| Une Fali
Mė munduan deri nė fund,
Sa mė shpallėn edhe kafir.
Shkoja ndihmė pėr tė kėrkuar,
Mė provokonin sikur miun.
Shpėrblimin shkoja pėr ta marrė,
Mė nxiste pėr ta sharė.
I jepja selam njeriut tgjorė,
E ngriste kokėn si tė ishte me kurorė.
Mė thanė se do tė mė braktisin,
Pėr tė mė frikėsuar.
Qė tė mė kthejnė nė shėrbim,
Nė vend qė tė mė denojnė.
Funksionoi dhe u ktheva,
Nė gropėn e vjetėr tė varfėrisė.
U tėrhoqa se mė munduan,
Menduan se fituan.
U tėrhoqa me kokė ulur,
Faqen pėr tmos ua nxirė.
Edhe unė jam njeri! u thash,
Askush smė dėgjoi.
I shkėputėn lidhjet e gjakut,
Pėr tė mė lėnė tė varfėr.
Qė pranova tė largohem,
Dhe pėr tu kthyer aspak slodhem,
Sėshtė arsye lodhja ime.
Ajo ia vlen.
Tash jetoj mirė,
Bukė e zemėr madje edhe pėr ata.
Babai mė pati mėsuar,
Kurrė mos ta shes tė shtrenjtin nder.
Atė kurrė se bėra,
E as qė mendoja.
Aq shumė u lodha e punova,
Dhe kurrė nuk mė thanė tė lumtė.
Djersėt qė mė dolėn,
Pėr hatėr tZotit hallall ua bėj.
Nuk mėrzitem se mė shanė,
E aspak qė mė vranė.
Pėr hirė tAllahut jetoja,
Sprovat lehtė i kaloja.
E pėr gabimet qė kam bėrė,
Pėr sabrin qė bėra pikėllimin ma largoi!
Hevzi ZEQIRI
|
