Mėsime dhe kėshilla per kuranin

41. Organizo njė grup teatral.
42. Ushqeje fshehurazi njėrin prej atyre qė i pėrzien kontejnerėt.
43. Njė ditė jep sadaka tė gjitha tė hollat qė i ke nė xhep.
44. Mėso Kur'an.
45. Ushqeu nganjėherė me bukė bajat.

46. Pastro njė rrugicė mė shoqėrinė tėnde.
47. Nganjėherė vetėm hesht.
48. Vizito njė shoqatė tė verbėrve, kumtoja atyre hadithin e pejgamberit a.s. pėr tė verbėrit.
49. Interesohu pėr hallet e njerėzve.
50. Llogariti veprat e tua.

61. Ndihmoi tė moshuarve qė tė kalojnė matanė rrugės.
62. Respekto natyrėn.
63. Shkruaj poezi pėr tė Dėrguarin Muhammed s.a.v.s.
64. Vizito shkollėn nga ke diplomuar.
65. Merri fėmijėt e lagjes nė xhami pėr namaz.

66. Veshe njė maicė ku shkruan 'Duhani ėshtė vdekje prurės'.
67. Mėso njė fėmijė qė tė merr abdes.
68. Mėso tė tjerėve tė shkruajnė dhe tė flasin rrjedhshėm gjuhėn shqipe.
69. Mos fyej zemra, por pushtoi ato.
70. Mos nguro tė thuash tė dashurve tė tu 'Tė dua pėr hir tė All-llahut s.u.t.'.

81. Nderoje gjuhėn tėnde me tė pėrmenduri tė All-llahut s.u.t.
82. Njė ditė gatuaje gjellėn ti nė shtėpi.
83. Dėgjo me respekt kėshillat e tė tjerėve.
84. Dhuro Kur'an tė porsamartuarve.
85. Shpeshto vizitat e varrezave.

86. Njė ditė pastroi enėt nė shtėpi.
87. Harxho aq sa tė duhet dhe mos tepro.
88. Dhuro tė tjerėve buzėqeshje.
89. Vizito ndonjė dijetar.
90. Pėrgatit njė vend pėr ujė dhe ushqim zogjve nė ballkon.

