TREGIME ME SEKS

Pėrshėndetje! Unė qė po ju shkruaj jam njė grua pesėdhjetėvjeēare, lexuese shumė e rregullt e gazetės suaj. Fakti qė vendosa t’ju tregoja historinė time sot, lidhet me njė prej pyetjeve qė disa vajza i drejtojnė mjekut gjinekolog tė gazetės suaj. Ėshtė pikėrisht pyetja: “A mund tė mbetet shtatzėnė njė femėr e virgjėr?”. Pikėrisht kjo ėshtė zanafilla e shkatėrrimit tė familjes sime. Me Mozin, bashkėshortin tim, u njoha qė nė fakultet. Ai vazhdonte Akademinė Ushtarake pėr oficer, ndėrsa unė studioja pėr gjuhė tė huaj, Anglisht. Ai ishte nga Veriu i Shqipėrisė, ndėrsa unė, nga Jugu. Nė atė kohė thuhej qė “nuse merr, po vajzė mos jep nė malėsi”. Kėtė shprehje unė e kuptova pak me vonesė ose ndoshta nuk doja ta kuptoja kur isha mė e re, sepse e doja Mozin dhe e kisha tė vėshtirė tė ndahesha prej tij. Njė shoqja ime e dhomės ma prezantoi dhe ne mbajtėm lidhje derisa u martuam. Jetėn e filluam nė njė qytet tė vogėl tė Veriut, aty ku Moz
i kishte lindur dhe ishte rritur. Qė tė dy filluam punė, Mozi si oficer dhe unė, si mėsuese anglishteje. Pėr mua ka qenė njė tmerr i vėrtetė tė pėrshtatesha me zakonet e tyre, pasi Mozi ishte edhe djali i vogėl i familjes dhe bashkė me ne jetonin edhe prindėrit e tij. Pėr shumė gjėra, me thėnė tė drejtėn, ata mė dukeshin sikur kishin mbetur nė kohėn e turkut. Edhe pse kishte bėrė shkollė tė lartė dhe kishte jetuar nė Tiranė, Mozi, pėr t’u bėrė qejfin prindėrve, ndiqte akoma shumė zakone te vjetra, qė ne nuk i kishim.
Megjithatė, unė u pėrshtata shumė shpejt me zakonet e tyre, se nuk kisha ē’tė bėja tjetėr. Nė atė kohė, nuk bėhej fjalė qė tė ndaheshe me burrin. Vitet kalonin shumė shpejt dhe nė jetėn tonė erdhėn dy fėmijė, djali dhe pas dy vjetėsh, edhe vajza. Nė qytetin ku ne jetonim, familja jonė mbahej nė gojė si njė shembull ideal pėr ēdo familje tjetėr. Tė dy, burrė e grua, ishim intelektualė, me punė shumė tė mirė pėr atė kohė dhe ai qė na favorizonte mė shumė ishte fakti se fėmijėt ishin tė shkėlqyer nė mėsime. Me pak fjalė, dua t’ju them se nė qytetin ku ne jetonim, tė gjithė na donin dhe na respektonin, por jeta jonė u trondit pikėrisht kur vajza, Arba, mbushi 18 vjeēe. Atė darkė kur unė isha duke pėrgatitur tryezėn me gjėrat mė tė mira qė mund tė gjeje nė atė kohė, ajo ankohej se ēdo ushqimi i vinte erė. Mendova se kishte marrė tė ftohtė dhe nuk e vura re, ndėrsa shtruam tavolinėn, por Arba kishte marrje mendsh dhe nuk qėndroi fare
pėr tė ngrėnė bukė me ne. U shqetėsuam shumė dhe menjėherė, ditėn e nesėrme, shkuam pėr tė bėrė vizitėn te doktori. Doktori tha se nuk ka asnjė shenjė pėr t’u alarmuar, megjithatė ai na kėshilloi qė tė shkonim te njė gjinekolog se mos ndoshta shqetėsimet kishin tė bėnin me hormonet apo me gjėra tė tjera qė shqetėsonin njė femėr. Dhe, kėshtu bėmė.
