durrsaku |
|
| Yllit te imagjinates time.
Te dashuroj si e cmendur
ende pa te pare,
per Ty zemra qesh e qan
lotet me jane thare.
Enderroj per Ty nate e dite
nga endrrat dot s`te largoj,
deri kur duhet te pres
qe nje here te te takoj.
Gjeja me e shtrenjete me je
pa Ty veshtire e kam te jetoj,
s`jam ne qiell as ne dhe
Ti me fal krahe te fluturoj.
Ti krahe me fal te fluturoj
por kembet mi shkurtove,
si kalohet jeta ne fluturim
pse keshtu me denove?
Kudo qe shkoj me mua je
besome nuk te genjej,
nuk te shof as nuk te prek
por hijen tende e ndjej.
Oh sa shume te dua
nuk dua te te dua,
lutem te te harroj
pse ndodhi kjo me mua?
Jetoj per ty,
syte i hapi ne mengjes
shikoj a te shoh, zemra vec per Ty rreh
ne cdo sekonde te kujtoj.
Mendja harron te mendoje gjera te tjera
Ti e ke pushtuar ate
jetoj ne harene e kujtimeve tua
c`ti bej mendjes se ngrate.
Te dua sa dot se imagjinon
te dashruoj me zjarr qe nuk fiket kurre
ta fala zemren time te shkrete
por ti e coptove si me shigjete.
Pse Zoti keshtu me denoi
qe vetem ty te te dua
ka shume djem te mire ne kete bote....
asnjeri nuk me duhet mua.
Sa bukur do te ishte sikur te vdes
ne endrrat e mija prane perroit me ty,
bilbilat duke kenduar mbi koke
Ti duke ma bere me sy......
E embel do te ishte vdekja.......
|
| | |
