POEZI PER KURBAN BAJRAMIN 2014-2015

Kudo qe jeni, vdekja do t’ju gjejė

“...E kur t’u vije afati i tyre, ai nuk mund tė shtyhet per asnje moment, e as tė pėrngutet mė parė,” ( Kur’ani,7:34)


Ky rrėfim pėr njė Njeri Mesatar na tregon,
I cili kundėr planit tė All-llahut vepron,
Po qe se nė kėtė figuroni,
Pendohuni dhe mos mėkatoni.

Ishte ora katėr, herėt nė mėngjes
Kur vdekja trokiti nė derė tė dhomės sė fjetjes,
“ Kush ėshtė?”, I fjeturi thirri..!!!
“Mė lejo brėnda, jam Azraili.”

Pėrnjėherė njeriu tė dridhet filloi,
Djersitja nga ethet e vdekjes e mbuloi,
I briti gruas sė tij tė fjetur,
“ Mos i lejo kėtij tė ma marrė jetėn.”

“O Engjėll I vdekjes, ti ik qė kėtu!
Ende nuk jam gati, mė lėr rehat mu
Prej meje e tėrė familja ime pret
Tė lutem kujtohu, edhe njė rast ma jep!”

Engjėlli tė trokasė nė derė vazhdoi,
“Do tė ta marr jetėn pa dhembje”- ai shtoi,
“ sepse shpirtin tėnd All-llahu e kėrkon,
E s’jam une ai qė kėtė e dėshiron.”

I shastisur njeriu filloi me dėnese,
“O Engjėll, aq shumė kam frikė tė vdesė,
Do tė bėhem robi yt, e do tė tė jap ar,
Mos mė dėrgo nė tė errėtin varr.”

“Mė lėr brėnda, o njeri”-Engjėlli tha,
“Hape derėn shpejt, nga shtrati ngrihu pra,
Po qe se ti nuk mė lejon tė hyj,
Nėpėr mur si Xhinn, do tė futem aty.”

Njeriu armėn nė dorėn e djathtė e mbante,
Qėllimin e engjėllit desh ta kundėrshtonte,
“Armėn drejt kokės tėnde unė do ta zgjas,
Vetėm guxo e hyr, ne vend do tė vras.”

Engjėlli nė dhomė tashmė kishte hyrė,
Duke thėnė: “O Njeri, fatin e ke tė nxirė,
Njeri I marrė, engjėlli nga ti kurrė s’vdes,
Hidhe poshtė armėn dhe mos dėnes.”

“Pėrse frikėsohesh, mė trego o njeri,
Tė vdesėsh sipas planit tė All-llahut ti?
Mos u bėj i zymtė, afrohu dhe buzėqesh
Gėzohu qė prapė Atij po i kthehesh.”

“ O engjėll unė nga turpi lotoj,
S’kam pasur kohė fare All-llahun ta kujtoj,
Nga mėngjezi nė muzg pasuri grumbulloja,
Madje as pėr shėndetin tim une nuk mendoja.”

Urdhrave tė All-llahut nuk ju binda fare,
Pesė here nė ditė nuk u fala, pa pasur marre.
Ramazani vinte Ramazani shkonte,
Pa u penduar koha mė kalonte.”
Haxhi pėr mua gati u bė farz,
Po unė nuk desha paratė t’i jap,
Tė gjitha bamirėsite une i braktisa,
Duke marrė fajde, unė u katandisa.”

“Disa herė pija ndonjė gėllenjkė verė,
Me gra flirtuese rrija pėrherė,
O engjėll! Prap po tė lutem ty,
Ma fal jetėn edhe pėr njė vit a dy.”

“ Do t’u bindem tė gjitha ligjeve tė Kur’anit,
Qe nga dita e sotme do t’ia filloj namazit,
Agjėrimin dhe Haxhxhin unė do t’i plotėsoj,
Nga mendjemadhėsia veten do ta largoj.”

“Do tė mbahem nga kamata e prapė,
Dhe tėrė pasurinė nė bamirėsi do ta jap,
Verėn dhe prostitutat pėgjithmonė do t’i harroj,
Njėjėsinė e All-llahut unė do ta dėshmoj.”

“Ne engjėjt urdhrat e All-llahut plotėsojmė,
Kundėr urdhrave tė Tij nuk mund tė veprojmė,
VDEKJA pėr tė gjithė ėshtė urdhėruar,
Babanė, nėnėn, bijėn, birin s’ka pėr t’i kaluar”

“Kam frikė se me kaq e pate,
Tani pėkujto tė kaluarėn tate,
Unė frikėn tėnde e kuptoj,por kot,
Sepse tash ėshtė bėrė tepėr vonė pėr lotė.”

