LETRA DASHURIE ME TE BUKURA DHE TE REJA

PLAGė Qė ENDE GJAKON

Kaluan vite,muaj tė tėrė,por unė ty s’tė harrova.Tė kam nė thellėsi tė zemrės,nė shpirtė,nė
mendime.Fytyra yte shėndrit edhe pse s’tė shohė dot.Dita ditės ndjej mungesėn tėnde,mungesėn e shpirtit tėnd tė bardhė si bora,mungesėn e buzėqeshjes sate.Je shumė larg meje,je nė njė botė
tjetėr,ty tė morėn engjujt.Ende nuk e besoj ikjen tėnde,ike pa fjalė,pa na thėnė LAMTUMIRėN
E FUNDIT.Mė nevoitesh mua,familjes..mė le tė vetmuar,pa vėlla.Lotėt nuk e shuan mallin tim,as dhimbjen time qė s’ka shėrim.Jetoj nė tmerrė,nė humbje,larg tė vėrtetės dhe realitetit,jetoj
nė ē’menduri me kokėn pas se mos vallė po takoj armikun tim?Se mos vallė po takoj vrasėsin tėnd,atė
zemėr tė egėr dhe tė fėlliqur qė s’din se ēdo tė thotė dashuria familjare,qė s’din se ē’do tė thotė t’a
plagosėsh aq rėndė pulėbardhėn e pafajshme.
Nga bota fsheh ndjenjėn time.Nėn qiellin e mbushur me yje shpresoj,shpresė e vetme qė ende s’mė ėshtė shuar.Jeta ime ėshtė njė ėndėrr,jetoj nė ėndėrr,por ėndėrra brenda ėndrrės zhduket.
Shpirti mė gufon e s’ka kush qė mė ndihmon pėr tė shėruar kėtė plag.O Zot,mė ndihmo tė lutem.Mė
elimino kėtė vuajtje qė kam nė shpirt,ma shuaj kėtė dhimbje,je I vetmi qė dua,qė shpresoj dhe qė s’humb besimin kurrė.E dua tė vėrtetėn?Ku ėshtė drejtėsia?Ndėrgjegja e kėtyre shpirtėrave?
A thua vallė nuk kanė frigė nga All-llahu..
…Miq tė dashur,desha qė me ju t’I ndaj disa prej mendimeve qė vėrshojnė kokėn time gjatė orėve tė gjata qė I kaloj duke u munduar t’a shuaj kėtė plagė qė ende gjakon.Ju lutem mohoni padrejtėsinė!Zhdukeni gėnjeshtrėn!Shuajeni urrejtjen!Sepse dhimbja-vetmia t’a kėput shpirtin.
E kur tė veēohesh me kohėn mos thuaj mbeta vet.Por thuaj mua mė mbykqyr All-llahu,Zoti I vėrtetė

