro .."Fjalet e fundit ishin keto qe me the mua e me le ne ket bote te jetoj me ndjenje faji qe ste shpetova dote .Kjo ishte me e pakta qe per ty duhej te beja tani .Ne momentet kur une deshiroja vdekja te me merrte ti me shpetove dhe "gjithqka"me dhe por prap mi more te gjitha ne varr.Dua ti tregoj botes se qfar njeriu ishe dhe qfar ke bere per ta ... tu tregoj se qfar vlera kan humbur duke mos ditur te qmojne ate qe ti kishe ,ata te moren me te shtrejten JETEN duke te mbyllur ne humneren e harreses.....
Shiko nga lindja se se shpejti tek ti do vi
|
| | |