“Nė kėtė botė mė shumė se dyzet vjet jetove,
Kurrė me njerėzit e tu ti nuk u pajtove,
Prinderit e tu kurrė nuk i dėgjoje,
Lypėsit e uritur gjithmonė i largoje.”

“Dy pasardhėset e tua nuk i deshe ti,
Nė klubet e natės ato kėndojnė tani,
Nė vend qė sa mė shumė muslimanė tė bėsh,
Ti fėmijėt e tu jomuslimanė do t’i lėsh.”

“Ezanin e muezzinit nuk deshe ta dėgjoje,
E as Kur’anin ti aspak s’e lexoje,
Gjithė jetėn premtimet e dhėna i theve
Shoket i tradhėtove, ne armiq i ktheve.”

“Nga tė mirat e grumbulluara ti shumė kurseve,
E punėtorėt e tu aspak nuk i shpėrbleve,
Kuajt dhe letrat i kishe pushim,
Fitimin e parave, tė vetmin gėzim.”

“Haje vitamina gjithnjė duke u trashur,
Me tė sėmurin kurrė tė ulesh s’ke dashur,
As pike gjaku kurrė nuk dhe,
Qė mund tė shpėtonte ndonjė foshnje.”

“ O Njeri, tė kėqija ke bėrė pra,
Si asnjė bleje prona tė mėdha,
Kur fshatarėt kėrkonin ndihmė nga ti,
Ti s’kishe mėshirė, edhe vetė e di.”

Parajsėn pėr ty? Mendja nuk ma merr,
S’ka aspak dyshim, do tė zhytesh nė ferr,
Nuk ka kohė pėr ty as pėr tu penduar,
Do tė ta marr shpirtin, pėr ēka jam dėrguar.”

Pėrfundimi ėshtė i dhimbshėm nė kėtė vend,
Vėrtet, nga frika njeriu u ēmend,
Me njė britmė ai u hodh nga shtrati,
Dhe aty pėr aty, i vdekur ra i ngrati.

rrugės se vargut qaje frikėn
dėshpėrimin shlyeje
fjalėn qaje si shtizė gjuhės

pa qėllim mos jeto
e qėllmin mos ia pėrkul mjetit
harkun e ylberit prekin zemrat e buta

mesazhin e tyre se ndalin frenxhitė

kur tė matėsh gjuhėn
shkrepe fjalėn
por mos vrajė pendimin
lutju Zotit sa tė jeshė gjallė

Pėrse shani e ofendoni
njeriun e dėrguar pejgamber
pėrse shqetėsoni muslimanėt
e ju njerėz tė mjerė


Pėrse nuk pushojnė gjuhėt sė shari
njeriun qė me mėshirė u dėrgua
pėrse s'ndaloni njėherė
Tė vėrtetėn pėr ta studiuar



A shante ai,
apo a ofendonte
misioni i tij pėr moralin
me ēka e urdhėronte



Ai ndaloi ofendimin
urreu e nėnēmoi sharjen
pėrbuzi mallkimin
dhe mohoi pėrēarjen


Ai na mėsoi
se nuk bėn tė shash njeri
ngase qė tė gjithė ata
janė krijuar nga i Madhi Perėndi



Ai tha pėr Isain, tė birin e Merjemes
qė ju pėr Zot a bir tė Zotit e besoni
e kam vėlla nė fe
nuk bėn ta ofendoni


E shqetėsonin me fjalė
e rėndonin me fyerje
sprovohej vėshtirė ēdoherė
"jam dėrguar mėshire" thoshte ky pejgamber



Allahu mėshirė mė dėrgoi
mallkimin ma ndaloi
butėsinė dhe mirėsjelljen
me Kur'an m'i urdhėroi


Nėse Muhammedi
askėnd nuk paska ofenduar
atėherė ēfarė shtyn kėta njerėz
atė pėr ta shqetėsuar