Sa shumė mall, sa dėshpėrim, sa vuajtje, sa shumė dashuri ndjej pėr ty sonte, nė kėtė natė e dashura ime. Sonte ėndėrrat dhe kujtimet per ty i kam kėtu grumbulluar nė shpirtin tim nė zemren time tė perlotur. Mė beso ndihem i vetem nė kėtė botė tė madhe i humbur si njė i huaj, ku nė errėsiren i harruar dhe i hidhur nė nje qoshe pa skaj. Mes ėndrrash qė dikur i pata, qė jeta m'i ka ofruar njėher kur isha me ty, e ndjej veten tė dėshiruar pėr pak qaste, e pėr pak ngrotėsi, e pėr shumė dashuri, tani nė zemren time mbretėron acari qė mė ngriu zemren, e bėri akullė! Sonte shoh njė dorė qė s'mė bindet, shoh dy sy qė tė kerkojn, ty e dashura ime dhe ndjej njė zemėr qė ndoshta s'mė pėrket mua, ndjej dashuri qė mė pėrbin krejt trupin dhe pastaj shpirtin, mendimin, gjakun, nervat dhe ēdo qelizė tė qenies time. Ti ndoshta imagjinon ēdo tė thot tė duash dikend nė heshtje, nė kėtė largėsi tė mallkuar, tė mendosh dhe tė kalosh ditėt pėrgjysėm.
Tė jetosh ēdo ēast kur njė pjesė e qenies tėnde jeton larg dhe aq mė keq kur e di qė s'tė pėrket aspak. E ē'rėndėsi ka pėr mua, veē ekzistencės tėnde. Vetem njėher tė jem me ty tė qendroja njė minutė, atėher e kisha lutur zotin qė tė vjenė dhe le tė mė merr nė atė botėn tjeter sepse asaj bote i takoj pa ty !!!!
Eh, sa e sa orė e ditė mė ikin duke tė menduar ty, netėve pėrpilitem dhe ndjej shtėrngimin nė zemėr lotėt mė rrjedhin pa pushim deri sa bien rrezet e diellit mbi dritaret e dhomes sime, atėher lotėt teren nga ngrohtesia e rrezeve mbi fytyren time. Fytyra jote trazon ēdo gjė nė shpirtin tim, mė ngacmon fantazinė. Ngado qė po i hedhi syt mė duket se tė shoh, shoh atė buzėqeshjen tėnde magjepsėse ato buzė tė ėmbla, ata sy tė shkruar. Ngado qė e hedh dorėn tė parfytyroj se tė prek. I prek ato flokė tua tė gjata, atė trup tė bukur mendoj se jam i ulur mbi prehėrin tėnd dhe ngadalė mė perkėdhel. Ē'ti bėj tani shpirtit qė tė do pranė dhe s'tė ka... ohhhh ZOT SI NUK ERDHE TĖ MA MARRESH KĖTĖ SHPIRT QĖ TĖ MOS VUAJ MĖ Ē'ti bėj zemrės qė brenda saj qėndron vetėm ti? Ti qė je e vetmja rrėnjė e mbijetesės sė saj! Ē'ti bėj syve qė ndjejnė mall e duan tė t'shohin dhe derdhin vetėm lot pa ndalė! Ē'ti bėj vetes sime qė ėshtė dashuruar marrėzist pas teje? Jam unė qė tė thėrras me zė te shurdhėr dhe vuaj brenda vetes kėtė dashuri. TĖ DUA me shpirt.
E dashuruar si sot do tė mbetem pas teje pėrgjithmonė. Dhe nėse kam lėnė diēka tek ti, njė ndjenjė tė vogel dashurie apo respekti, tė lutem mbroje, mos e fshij nga kujtesa jote. Unė do tė dua deri nė pėrjetėsi vetėm ty dhe kėtė fjalė do ta mbylli brenda nė shpirtin dhe kurrė s'do ta tradhėtoj veten time. Nėsė do tė mė marr malli pėr ty do ta gjej, ta shuaj nė skutat e kujtimeve tė mija qė i ruaj tė pastra.