Pyetja: E kanė pyetur Shejhul-Islam, Ibėn Tejmijje pėr transmetimet qė flasin pėr vlerėn e agjėrimit nė
tre muajt, ēka thua pėr itikafin dhe heshtjen nė kėto muaj, a ėshtė prej veprave tė mira ose jo?
Pėrgjigjja:
Sa i pėrket veēimit tė Rexhebit dhe Shabanit,
qė tė dyja me agjėrim ose itikaf, nuk ka argument
nga Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sellem,
as nga sahabet e tij, e as nga ndonjėri prej
imamėve tė muslimanėve. Madje ėshtė vėrtetuar
nė hadithe tė vėrteta se Pejgamberi, sal-lall-llahu
alejhi ve sel-lem, ka agjėruar deri nė muajin
Shaban, e mė sė shumti ka agjėruar nė muajin
Shaban, pėr shkak tė muajit Ramadan, kurse
agjėrimi i muajit Rexheb nė veēanti, tė gjitha
hadithet qė flasin pėr kėtė temė janė tė dobėta,
madje tė trilluara, nuk mbėshteten nė to dijetarėt,
sepse nuk janė as prej haditheve tė dobėta tė
cilat mund tė vlejnė nė vepra tė vlefshme, pasiqė
tė gjitha janė tė trilluara dhe tė rrejshme. Hadithi
mė i mirė qė transmetohet rreth kėtij muajit
ėshtė se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sellem,
kur hynte muaji Rexheb thoshte: “All-llahu
ynė na beko ne nė muajin Rexheb dhe Shaban, e
na mundėso tė arrijmė muajin Ramadan”.
(Shejh Muhamed El-Hut Bejruti nė librin e tij
“Esnal-Metalib”, fq. 111 thotė: “Pėr muajin Rexheb
nuk ka asnjė hadith tė vėrtetė, siē ka treguar
Ibėn Rexhebi. Mirėpo Axhluni nė librin e tij
“Keshful-Hafa”, 2/ 580, thotė: “Them: ato janė
hadithe daife (tė dobėta) e jo meudua (tė trilluara),
siē ka treguar Ibėn Haxheri nė “Tebjinul-
Ahxebi fima jetealeku bi Rexhebi” sh.p.)
Transmeton Ibėn Maxheja nga Ibėn Abbasi,
radijall-llahu anhu, se ka ndaluar nga agjėrimi i
muajit Rexheb, mirėpo ky hadith nuk ėshtė edhe
aq i fuqishėm, mirėpo ėshtė hadith i vėrtetė se
Omeri, radijall-llahu anhu, u ka rėnė njerėzve nė
duar, qė tė vėndojnė duart nė ushqim gjatė muajit
Rexheb, e thoshte: “Mos ia ngjajni
Ramadanit”.
Ebu Bekri hyri nė shtėpinė e tij dhe pa se
familja e tij kishin blerė enė pėr ujė, dhe bėheshin
gati pėr agjėrim, e u tha: ēka ėshtė kjo?
Thanė: muaji Rexheb. U tha: a dėshironi qė tia
pėrgjani Ramadanit? E i theu ato enė.
Nėse disa ditė ha e disa agjėron, kjo nuk
ėshtė e urrejtur, sepse transmeton Imam Ahmedi
nė Musnedin e tij se Pejgamberi, sal-lall-llahu
alejhi ve sel-lem, ka urdhėruar qė tė agjėrohen
muajt e shenjtė, edhe ate katėr muajt, Dhul-Kaden,
Dhul-Hixhen, Muharemin dhe Rexhebin. Domethėnė
agjėrimi i katėr muajve e jo vetėm i muajit
Rexheb.
Kurse veēimi i tij me itikaf, nuk di se ka ndonjė
urdhėr, por ai qė agjėron agjėrim legjitim dhe dėshiron
tė bėjė itikaf, kjo atij, pa dyshim, i lejohet. E
nėse ban itikaf pa agjėrim, pėr kėtė ēeshtje ka dy
mendime tė njohura, dhe qė tė dyjat transmetohen
nga Imam Ahmedi; njėri se ska itikaf pa
agjėrim, siē ėshtė mendimi i Ebu Hanifes dhe
Malikut, dhe i dyti: itikafi ėshtė valid edhe pa
agjėrim, siē ėshtė medhhebi i Imam Shafiut.
Sa i pėrket heshtjes gjatė agjėrimit ose gjat
itikafit, ose nė raste tjera, kjo ėshtė bidat i urrejtur
dhe nė kėtė janė pajtuar dijetarėt. Mirėpo a
ėshtė haram ose mekruh, rreth kėsaj ka dy mendime.
Imam Buhariu nė sahihun e tij tregon se Ebu
Bekri, radijall-llahu anhu, ghyri te njė grua nga
fisi Ahmes, tė cilėn e gjeti duke heshtur, nuk
flitke, e i tha: kjo nuk lejohet, kjo ėshtė vepėr e
injorancės.
Imam Buhariu nė sahihun e tij tregon se Ibėn
Abbasi, radijall-llahu anhu, tregon se Pejgamberi,
sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka parė njė njeri
duke qėndruar nė dielli, e tha: kush ėshtė ky?
52
Thanė: Ebu Israili, ėshtė zotuar tė qėndrojė nė
diell e mo stė hynė nėn hije, tė mos flet dhe tė
