| pengu i dashurise...
Na ishte njEhere je vajze...me plote jete, e dashur e bute e mire shpirterisht, kishte shume enderra, jetonte jeten me plot vullnet derisa nje dite u fut nen ujerat e te ashtuquajtures dashuri...
Kishte mesuar te mos i besonte askujt...por mendja nganjiher fluturon sikur zog i sapo leshuar nga kafazi, i besoj dikujte qe i mbushi mendjen se dashurija egziston, dikujt qe ajo i fali te gjjitha, por ai dikush nuk i diti vleren kurre ketyre gjerave...
Vajza luftoi shume, duroj shume, por edhe dashuroj shume me gjith forcen e zemres saje...por keto i ktheheshin vetem me ofendime e mosbesim nga dikush...nga dikush te cilit ajo i besoj shume.
...Sa veshtire e kishte e gjora, qante gjdo nate me lotet me te thelle te syve te mekur...me denesjen e shpirtit te mbytur, therriste emrin Neneeeee, por ajo nuk shfaqej askund, kishte deshire ta ngushellonte dikush, por ai, ai vetem e shkelte me kemben e nje diktatori, e mbyllte ne merzine e saj te gjithe ate qe ajo deshironte ta bente...i ndaloj Lirine qe i fali Zoti...
Por ajo vetem vazhdonte te qante...derisa nje dite i tha qe donte te ndahej edhe pse e kishte te veshtire, shume te veshtire aq sa shpesh here i`u kishte lutur Zotit ti merrte jeten, sespe per te s`kishte mbetur me per te jetuar...
Sa lote pati derdhur por asnji nuk u qmua nga ai, ai qe e mban peng nga frika, kjo nuk quhet dashuri, ajo eshte peng e tij, qe eshte i vyshkur nga tjerat femra ne zemer...
Ajo do te vdes nje dite, te lirohet nga prangat qe i jane vene...
Ai kujton se ajo do ti nenshtrohet gjithnji, sepse ajo gjdohere i kthehej, por tani qe ajo deshirone lirine ai e mban peng...
Ajo eshte peng i nje gjeje qe nuk egziston...ajo eshte peng i dashurise
"Qmojeni lirine qe keni...mos i besoni askujt as per nje gje te vetme, jeta juaj vlene, jeta juaj nuk meriton te udhehiqet nga askush, dashurija nuk egziston, dashurija eshte thjesht nje iluzion, sepse ju i besoni verberisht dikujte, por kur ai heq masken ju e kuptoni gabimin me te madh te jetes tuaj"
...Dhe nje dite vajza vdiq nga merzija e madhe qe kishte brenda vetes, nga lotet qe ishin deshmitaret e heshtur te vuajtjeve te saja, vdiq nga cenimi i te drejtes te jetoi...vdiq nga vuajtjet e medha qe ai i shkaktoi...
dhe vetem nje gje i`u lut Zotit: "Zot nese ndonjihere e merr ate malli per mua i thuaj sa here me kishte marre malli mua per ate e ai nuk ishte aty, nese ndonjihere ai pyet per mua i thuaj se kam shkuar ta kerkoj lirine ne boten jeter sepse ti ma ndale lirine time ketu... nese ndonjiher pyet se ke deshta une, i thuaj se un e deshta vetem ate, qoft ajo dashuri e mire apo e keqe ai me mesoj ta kem ne shpirt, dhe nese ndonjiher ai qan per mua...i thuaj : Mos qaj sepse lotet nuk jane per ata si ti, lotet jane per dashuri te paster, lotet jane per vajzen qe kurr se kuptove se qfare donte"
Dhe vajza la nje amanet te vetem, mbi varrin e saj te shkruhen vetem keto fjale: BOTA E HIQIT PER HIQIN PREJ HIQIT, SILLET RRETH QELLIMIT TE HIQIT...
" thone qe eshte dobesi ta mbytesh veten, thone se vetem njerezit e lige e bejne kete...por o Zot a mund te jetosh nen hijen e dikujte, a mundesh tere jeten tende ta jetosh pa liri, prandaj po ju them se veten e mbyta vetem qe te jem e lire ga ai qe i besova shume, aq shume saqe ja fala te gjitha, por ai sme la te jetoi ashtu siq dua. Sa shume u mashtrova, me dhimbset familja ime te cilet sdo te kene me per qka te jetojne...por smundem me, e ai shpresoj te jetoi i lumtur pasi beri qe un te mos jetoi me, gjithqka me eshte bere monotone, dua te jem vetem, e tera vetem, te gjithe me jan bere te tepert, madje edhe prinderit e mi, urrej gjdo gje qe shoh, por askujt si ve faj per gabimet e mija, dashurova thjesht dashurova derisa ajo dashuri u kthye ne urrejte per veten time separi pastaj per jeten qe jetoi, mos mendoni se dua te vdes...kisha pas deshire te jetoi edhe shume gjate, por kjo jete me mundon, sepse jam peng e askush se di, skam kujt ti qirrem, sdua qe edhe keta te vuajne si une, keto gjera po i le kur dikush ti lexoi e te kuptoje se pse shkova nga kjo bote, per te vetmen arsye se desha te jem e lire, i them prinderve te mi me falni qe kurr nuk iu rrepsektova sa e meritonit, por ju dua, kam qajtur shume per ju kur kam menduar se nuk i dita vleren lirise qe me dhate...po vuaj shume smundem me...dua te ik por se di menyren se si...por me duket se dua te bej diqka qe askush te mos jet i lenduar, ju le amanet qe askush te mos qaj per mua sepse po iki vet...askush te mos mbaje zi per mua....sepse po iki vet, te mos me futni ne dhe por te me digjni se sdua te jem as e vdekur ne kete toke.
Mos qani per mua sepse mjaftojne lotet qe i derdha un, per lirine time qe ma morri dikush...
Lamtumire "
|