Te lutem, kthehu


Tentova te mbylli tregimin e hidhur per ty, ate tregim qe e ktheu jeten time ne kahje te gabuar por nuk munda.
Te njofta pa pritur, ma more zemren me nje shikimte vetem. Zemra me tha se me ty kurre nuk do ta gjej lumturine por un nuk e degjova...
E chfar beraeee
E denova veten me nje dashuri te fundosur qe nga fillimi.
Isha verbuar e nuk po e shihja humbjen apo te pakten nuk pajtohesha me te.
Tani nuk kam me askujt it lutem, kujt ti zgjas doren per ti ngritur shpresat e mia per jete e jo per te mu kthyer ti se kjo gje kurre nuk do te ndodhe.
Netet jane te pafundshme dhe vetevrasese pa ty, pa dashurie tende.
Vetem erresira qe mbizotronte brenda mureve te dhomes sime i di te gjitha fshehtesirat e mia, e di dhembjen qv e ndjeje brenda ne shpirtin e thyer.
O ZOT I MADH qe je mbi te gjitha, te drjtohem ty, nga se ti je i vetmi qe sundon per fatin e njerлzve...kerkoj nga ti ndihme qe te permirsoj gabimin tim e te mos e shkatлrroj jeten time ne menyren me te vrazhget duke humbur veten per nje djale.
Mirepo nese gjithekjo vuajtje nuk eshte denim per gabimet e mia ateher te lutem O ZOT kthema dashurin time ta kem si dikur prane meje.
Por ksaj here nese ma kethen te lutem te jete pergjitmone e jo te me largohet perseri e mua te me perseriten prap keto gjera sich po ndjehem tani.
Ngushellimi i vetem per mua eshte dashuria qe ishte afer meje edhe pse te tjeret na pengonin.
E kuptova kete gje kur te kisha prane, kur zemrat tona rrahnin forte ne kraheror.
Po te pyes i dashur a jam duke te munguar, a je permalluar te me shohesh, te kthehemi ne ditet kur mendonim se vetem ne te dy jemi ne kete bote. Edi se zeri im ska fuqi qe te arrij deri atje ku gjendesh tani, e pe ate po vuaj.
Chfare do te me ndodhe mua kur ta besh nuse tjetren.
Ajo dite do te jete kaptina e fundit e romanit dhe shpresoj qe ndokujt do ti sherbej si mesim per te mos rene ne dashuri ne njeri qe i pлrket tjetres.
Oj zemra ime qe po rrah diku larg meje me kilometra do te dua gjithmone, do te behem skllave e ytja sepse nese vazhdon te jesh larg nje dit do te me humbesh pergjithmone.
Deri atehere... do te pres... Kthimin tend.

Dashuria e pafat

Flitej nė fshat se dashuria mes Qetsorit dhe Blerinės ishte mė e fuqishme se vet vdekja e saj. Dhe kjo dashuri e pastėr dhe e ēiltėr kishte mbajtur edhe mė tej, edhe pas vdekjes sė saj, tė fuqishme lidhjen mes tyre... derisa u bashkuan nė amshim - tha xha Garipi dhe thithi thellė cigaren e pastaj heshti. Heshta edhe unė njė kohė tė gjatė i thelluar nė mendime pėr kėtė dashuri tė pafat.