Ushtaret e Cecenise

Ne jemi te forte ne rruge te Allahut se ne Islam besojme
Dhe Libri i Allahut eshte hapur e ne e lexojme
E kur te vdesim ne do te vije nje brez i ri
ne do te hyjme ne parajse pa u marre per veprat tona ne llogari
Ne nuk e kemi frike fuqine e ushtrise ruse
Allahu na ka urdheruar te lufojme pa kushte
ne e dime qe Allahu eshte i vertete
dhe parajsen qe na e premtoi do te na e jape perjete
Ne vdekjen tone nuk ka vrasje
ne vdekjen tone nuk ka dhimbje
Shpresat dhe besimi yne ne Allahun sa vijne e shtohen
dhe kenaqesite e kesaj bote dobesohen
Ne jemi si bari i eger sa me shume e pret aq me shume rritet
e shume te tjere do te vijne pas nesh ne rrugen e vertete te ndiqet
Ne cdo betej me armikun gjaku yne rrjedh
por eshte zemra e armikut qe me dhimbje eshte cjerre
Ruset erdhen kety me gezimin ne hava
por negociata nuk kemi ne me ta
si ne Afghanistan deshtimi i pret
e kur te vdesin ferri perjete
Ushtaret e Allahut do te luftojne deri ne piken e fundit te gjakut
qofte lufte e madhe apo aksione kacaku
Krahasuar me parajsen kjo bote eshte asgje
a nuk e ben kjo poezi te qarte kete
Ne po luftojme ne nje vend te quajtur Kaukaz
me nje superfuqi qe eshte vecse nje frakaz
Urrejtja e armikut nuk eshte dicka e re
Allahu urdheron:Muslimane bashkohuni e vini re
Allahu do ta plotesoje premtimin per ju
Premtimi i Allahut eshte i vertete per ju
Vdekja me e mire eshte vdekja e deshmorit
Te luftosh kunder armikut eshte veper e heroit...

E besimtari do thote kur te shohe xhenetin
“O Zoti im! Beje sa me shpejt kjametin!
Tek pasuria dhe familja ime me ēo”
por i thuhet per tani ketu ti qendro!

E me pas hadithi fisnik na tregon
per tjetin kur vdes nderkohe qe s’beson
kur nga kjo bote ai po largohet
momentet kur vdekja atij i afrohet

nga qielli i zbresin meleke te vrazhde
me fytyra te zeza dhe teper te ashper
me vehte kane rroba nga zjarri i xhehenemit
te thurura jane, prej leshi te ashper

kur zbresin, atij i rrine larg sa shikimi
tek koka i vjen meleku i vdekjes:
“Dil shpirt i keq!” - ai e urdheron
mjere per te, me c’fare e qorton

“Ne urrejtjen e Allahut dil dhe ne hidherimin e Tij!”
Meleku i vdekjes shpirtin urdheron
nga frika ai shperndahet ne trup me shpejtesi
por meleku i vdekjes e kap me furi

me force e terheq dhe e nxjerr me ashpersi
si helli me degezime nga leshi i lagur kur del
nga ashpersia e daljes se shpirtit nga trupi
i keputen damaret dhe nervat kur del

me pas ēdo melek ate e mallkon
ne qiell dhe toke dhe dyert i mbyllen
me kembengulje meleket i luten Allahut
qe ai te mos ngjitet nga ana e tyre

meleku i vdekjes ne dore e merr
e nuk mbetet ne te as sa vezullima e syrit
meleket e marrin dhe e mbeshtjellin
me rroben e ashper te xhehenemit

e nje ere prej tij se ē’kundermon
si era me e keqe mbi faqen e tokes
mjere kujt i ndodh dicka e tille
mjere ai qe nuk i therret kokes

dhe ngjiten me te meleket dhe nxitojne
per ne qiellin e dunijase ate e ēojne
ēdo grup melekesh prane te cileve kalojne
ē’eshte ky shpirt i keq e i neveritshem-thone

ky eshte filani biri i filanit u thuhet
me emrat me te shemtuar qe thirrej ne kete bote
derisa te arrijne ne qiellin e dunjase
kerkojne tu hapet dera por kjo eshte e kote

vijon hadithi qe me tej te na qartesoje
me pas profeti fjalen e Allahut recitoi
“Dyert e qiellit s’u happen dhe ne xhenet s’do hyne
derisa ne vrimen e gjilperes deveja te kaloje!”

Mbani vesh mire dhe thirrini kokes
se Allahu do urdheroje melaiket e Tij:
“Shkruajeni perfundimin e tij ne sixhin
Ne shtresen me te ulet te tokes!”

Pasi perfundimi tij ne sixhin eshte shkruar
Allahu, melaikeve te Tij do u thote:
“Kthejeni robin Tim perseri ne toke
keshtu atyre Une u kam premtuar

nga toka i krijova, aty do ti kthej
ata nga ajo perseri do i nxjerr!”
O njerez, per ringjalljen nuk ka dyshim
ai qe ka mend prej kesaj mesim merr.