Mbasi mbaroi vizitėn me Arbėn, mjeku kėrkoi tė fliste vetėm me mua dhe me vajzėn, pa praninė e tim shoqi. Nga mėnyra se si na foli, mendova se do ishte njė problem i rėndė. Sapo hymė nė zyrėn e tij, ai e pyeti Arbėn: “A je e fejuar?”. Vajza mohoi dhe doktori i habitur e pyeti se kur kishte kryer marrėdhėnie seksuale pėr herėn e fundit. Vajza, duke qeshur, iu pėrgjigj: “Po unė nuk kam kryer marrėdhėnie seksuale me asnjė njeri”, por doktori vazhdoi: “Kėtė gėnjeshtėr mund t’ia thuash nėnės, por jo mua. Ti, moj vajzė, pas ca muajsh, bėhesh nėnė!”…
Atė situatė do ta mbaj mend gjatė nė jetėn time. Arba filloi tė qeshte me tė madhe, ndėrsa unė, ashtu siē isha e ulur, u ngrita nė kėmbė dhe i thashė: “Ē’janė kėto qė po thua?”. Doktori vazhdonte tė ishte i bindur pėr ato qė thoshte, ndėrsa Arba mundohej tė mė bindte mua dhe doktorin se ato aludime qė po bėnte doktori nuk ishin tė vėrteta. Unė shpėrtheva nė lot dhe, mbas meje, edhe vajza. Ato betohej e stėrbetohej se nuk kishte pasur kurrė marrėdhėnie seksuale me njė mashkull. Kisha pikėpyetjet e mia pėr Arbėn, kėshtu qė vendosa tė bėja njė hetim te shoqėria e saj, por nga askush nuk mora pėrgjigje se Arba ime mund tė kishte lidhje me dikė. Pėr tė, mė thoshin fjalėt mė tė mira. E mora vajzėn nė dhomė dhe bisedova shtruar me tė, duke e pyetur se mos ndoshta ajo kishte rėnė pre e ndonjė pėrdhunimi, por jo, as kjo nuk qėndronte, madje ajo mė tha se ishte gati tė bėnte njė kontroll tjetėr te doktori, qė unė tė bindesha se ajo nuk kishte
kryer marrėdhėnie. Kėshtu u bė. Tim shoqi nuk i kisha treguar akoma pėr kėtė problem, ēdo gjė po e vuaja vetė, me vajzėn time. Pas vizitės qė bėri pėr herė tė dytė, vajza rezultoi se vėrtet nuk kishte kryer marrėdhėnie intime me njė djalė, por e gjitha kjo ishte absurde dhe askush nuk dinte si ta shpjegonte, madje edhe vetė doktori ishte i shokuar nga njė gjė e tillė. Nė karrierėn e tij ishte hera e parė qė ishte ndeshur me kėtė fenomen, megjithatė, ai na rekomandoi tė shkonim nė Tiranė dhe tė takonim njė mjek, i cili ishte edhe pedagogu i tij.