- Kur mbaroi lufta e dytė botėrore shumė nga tanėt ikėn jashtė vendit pėr tė siguruar kafshatėn e gojės. Dikush ia mėsyni Turqisė, dikush Allamanit e dikush Amerikės. Disa u kthyen e disa nuk erdhėn kurrė mė - fillon rrėfimin xha Garipi, goxha i shtyrė nė moshė por me njė kujtesė tė mrekullueshme.
- Jeta ėshtė gjithēka dhe asgjė... dhe asnjėra ditė nuk ėshtė e njėjtė sikurse tjetra. Njeriu kurrė nuk e di ēfarė e pret tė nesėrmen. Ja p.sh. edhe takimi me ty. As nė ėndėrr nuk e kam parė se ne te dy, ti nga qyteti e unė nga malėsia e Sharrit, sot do tė njoftohemi, shoqėrohemi dhe bisedojmė pėr kėtė ngjarje qė ka ndodhur 50 vjet mė parė - tha xha Garipi dhe duke ndezur cigaren tjetėr, vazhdoi rrėfimin:
-Jetonim nė kėtė fshat tė vogėl. Atėherė kishte edhe mė pak frymė, tani janė ndėrtuar shumė shtėpi tė reja. Nė fund tė fshatit jetonte e veja Sanije me vajzėn e saj Blerinėn. I shoqi kishte ndėrruar jetė para ca vitesh. Ishin shumė tė sjellshme dhe punėtore si bletėt. Kishin njė shtėpi, pak tokė dhe disa krerė bagėtie tė vogla dhe tė mėdha. Jetonin mirė pėr kushtet e asaj kohe.
Tė gjithė e dinim se Blerinės i vėrtitej Qetsori - njė djalosh shumė i dashur, i bukur por edhe i hareshėm i lagjes sonė. Nuk kishte ditė qė Qetsori, kinse me punė, nuk kalonte pranė kėsaj shtėpie... Kur iki edhe ky pėr Amerikė, e pėrcollėm tė gjithė deri nė fund tė fshatit, bile edhe Sanija me tė bijėn Blerinėn.
Nuk kaluan as dy vite dhe Blerina ndėrroi jetė! E ėma, Sanija, e prekur tej mase edhe nga kjo humbje, u sėmurė rėndė - luajti mendsh. E dėrguan nė njė spital, thoshin “special”, ku pas njė viti ndėrroi jetė edhe ajo. Nuk e dimė se ku e varrosėn, por nė fshat nuk e sollėn. Shtėpia e tyre mbeti e shkret - nuk ka banuar askush mė aty.
Ishte ditė vere kur dėgjova se Qetsori ishte kthyer nga Amerika. Kishin kaluar 6 vite qė kur ai kishte ikur atje. E takova nė lokalin e fshatit, njė shitore e vogėl tė cilėn e kishim si vendtakim. Nuk kishte mbetur asnjė gjurmė nga ajo fytyrė e bukur dhe gazmore e atij djali. Dukej i mėrzitur. Rrinte nė mendime. Pasi u pėrshėndetėm dhe u pėrqafuam, e pyeta:
-Kur ke ardhur Qetsor dhe a je mirė mė shėndet?
-Jam kthyer kėto ditė, e sa pėr shėndet, qė po mė pyesėsh, qė kur kam arritur nuk ndihem mirė!
Nė fillim mendova se nuk kishte fituar para, pasi shumė nga tanėt e kishin pėrjetuar njė fat tė tillė - ishin kthyer me duar nė xhepa. Pėr ta ngushėlluar, por edhe pėr t’i dhėnė pak vullnet, i thash:
-Nuk ėshtė krejt tek paraja. Me rėndėsi qė ti je kthyer gjallė dhe shėndosh. Je i ri dhe jetėn e ke pėrpara. Shikona neve kėtu si po gjallėrojmė!... Ndoshta do tė vijnė ditė tė mira edhe pėr ne.
-Nuk ėshtė nė pyetje paraja, miku im - mė ndėrpreu ai. E porositi nga njė birrė dhe mė ftoi qė tė dalim jashtė lokalit. U ulėm nė njė copė druri pishe qė e kishin gdhendur dhe i kishin dhėnė formėn e ulėses dhe ai filloi rrėfimin e tij:
-Mjaft kam fituar nė Amerikė o Garip. Kam punuar dhe kursyer mjaftė para. Diēka tjetėr mua mė mundon dhe nuk mė jepet as tė jetoj. Nuk kam besim nė askėnd, vetėm nė ty. Ty tė kam pasur gjithnjė shokė tė zemrės, prandaj edhe po tė rrėfehem.
Kur arrita nė Prizren, ora ishte diku rreth 21:00. Askush nuk e dinte se unė kisha ardhur. Ishte vonė dhe nė kėtė kohė nuk kishte mė transport publik pėr Sharr. Pasi kisha mjaft para dhe nuk doja ta kaloj natėn nė qytet, mora njė taksi dhe u nisa pėr nė fshatin tim tė lindjes. Kur arritėm nė hyrje, unė zbrita nga taksi dhe u drejtova drejtė shtėpisė sė Blerinės. Ti e di qė unė atė e doja, dhe gjatė gjithė kohės sa isha atje, vetėm nė tė kam menduar. Kur u ndamė pėr herė tė fundit, i kisha premtuar se do tė kthehem shpejt nga Amerika, dhe kur tė vijė, do ja dhuroj njė qafore ari me njė gurė xhevahiri nė mes, ndėrsa Sanijes, njė shami mėndafshi nga mė tė shtrenjtat. Dėshiroja, edhe ta shohė Blerinėn, por edhe t’i befasoj me ardhjen time. Kur u afrova tek shtėpia, edhe pse ishte bėrė paksa vonė, Sanija qėndronte para derės. I habitur e pėrshėndeta dhe ajo mė ftoi brenda. Nė dhomė e takova edhe Blerinėn. Desha ta pėrqafoj, por m’u kujtuan traditat tona dhe unė u pėrmbajta. Kur ua tregova dhuratat u gėzuan shumė, saqė Sanija, pasi e shpalosi, mė puthi nė ballė. Pastaj u ngritė dhe, mė kujtohet shumė mirė, mori njė shtambė me dhallė dhe tri gota. Ndjehesha tejet i lumtur qė isha me Blerinėn... dhe te tre biseduam deri vonė.