Dhe shpirti i tij - vaxhdon hadithi
hidhet nga qielli ne trupin e tij
me pas thote hadithi, profeti filloi
qe fjalen e Allahut te recitoje

“Ai qe shirk Allahut i ben
eshte sikur nga qielli te binte
Shpendet ta rrembejne apo era e stuhishme
ta hedhe ate ne vend te larget!”

Me pas shpirti tij kthehet prape ne toke
ne trupin e tij ne varrin e ftohte
i vetem ne varr tek ai degjohen
kepucet e miqve te tij tek largohen

atehere dy meleke atij i afrohen
e ata jane qe shume ashper qortojne
e ulin ate dhe prane i rrine
me ashpersi tre pyetje atij i drejtojne

Kush eshte Zoti yt? - atij i thone
Ah, ah, nuk e di! - pergjigjet ai
Cila eshte feja jote? - melaiket e pyesin
Ah, ah nuk e di! - pergjigjet ai

Ē’thua per te derguarin tek ju?
Por s’mundet ai te shqiptoje emrin e tij
Melaiket i thone atij-Muhamedi?
Ah,ah nuk e di pergjigjet ai!

Degjova te tjeret te thone kete emer
kjo eshte e shumta qe thote ai
i thuhet-“ti nuk e ke njohur te verteten
As Kur’anin nuk e ke lexuar ti!”

Atehere nje ze kumbon nga qielli
gjykim per te dhe i ashper vendim
“Genjen! Pra shtojini shtrese nga zjarri
dhe hapini atij nje dere per ne zjarr”

E nga kjo dere atij me furi i vjen
era perveluese e xhehenemit dhe nxehtesia
I ngushtohet varri sa brinjet e tij nderthuren
O moskokecares valle ku eshte tani pasuria?!

me pas nje burre i vjen qe eshte teper i shemtuar
me rroba te neveriteshme dhe ere te keqe kundermon
i afrohet neglizhuesit ne varr dhe i thote
merre pra ti lajmin qe te hidheron

“Kjo eshte dita jote qe te qe premtuar!”
ky do jete shperblimi per kedo qe s’beson
Ē’perfundim i llahtarshem
Ē’gjendje e mjeruar

E ne frike dhe ankth pergjigjet mohuesi
Edhe ty per te keqen Allahu te lajmerofte
Valle kush je ti? Vertete po me trishton!
Fytyra jote eshte fytyre qe sjell te keqen.

Pergjigjet lajmetari: “Jam puna jote e ndyre
wallahi te kam njohur perhere te shkujdesur
dhe urdherat e Allahut duke i neglizhuar
i gatshem per haramet gjithnje per ti punuar

Prandaj ty Allahu te shperbleu me te keqe
Me denim e ndeshkim!”
Eh ē’gjendje e mjeruar per ata si ky
Sa perfundim i keq, deshtim e poshterim

pastaj nje i verber dhe shurdhmemec eshte caktuar
me zell dhe ashpersi ate per ta ndeshkuar
ne dore seē mban nje te madhe varré
sikur malin ta godiste, do te bente dhé

nje goditje te rende mbi mohuesin leshon
kjo goditje e llahtaresheme trupin ia shkaterron
e ben dhé e pluhur dhe Allahu prape e ri-formon
dhe perseri ndeshkuesi nje goditje leshon

nje britme rrenqethese mohuesi nxjerr
ēdo gje e degjon perveē xhineve dhe njerezve.
O i mjeri ti qe Allahun mohon!
O i mjeri ti qe je i dhene pas epsheve!

Me pas atij i hapet nje dere nga zjarri
dhe me nje shtrese prej tij, atij i shtrohet varri
vazhdon te shijoje denimin, vuajtjet dhe sikletin
lutet: “O Zoti im, mos e bej kjametin”

dhe kjo qe ai gjen ne varr, s’eshte asgje
edhe pse vuajtje dhe dhimbje e padurueshme
por tortura e plote do ti vije ne ahiret
ndeshkim i llahtarshem, nje tmerr i vertete

O bijte e Ademit, nga dynja-ja mos u mashtroni
plotesoni obligimet dhe larg haramit qendroni
mos jini moskokecares dhe mos neglizhoni ne fe
qe me pas mos thoni: “Ah sikur te kisha qene dhé!”