Nuk mund tė shkoja nė Tiranė, pa ia treguar gjithė kėtė bashkėshortit tim, por edhe pse ishte njė njeri me shkollė, ai pėrsėri mbetej njė njeri fanatik i zakoneve prapanike qė kishin mbetur nga e kaluara nė ato zona. Njė mori fjalėsh edhe shprehjesh mosbesuese na i pėrplasi nė fytyrė mua dhe vajzės sonė. Arba, me lot nė sy, i pėrgjėrohej qė ta besonte, por ishte e pamundur. “Nėse do shkoni nė Tiranė pėr kėtė problem, mė mirė mos u ktheni mė nė shtėpi!”, na tha, por unė duhet t’i shkoja deri nė fund kėsaj historie, si pėr veten time, ashtu edhe pėr vajzėn. Shkuam nė Tiranė dhe ndenjėm te motra ime qė ishte martuar aty. Ajo na ndihmoi tė kontaktonim me specialistin qė na kishte rekomanduar doktori i qytetit. Pasi i treguam problemin tonė, ai u habit dhe filloi ta pyeste Arbėn: “A keni vaske nė shtėpi? A e lani apo e dezinfektoni pasi lahet personi i parė?”… Tė gjitha kėto pyetje dukeshin qesharake drejtuar nga njė specialist, por nė tė
vėrtetė, ato e kishin njė arsye. Doktori na tregoi se e vetmja mėnyrė qė vajza mund ta ketė marrė spermatozoidin ishte nga uji dhe, pa praninė e vajzės, ai mė sqaroi se Arba mund tė kish mbetur shtatzėnė ose nga vėllai, ose nga im shoq. Njėri prej tė dyve atė ditė ishte masturbuar nė vaskė dhe menjėherė pasi kishte dalė, duhet tė ishte larė vajza. “Ky ėshtė i vetmi shpjegim qė mund tė tė jap me tė tilla kushte qė ka vajza juaj”, mė tha ai. Ishte e tmerrshme! Nuk dija si tė veproja, nuk dija si t’ia shpjegoja vajzės, se ajo do ndihej keq nga ana psikologjike. I thashė se kjo gjė mund tė kishte ndodhur nė plazh, por nga pyetjet qė i kish bėrė specialisti ajo e kuptoi se ēfarė mund tė kishte ndodhur dhe shpėrtheu nė lot. I dėrgova telegram tim shoqi dhe ai erdhi menjėherė, por nuk besoi asgjė prej atyre qė na kish thėnė mjeku. Ai vinte nė dyshim moralin e vajzės, madje na akuzonte tė dyjave se e kishim luajtur bukur kėtė lojė. Fjalėt e tij ishi
n: “Ikni ku tė doni, por nė shtėpi mos u ktheni, nuk mund ta mbaj kėtė turp mbi shpatulla!”.
Pėrveē hallit qė na ra, edhe kjo na duhej tani. Vetėm motra me burrin e saj na u gjendėn nė ato ditė tė hallit, derisa vajza e hoqi fėmijėn, nė bazė tė tė gjitha rregullave qė kėrkoheshin nė atė kohė. Im shoq, pasi e kuptoi gabimin qė bėri, na kėrkoi tė ktheheshim nė familje dhe, duke mos patur rrugė tjetėr, vendosėm tė ktheheshim, por ajo ka qenė periudha mė e keqe e jetės sime. Edhe prindėrit e tim shoqi, edhe djali e vetė burri im, na shikonin si armike mua dhe Arbėn, na shikonin sikur ne ishim turpi i shtėpisė. Tė gjithėve ua falja, por burrit tim, jo. Prania jonė nė atė shtėpi ishte e padurueshme, asnjė nuk na kuptonte derisa erdhi njė pikė dhe nuk kishte mė kthim mbrapa. I thashė vetes: “Boll mė me kėto gjėra, nuk mund tė jem shėrbėtorja e kėtyre!” dhe vendosa tė ndahesha. Bėra kėrkesė pėr shtėpi dhe mbas njė viti qė mora shtėpinė, i thashė tim shoqi se do tė ndahesha prej tij. E gjitha kjo u prit keq, kuptohet, por nuk pata
rrugė tjetėr. Vajza po atė vit fitoi bursėn pėr inxhiniere sepse ishte e shkėlqyer me mėsime. Edhe pse na ra halli i madh, unė nuk e lashė kurrė tė binte nė depresion. Gjithmonė i tregoja se shkolla ishte i vetmi shpėtim i saj nga ai vend me zakone qė nė kohėn e turkut. Vajza u shkollua dhe u martua. Sot jeton nė Gjermani, kurse unė jetoj e vetme nė tė njėjtėn shtėpi, e cila u bė streha ime pas ndarjes nga bashkėshorti.