| Te kujtoj
Te kujtoj,
me zemer te thyer,
ti qe aq shume me deshe,
ti qe me ngrohe shpirtin,
ti qe zemres m'i dhe lumturi!
Te kujtoj,
se vetem kujtimet kane mbetur,
ka mbetur shpirti im i lenduar,
ka mbetur malli i pashuar,
ka mbetur enderra e pambaruar.
Kjo plage do vazhdoje e hapur te rije,
ate mund ta mbyllesh vetem ti!
Te kujtoj,
e kujtimet shoqerohen me lot,
zemra te kerkon, me kot.
mes loteve e dhimbjeve,
panderprere te kerkoj.
Derisa ti ike dhe me le,
kujtoj fjalet e fundit qe m'i the,
kujtoj, syte e tu te heshtur,
sikur deshen te flasin,
te tregonin te verteten,
se pa ty do vazhdoja jeten.
I gjate ishte ai perqafim,
ti more nje rruge pa kthim.
Kujtoj syte e tu,
me ato shikime ledhatuese,
me ate shpirt simbol miresie,
me ate zemer, simbol miresie,
e qenia jote, simbol bukurie!
Kujtoj, kur...
Ne mbreterine e heshtjes ne te dy,
qendronim dke u pare sy me sy,
syte e mjegulluar te shihnin,
por te tille nuk te njihnin,
se ti ishe i heshtur, i trishtuar,
i teri kishe ndryshuar.
Dhe, dielli do te lind perseri,
por pa rreze, pa shkelqim,
hena naten ne udhetim
do te nguroje te vazhdoje.
Te kujtoj,
e zeri yt si dikur me therret
here me shqeteson, here me qeteson!
Nuk dua te pranoj
se ti me nuk je,
se ti ike pergjithmone dhe mua vetem me le.
Mjaft me!
E lodhur, e trishtuar
kujtoj imazhin tend
fjalet, keshillat e tua,
dhe vazhdoj akoma te te dua!
|