TE KUPTUARIT





IMAM HASAN EL-BASRI

(642-728)

Tė kuptuarit ėshtė

Barka e diturisė,

Dituria ėshtė

Shenjė e veprimtarisė,

Veprimtaria ėshtė

Udhėzuese e mirėsisė,

Egoja ėshtė

Shkak i kundėrshtive,

Pasuria ėshtė

Sėmundje e kapadaive,

Kjo dynja ėshtė

Tregu pėr Ahiret

Mjerė ai qė s'e kupton

As veten e vet…

Tė vdekurit

O populli im sa jeni tė mashtruar,
Njė perde se shihni syt ua ka mbuluar,
Oh nuk po pajtohem me fatin tuaj tė shkretė,
Dita e llogarisė juve si u pret.

Ata njerėz vdiqen, pėr vete do tė pėrgjigjen,
Dheu i mbuloi, nga kjo botė ikėn,
Po se shihni veten se si u pėrulėt,
Atė ditė t"vėrtetėn prej vetes qe e shkulėt.

Qka keni kėshtu,si nuk kuptoni,
A keni arsye pakėz tė mendoni,
Oh ju jeni tė gjallė, por ata kanė vdek,
Fryma i ka lėnė, mblidhni pakėz mendė.

Vallahi lutjen tuai, aspak nuk e ndėgjojnė
Adhurimin tuai, fare se kuptojnė,
kot e kot rreth tyre silleni vėrdallė,
Pėr qudi ju shoh, a jeni nė vete vallė!
__________________
Jeta e zemrės
ėshtė njohuria.
Ruaje,
mirėmbaje.

Vdekja e zemrės
ėshtė padituria.
Gjuaje,
largoje …

O ZOT!


O Zot! Sjelli vėllazėrive qė tė pėrhapin dashamirėsinė,
Qė tė mos coptohen mes vehtes duke pėrhapur armiqėsinė.

O Zot! Sjellu shqiptarėve qė tė gjejnė virtytet e humbura,
Qė tė mos vazhdojnė jetėn duke i vepruar krijimit kundra.

O Zot! Sjelli vėllezėrit tė mos e shpenzojnė moshėn kot,
Sepse shumė ėshtė gabim tė mendojnė vetėm pėr sot.

O Zot! Sjelli qė tanėt tė fitojnė lumturinė e tė dy jetėve,
Edhe nė kėtė jetė tė shpėtojnė nga ndėshkimi i tė tjerėve.

O Zot! Sjelli vėllezėrve qė tė shpėtojnė nga ateizmi,
Tė mos harrojnė se vetėm islami ėshtė shkak shpėtimi.
O Zot! Mėsoju tanėve shkakun e ardhjes nė kėtė botė,
Duke u kujdesur tė mendojnė se njeriu ēka do tė thotė.

O Zot! Sjelli vėllezėrve ta ndiejnė nevojėn e bashkimit,
Duke vėnė re se ajo ėshtė shkaku mė i madh i shpėtimit.

O Zot! Sjelli shqiptarėve qė t’i pėrulen urdhėrave tė fesė,
Qė tė fitojnė ndaj tė gjithė botės respekt dhe besė.

O Zot! Sjelli vėllezėrve qė tė zotėrojnė besim tė fortė,
Pėr ta zotėruar atė nuk duhet ta kalojnė kohėn kot.

O Zot! Sjelli shqiptarėve qė tė gjejnė Krijuesin e vet,
Qė tė mos u pėrulen krijesave dhe tė jenė tė qetė.

O Zot! Shpėtoji vėllezėrit nga ndėshkimi i armiqve,
Tė ndjekin rrugėn Tėnde qė i ēojnė pas shpėtimeve.

O Zot! Sjelli shqiptarėve qė tė mos harrojnė vdekjen,
Ajo ėshtė njė shkak i bukur pėr tė vlerėsuar pėrpjekjen.

O Zot! Zgjoji vėllezėrit shqiptarė qė tė gjejnė rrugėn,
Qė tė mos harrojnė se kush atyreve ua sjellė bukėn.

O Zot! Kujtoju tanėve qė tė dinė se do tė japin llogari,
Tė mos kalojnė jetėn nė vende boshe si nė angari.

O Zot! Zgjoji vėllezėrit tanė qė tė bėhen besimtarė,
Pėrndryshe nuk vlen jeta, vetėm se ėshtė njė barrė.

O Zot! Sjelli vėllezėrve tanė qė tė bėhen tė sjellshėm,
Duke u zgjuar, tė pėlqejnė sendin mė tė vlefshėm.
O All-llah! Sjelli vėllezėrve qė tė fitojnė hirėn Tėnde,
Duke u mbėshtetur tek Ti, tė mos adhurojnė tjera sende.

O All-llah! Sjellna tė bashkohemi me besim nė Zot,
Pėr ndryshe nuk vlen jeta, pėrpjekjet shkojnė kot.