Kur mė pėrcollėn tek dera, dėgjova kėngėn e gjelave - ishte bėrė mėngjes. Nuk mė ftuan qė tė vij sėrish! Dhe kjo mė befasoi. Kur arrita nė shtėpi, nėna dhe babai veē ishin zgjuar. Pasi u pėrshėndetėm dhe pėrqafuam me shumė mall, por edhe dashuri, u futėm brenda. Ma shtruan mėngjesin me qumėsht tė ngrohtė, qė kishte kohė qė nuk e kisha kėrkuar, megjithatė, mendja nuk mė ndahej nga Blerina. Derisa haja, babai mė shikonte me habi por nuk fliste. Pasi hėngra mėngjes, u tha anėtarėve tė tjerė, qė tanimė ishin zgjuar tė gjithė, qė tė largohen nga dhome se kishte diēka personale pėr tė biseduar me mua.
-Biri im - mė tha, ti ke arritur mbrėmė, kėtė e di, se nuk ka mjet qarkullues kaq herėt, sidomos nė kėto anėt tona. Por mė thuaj, ku ke qėndruar gjithė natėn?
-Po baba - i thash, kam ardhur mbrėmė. Ti e di qė unė e kam dashur Blerinėn dhe para se tė ik pėr Amerikė, i kam premtuar diēka. U ktheva sė pari tek ajo shtėpi pėr ta pėrmbushur atė premtim. Kemi ndenjur deri para mėngjesit.
Kur i dėgjoi kėto fjalė, babai u shqetėsua shumė, dhe pak si me nervozė m’u drejtua:
-Qetsor, biri im, ti kurrė nuk mė ke gėnjyer?!
-Nuk po tė gėnjej as tani baba. Ėshtė e vėrtet, unė isha mbrėmė tek Blerina.
-Por ato kanė vdekur, qė te dyja, para disa vitesh biri im -mė ktheu babai.
Unė mbeta gojėhapur! Pastaj ai filli tė mė tregoj pėr tragjedinė qė e kishte goditur atė familje bujare.
Nė brendinė time sikur diēka pėlciti. Nuk mund tė qėndroja mė dhe u nisa menjėherė drejt shtėpisė nga e cila sapo isha kthyer. Babai mė ndoqi prapa. Tanimė dielli kishte lėshuar rrezet mbi fshatin tim. Kur iu afrova shtėpisė pash se gjithkund pėrreth saj kishin mbirė barishte. Dritaret ishin tė mbyllura... gjithēka dukej e boshatisur! Nuk ndjehej frymė e gjallė nė atė mjedis. Hapem derėn dhe u futėm brenda. Gjithēka brenda e kishte mbuluar pluhuri: dyert, dritaret, muret, tavolinėn... vetėm nė karrigen ku unė isha ulur nuk kishte pluhur. Nuk kishte as nė karrigen e afėrt, nė pjesėn ku unė kisha mbėshtetur krahėt e mi. Mbi tavolinė qėndronin dhurata e mia: qaforja prej ari dhe shamia e mėndafshtė. Pranė tyre ishte vetėm gota ime e zbrazėt nga e cila kisha pirė disa orė mė parė. Nuk ishte as shtamba as gotat tjera! M’u kujtua se unė Sanijes, shaminė ia kisha dhėnė tė mbėshtjell nė njė letėr tė shkėlqyese me ngjyrė tė argjend. Ajo e kishte hapur, e kishte shikuar dhe menjėherė e kishte vėnė nė kokė. Tani ajo qėndronte e palosur bukur mbi tavolinė, ndėrsa letra e shkėlqyer ishte mbi dysheme.
I mblodha tė gjitha, dhe dolėm nga shtėpia....
-Kėtu e pėrfundoi rrėfimin Qetsori dhe, pa u pėrshėndetur, u ngritė dhe iku i thelluar nė mendime - tha xha Garipi, qė deri mė tani kishte pirė disa cigare njė pas njė.
Nga ajo ditė, Qetsori ndryshoi i tėri. I ikte ēdo kontakti me njerėz. Njerėzit qė vinin pėr ta takuar befasoheshin me heshtjen e tij. Pas ca kohe, heshtjen e thelloi edhe me mua. Nuk donte tė mė takonte. As me anėtarėt e familjes nuk bisedonte. Pas disa muajsh u mbyllė tėrėsisht nė vete, sikurse tė kishte jetuar nė ndonjė botė tjetėr. Me tė hollat qė i kishte kursyer ndėrtoi njė pėrkujtimore tė madhe nga graniti mbi varrezėn e Blerinės. Pranė saj ndau edhe ca vend pėr trupin e tij. Tė gjithė u habitėn me kėtė gjest dhe pėshpėritej ēmos nėpėr fshat por edhe rrethin.
Pas dy vitesh vdiq edhe ai vetė. Thonė se prindėrit e shitėn qaforen e arit me gjithė gurin e xhevahirtė dhe me ato tė holla i ndėrtuan pėrkujtimore edhe djalit tė tyre - ngjitur me atė tė Blerinės.
Flitej nė fshat se dashuria mes Qetsorit dhe Blerinės ishte mė e fuqishme se vet vdekja e saj. Dhe kjo dashuri e pastėr dhe e ēiltėr kishte mbajtur edhe mė tej, edhe pas vdekjes sė saj, tė fuqishme lidhjen mes tyre... derisa u bashkuan nė amshim - tha xha Garipi dhe thithi thellė cigaren e pastaj heshti. Heshta edhe unė njė kohė tė gjatė i thelluar nė mendime pėr kėtė dashuri tė pafat....

