| Lere grua se c`me gjeti
Nuk me bindet me aleti
Ky bandill qe cante rete
Me s`i ngre kryet perpjete
Vjet si kale turfullonte
Grate e fshatit kur shikonte
Sa i shihte bythe zbuluar
Sulej si qen i terbuar
I pushtonte vete te tera
Zgavra,shpella,guva,verra
Fryhej si nje patllixhan
Kur shkonte nen fustan
Sa i vinte mend zanatit
E uronin grate e fshatit
Po sot c`ka qe eshte merzitur
Trup e shpirt i raskapitur
Shikon cupat siseplota
Me shale te buta e te ngrohta
Nuset e bardha si debora
Qe s`i shpetonin nga dora
Grate e reja sisemedhate
Qe i nderronte pernate
Dhe s`leviz te behet burre
Te mbeti vetem per shurre
Ah moj grua moj e grate
Te mbeti burri kaq thate
Megjithese mend s`te ngop dot
Por dikur s`kam qene si sot
Ishe trim dhe djale i hedhur
Pak usta per te zgjedhur
Buzeqeshja me te tera
Mjaftonte qe tu hante verra
Por me shume doja grate
Vithe gjera sise medhate
Por dhe cupat shume i desha
Nuk i lija virgjeresha
Mazallah mbetcin me barre
I therrja i beja varre
Nuset e reja me naze
Thoja si qofte taze
I ndukja me buze e dhembe
Sa ngrihej fshati ne kembe
Isha bej me mall me toka
Po beja dhe c`me thosh koka
Ne Zagori dore e pare
Me sejmere e hyzmeqare
Kisha kuaj lope e dhen
Edhe gra me shume se qen
Vete i ujdisja te tera
C`me tha koka e s`e bera
Ne Europe s`lashe vend pa pare
Kuplarate i mora mbare
Shijova bionde gjeramane
Meskeputurat persiane
Rreth e qark iu solla botes
Por ne France lash mendt e kokes
Kush te doje le ta provoje
Ta marre mikun ne goje
Ne Stamboll mos shkofsha kurre
Bashkohet burri me burre
Thone se eshte ves i shemtuar
Mos vdeksha pa e provuar
Por tani kjo pune e pati
U plaka me ra takati.
Te dashures nga nje Matematikant *
Ty po te drejtohem, vajze moj syzeze;
me do a s'me do, kjo eshte hipoteze.
Pamja jote e embel, porsi teoreme;
kur te shoh perpara, sikur zgjidh probleme.
Ti je elegante si ekuacion;
mesi yt i holle porsi ypsilon.
Supet delikate, pika infenksioni;
qafa si cilinder, koka si trung koni.
Hunda si segment, posi rreze drite,
veshet simetrike, balli si orbite.
Buzet si elips, mjekra si kupole,
syte si dy vatra, vetull parabole.
C'mi ke ndare aq bukur floket si spirale,
moj tu thafte dora si me simetrale.
Rreze rrezatojne syt' e tu te qeta,
njeri rreze alfa, tjetri rreze beta.
Per ty psheretimat qe dalin rrethore
hapen vale-vale si rrathe bashkqendrore.
Une e ti nje thyese lidhur ne nje bosht
ti numerusi siper, une emerusi poshte.
Po s'ta bera jeten diell si pranvera,
c'vite me jane taksur mi shumezofte zeroja.
Dashurise per ty mos ti shuhet vapa;
cdo fjale qe te thuash do ta fus ne kllapa.
Dhe, oh si do rritet me hapa ritmike
sot fuqi katrore, mot fuqi kubike.
Bukuria jote bukuri limit;
mi perndau mende gjer ne infinit.
Me trete formule, me shkrive te gjalle
si nje copez akull ne plus njeqind shkalle.
Folme shpirti im, shpirt ne maksimum
se pa ty s'kam gjume as ne minimum
|
