jamdurrsake |
|
| kur ty te thon
se ndrrova jete
mos u mundo
per mem gjete
gjeje nje arsye
ngushlloje veten
prej sot pa mua
e kalon jeten
ska me dhurata
nuk ka as lule
thiken shum te mpreht
ne zemer me ngule
me fal qe me vete
smund te marre
tash foleja ime
gjindet ne varr
harrom mua te lutem
dhe gjeje nje tjeter
tani shpiti im une po
shkoj ne boten tjeter
ta la nje amanet
kurr mos e harro
eja te varri im
dhe me vizito
atje qenka e rend
jeta ne vetmi
por ma mire atje
se ma te renden tradhti
a je tash i gezuar
kur une nuk ekzistoj
kur per jete e mot
te tjetra te mos adhuroj
ne varrin tim
nuk ka shum hapsire
kjo jete e vetmis
qenka shum e veshtire
jetoj une pa ty
edhe ne kete bote
s'harrova te vuaj
as te derdhi lote
mos mendo se jeta
tani ka kuptim
kur ti vete e vrave
pa meshire shpirtin tim
dua te mallkoj
per shum e shum mote
se sdo te harroj se mua
me vrau dora jote
do te doja te behem engjell
nga ajo bote te kthehem
te shikoj si jeton
dhe zemra a te thehet
mendoja se per ty
ja vlene kjo jete
por kurre se mendova
se pa ty kam me mbete
mbeta une pa ty deri
kur me tradhtoj kjo tradheti
dhe vuajta me lote zemre
deri kur me mbuloj dheu i zi
mbi varrin tim
hidhe nje grushte dhe
sepse tash pa mua
fillon nje jete te re
nese me vjen te varri
mos me sjell kuror
as mbi varrin tim
t'lutem mos prek me dore
kjo do tme lendoj
edhe ne varre
pastaj lulet e tua
sdo te smundem ti marre
nje ngushtice e madhe
drite nuk ka veq terr
une do te shkoj ne parajse
ndersa ti ne ferr
tradhetia jote
e rende kishte qene
mbi trupin tim
ma hodhi dhene
me lotet e mia
trupin tim e laj
dheun qe kam mbi
spo mundem ta mbaj
zoti i madh nje dite
do te me lehtesoje
e din ai qe skam faj
dhe do te me meshiroj
por mendoj per ty
si do ta kalosh
kur ne varr te vish
valle si do te jetosh
ne ferrin e erresires
ne anen e meshires
u luta une pa shprese
i humba anen deshires
harroje doren
qe dikur te ka prekur
mendo dhe kujto
se tash jam e vdekur
une me s‘ekzistoj
se jeta me mori
tash shtepia ime
gjindet te vorri
e di qe se meritove
une per ty te vdes
por ja qe zemra e vuajtur
smundi me te pres
se meritove kurr
per ty une te vuaj
e as nje fjale te vetme
per ty une ta shkruaj
e di qe keto poezi
ti kurr si sheh as si lexon
por i shkruaj te kuptojn tjeret
se si mashkulli tradheton
nje tradheti qe ska falje
tradheti qe ska meshirim
qe te shton plage ne zemer
qe asnjehere ska sherim
ne varrin tim
gjen fotografine time
e gjen te coptuar
edhe zemren time
ate ti e bere
kur mua me braktise
kur kuroren e vdekjes
mua ma qendise
*
nganjehere pyes veten
si s‘kishe meshire
pse kur me tradhtove
e bere kete me shum deshire
a e kupton jeten
dhe ndenjat e zemres
se spaska me te rende
se tardhtia e djemve
skishte me rende ne jete
te vuash per nje djal
ndersa ajo tjetra
ta mbaje ate ne krah
tash loti im ndalet
dhe vuajtja ime perjete
tash une mbetem e vdekur
trupi pushon tash qete
me mire pranova varrin
se tradhetine ta duroj
me mire pranova vdekjen
se smunda plagen ta sheroj
edhe ne ate bote
une ende do te vuaj
ne shpirt e ne eshtra
ende do te ruaj
kujto veq nje gje
kur te jesh ne gjum
se e vrave zemren
qe te deshti shum
|
| | |