E dashur ''Jo'' Sot vendosa perfundimisht te te shkruaj , megjithes kam dashur me kohe te te nisja kete leter e bashke me te gjithe ndjenjat e mia me te shtrenjta ................
Llokumja ime e shtrenjte . Kaste e akullore me kerpudha ta disha sa me mungon , ah ta dish si gufon zemra kur te kujtoje ty o shqere ,ty o kumbull , ty o thelleza e endrave te pyllit tim !
Ndofta nuk arrita te te thoja sa te doja kur ishim prane ,dofta as nga puthjet e mia ( qe ti fala ate nate tek bukeri i llagjes ) nuk arite te kuptoje ca ishe dhe ca je per mua , o mushke e vogel , se je mushe xanxare oj ti rrushe ..... a te kujtohet qe doja te kaloja doren posht bluzes e ti me qellove me shkellme ...... ah ishte godijta me e emble qe kam ndier ne jeten time ......me bere gole , ah futboolistja ime , vecse po te qelloje dhe cik me forte athere te shifje ti kush dote te bente gole ............
Ah sa dua te luajme bashke bilardo , ah moj kumbull dhe tani qe po te shkruaj goja me leshon lenge , si qershi je ne mendjen time , e llokume me arra ne gojen time .
Ah o ''A'' kur do te ti kafshoje ato buzet mi shqerke e vogel ?
Kur do mund te te ledhatoje , sic ledhatoje macen e gjitones (hahahahaha ) . kur do mund te jemi bashke e te zhytemi tek njeri tjetri sy dy derkuca ne lluce .Ah tani qe thashe derkuca , verte kur te sfija nga pase si gic mi kishe ...... oh moj te cafte ujku ku je mi tani qe te kam kaq shume nevoje , sikur me kane rafur me cuknidhe jame tani ....Nejse qe mos dale nga tema , ate qe po te thoja me larte eshte qe ato qe kujtoj me shume prej teje jane syte , ato sy si te dhise qore te Xhevatit , dhe hunden , ate hunde si me pengonte te te puthja ( ah sa me mungon ajo hunde si krabe barriu ) , ah po dhe ato buzet e tua qe fshihnin dhembet e tua te shtrembet , ah po mos qene ato buze dhe po mos isha dhe une kaq delle , sdo kishim fatin te ishim njohur e s'do kisha mundesine te te kisha dashuruar ,
e megjithate prap te dua moj qene ,se tani qe jam vetem , me ka ik truri dhe me nje dhi do veja e jo me me ty !!!
Vertete ato gj.... i ke sa per te mbajtur me lagjen 1 jave me qumesht , ah lum si une do i bejma nja 15 kelysha e do i risim bashke aty ke ish komiteti i partise ,se ate vajta e zura me force une { ska burr nene te me xjerr qe andej se ti e ke parasysh si si bem une kur inatosem , jam a sjam demi yte , jam a sjam cakalli i malit , he pra fol jam a sjam egersire , se me pelqen kur me thua }
Te dua te dua perjetesisht e dashura ime.