agjėrojė. Atėherė tha: urdhėrone qė tė ulet, tė hy
nėn hije, tė flet dhe tė plotėson agjėrimin”.
Pra, edhe pse ishte zotuar, Pejgamberi, sallall-
llahu alejhi ve sel-lem, e urdhėroi tė flet,
ashtu sikurse e urdhėroi tė ulet, edhe pse ishte
zotuar qė tė qėndrojė nė kėmbė, dhe edhe pse
ishte zotuar tė qėndrojė nė diell, e urdhėroi tė
hynė nėn hije, kurse e urdhėroi qė vetėm tė
vazhdon me agjėrimin. Ky hadith ėshtė i qartė se
kėto vepra nuk janė afrime (adhurime), me tė
cilat urdhėrohet zotuesi, edhe pse Pejgamberi,
sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, nė njė hadith tė
vėrtetė ka thėnė: “Kush zotohet qė ta respektojė
All-llahun, le ta respektojė, e kush zotohet qė tė
bėjė mėkat ndaj Zotit, mos t’i bėjė mėkat”.
Pra, zotuesi nuk urdhėrohet qė ti veprojė kėto
vepra, pėr tė cilat ėshtė zotuar, e ai qė i vepron
si adhurime, duke i konsideruar pjesė e fesė dhe
rrugė qė e shpien te All-llahu, ėshtė i devijuar,
injorantė dhe kundėrshtar i urdhėrit tė All-llahut
dhe Pejgamberit. Ėshtė e ditur se ai qė e bėnė
kėtė, ai qė zotohet tė bėjė itikaf, etj, kėtė e bėnė
nė shenjė tė fetarizmit dhe ska dyshim se veprimi
i tyre nė shenjė fetarizmi ėshtė i ndaluar, sepse
disa veprime qė nuk janė adhurime, i konsideron
si adhurime dhe i afrohet All-llahut me disa
veprime qė All-llahu nuk i do, e kjo ėshtė haram.
Mirėpo ai qė kėto i ban para se ti vjen dituria,
mund tė jetė i arsyetuar pėr shkak mosdijes, nėse
nuk ėshtė argumentuar para tij kjo vepėr, e nėse i
ka arritur dija, atėherė duhet tė pendohet.
Pėrmbledhje e kėsaj ēeshtjeje ėshtė hadithi i
Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem: “Kush
beson nė All-llahun dhe ditėn e ahiretit le to
thotė fjalė tė mira ose le tė hesht”.
Thėnia e mirė, e cila ėshtė obligim ose e
pėlqyeshėm ėshtė mė i mirė se heshtja, e ajo qė
nuk ėshtė vaxhib ose mustehab, heshtja ėshtė
mė mirė se folja. Andaj disa nga selefi i kanė
thėnė shokėve tė tyre: heshtja nga e keqeja
ėshtė mė e mirė se folja e sajė, kurse tjetri tha:
folja nė tė mirė ėshtė mė mirė se heshtja nė te.
All-llahu, subhanehu ve teala, ka thėnė: “O ju
qė keni besuar, kur bisedoni mes vete fshehurazi,
mos bisedoni pėr ēka ėshtė mėkat, armiqėsi dhe
kundėrshti ndaj pejgamberit, por bisedoni pėr
punė tė ndershme e tė matura dhe kini frikėn Allllahut,
te i cili do tė tuboheni!”. (El-Muxhadele: 9).
All-llahu, subhanehu ve teala, thotė: “Nė
shumė biseda tė tyre tė fshehta nuk ka kurrfarė
dobie, pėrveē (bisedės) kush kėshillon pėr
lėmoshė, pėr ndonjė tė mirė ose pajtim mes
njerėzve. E kush i bėn kėto duke pasur pėr
qėllim vetėm kėnaqėsinė e All-llahut, Ne do ti
japim mė vonė (nė botėn tjetėr) shpėrblim tė
madh”. (En-Nisa: 114).
Kurse nė sunene tregohet se Pejgamberi, sallall-
llahu alejhi ve sel-lem, ka thėnė: “Secila fjalė
e birit tė Ademit ėshtė kundėr tij, pėrveē atij qė
urdhėron nė tė mirė, ose ndalon prej tė kėqijave,
ose e pėrmend All-llahun”.
Hadithet qė flasin pėr vlerėn e heshtjes janė tė
shumta poashtu janė tė shumta edhe ato hadithe
qė flasin pėr vlerėn e tė folurit nė tė mirė. Heshtja
pėr ato gjėra qė duhet tė thuhen ėshtė haram, pa
marur parasysh e konsideron si fe ose jo, siē
ėshtė urdhėrimi nė tė mirė dhe ndalimi prej tė
kėqijave. Njeriu duhet tė do, atė qė e do All-llahu
dhe Pejgamberi i Tij, e tė urrejė atė qė e urren Allllahu
dhe Pejgamberi i Tij, tė lejojė atė qė lejon Allllahu
dhe Pejgamberi i Tij dhe tė ndalojė atė qė ka
ndaluar All-llahu dhe Pejgamberi i Tij.
Shejhul-Islam Ibėn Tejmijje

Lum ai njeri qe nuk e harxhon jeten e tij vetem duke biseduar me njerzit
por e kalon duke e knaqur Krijusin e Tij dhe qan per gjynahet e kryera.