afrimi |
|
| Djali dhe Zogu ( vajza)
nje vajz te vogel zuri nje djale ajo po dridhej dhe i thosh ca fjale: te shkretat ne perse na ngini ne punet tona perse s'na lini? e degjonte djali gjithe mallengjim ne fjalet e vjazes kish shume kuptim, por cfar te bente djali i vendosur? dashuria per vajzen e kish marrosur. e ndiqte kudo ne shkolle ne rruge mengjes, dreke, pasdite e muzg. e thosh ai gjithe deshperim: pse valle se pranon propozimin tim? une dua vetem te me dashurosh po me the "te dua" do te le te shkosh. me thuaj te dua o engell o yll dhe une biseden shpejt do ta mbyll. u trondit vajza, shume u hutua hapi paksa buzet e shqiptoj "te dua". fjalet e vajzes djali i degjoj e puthi mire e mire pastaj e leshoj ...
|
| |