jom shum e vetmume po nejj weq tu menu... a thu pse?
dashnija u kallxu kaq e vrazhd per muu..
pse smu bo zemra gurii dashnin tonde me wraa..
psse un me dashnii gjdoo her ma posht po shkooj tu ra
kom harru qysh osht me kesh se ment weq te ti pi maajj
...po muunonna shuummm..po ndjenjat sun pi vrajj.*
psee une skom as ni shpress per 1jett me tyy.
weq 1her enderrooj...mme tii puth ata syy.!!

TE DUA VETEM TY
Nuk e di qfare te them pos fjales te dua.Me the qe te harroj por un te them kete mos e kerko nga une se nuk mundem tet harroj.Qdo dite e me shume asgje tjeter nuk ndjej per ty veq se dashuri,dashuri qe askush nuk ndjen per ty.Qdo dite me shtohet malli per ty,qdo dite e me shume me shtohet dashuria ndaj teje,qdo dite kam nevoje per ty,qdo dite kam nevoj per zerin tend te embel,qdo dit ndjej nevojen per shikimin tend,buzqeshjen tende.Nje gje kerkoj nga ti, qe te mos kerkosh nga une qe te harroj.E din pse kerkoj kete nga ti? Ngase ti je e vetmja dashuri per mua dhe nuk mundem tet harroj,tek ti kuptova fjalen dashuri,tek ti mesova te dashuroj,andaj si mundesh te me kerkosh te harroj kur tek ti gjeta ngrohtesin e fjales te dua,tek ti gjeta embelsin e jetes,tek ti gjeta thelbin e jetes,tek ti gjeta shprese per te jetuar,tek ti endrroja boten e pafund,tek ti endrroja veten me fustan te bardh! Dhe Cka,gjithe keto i perfshin ti duke me thene “HARROM”,nuk mundem jooooo,oh JETA IME,nuk mundem se ti je endrra ime!


ne kete bote jetokam me plot ngjyra, e bardha edhe e zeza qenkan vetem iluzion per ne...midis ketyre 2 ngjyrave qenkan edhe plote te tjera qe na bekan te ndjejme dhimje, dashuri, gezim, hare, miresi, urrejtje edhe shume e shume ndjenja te tjera te cilat nuk i shohim por ne zemren tone jane si pika te vockela mu sikur yjet ne qiellin e pafund...

Te dua por nuk mundem te jem me Ty.




Nje gje na ndan dhe per kete me duhet tet harroj.
E di qe te lendoj, lendoj dhe vehten por nuk di qka te bej
te qmendem nuk preferoj ngase dua te jetoj me kujtimin se te deshta dhe Te Dua Ty.
Te gjitha mi more Ti, madje as lot nuk kam me, ta fala dhe lotin vetem qe te mos e derdh ngase me shume lendohem .Kam mall per Ty por nuk kam force tet kerkoj ngase po te shoh e di qe do te kthehem prap rruges se dashurise per Ty edhe pse e din Ti qe jam ne kete rruge por e humbur duke te kerkuar me sy mbyllur se po t’i hap syt e di qe do te me kthehet loti duke te thene me ke munguar! Me lot te kam thene ''Te Dua'' por Ti nuk me takon mua por do t’i takosh tjetres edhe pse kurre nje gje nuk do ta kisha deshiruar por… Dua te jem shume larg qe te mos shoh, te mos shoh por te ndegjoj mire per Ty edhe pse hijen tende do ta kem kudo qe te shkoj, emrin tend do ta kem ne mendje,puthjen tende ne buzet e mia, ngrohtesine tende ne trupin tim, zerin tend ne veshin tim.Nuk kam qka te bej, te vdes nuk deshiroj ngase dua te jetoj qe se paku lajmin qe Ti i lumtur jeton dua ta ndegjoj. Me lot te zemres te them te uroj fatin e bardh kurr ne sy mos paq lot, fati dhe lumturia te ndjekt ne qdo hap.E une, une lus Zotin qe te me ndihmoje, ate qe eshte i mire per mua le te ma dhuron. Mos harro se gjithnje do'' Te Dua ''dhe do te kujtoj.

Te urrej te urrej me beso.....






Sonte sa shume te urrej.Mbi gjithcka urrej veten pse te kam dashur si e marre ...Pse pikerisht nje perbindesh sikur ti.Do te doja te ndryshoja gjithcka ne jeten time,e te mos te te lejoja as te me prekje,e as t eme shikoje,o jo nuk vuaj pse jam ndare nga ti vuaj se si te kam dashur ty,se si rash pre e jotja oooo SA shume te urrejjjj,nganjehere dua te mos jetoj jo per shkaku n tend por per shkakun e gabimeve te mia,megjithse ti ke vdekur per mua i lejova vetes se paku te shfryhem e ta nxjerr gjithe mllefin qe me eshte mbledhur ne zemer sepse edhe po ti them ty gjitha keto ne sy nuk ja vlen sepse edhe vet je person qe nuk ja vlen te bisedosh me ty e kam kuptuar vone kete megjithate me mire vone se kurre ... Te urrej te urrej me beso .....

Vetem Ty....



Nese ndonjeher do ta kuptosh sa lotin kam derdhur per Ty do te verbohen ata sy ateher do ta kuptosh se ''Te Dua'' vetem Ty ... Te gjith lumenjet i kalova per te ardhur tek Ti , e ne mes te rruges gjeta nje vetmi. Me lendove pa mass dhe zemra ime pa Ty do tme plass . Ahhh sikur te mos egzistoja fare ne ket bott se gjdo gje qe bej per Ty eshte e kot , por nje gje mos e harrro se Ti mua nuk me donn dhe nuk don te jemi bashk e une do te mbyllem ne grila te perjetshem dhe do ta mallkoj ket bote qe se deshta e jetova kott!!!. E till edhet kjo dashuri qe te kap ne femiri nese me Ty nuk jetoj do te mallkoj jeten qe po jetojj'' Te Dua'' ''Te Dua''dhe do ''TE Te Te Dua '' gjithmon por shpresoj qe nje ditt edhe Ti do te me thuash ''TE DUA'' :mrgreen:

Naten nuk flej,
diten per Ty mendoj ,
ter naten lotoj ,
pse nuk kam forc Ty te harroj ....