LETRA DASHURIE ME TE BUKURA DHE TE REJA

Per ty po derdhi lotė
Nuk po te shkruaj per te te thene se te dua shume,jo as per te t’thene
se per ty po derdh lot ne keto momente , ajo qe sot me shtyn te
shkruaj eshte malli qe kam per ty ,vertet ne keto momente po ndjej
mall , edhe perse nuk kam ndjenje dashurie…!!! mallin e
respektoj, respekti per ty eshte e vetmja qe me ka mbetur brenda
meje dhe nuk po dua ta zhduk, dhe malli ne keto momente nuk po me
ler vertet te qete, sot me erdhen ne mendje kujtimet dhe endrrat qe
thelle i kam varrosur ne shpirt, ato miliona endrrat qe vertete kane
kohe qe kane filluar te treten , por sot vetem malli po me shtyn te
t’shkruaj me ben qe te bashkoj edhe nje here si nje mikeshe te vjeter qe
kurre nuk arrita t’ia hap vertet zemren ,
e vetmja ndjenje qe vertet per ty nuk e kam shuar eshte respekti, po
sot… kjo ndjenja po me con ne mallin qe kam per ty , malli qe kam
per ty t’pare dhe te t’shtrengoj nje here fort pas vetes ,dhe te
ulem me ty ne nje tavoline kafeneje si nuk do kur dhe te bej
muhabet per kohen kur nuk kemi folur ne telefon…?, dhe per te kaluar
disa caste te bukura bashke thjeshte si miq te vjeter,
Dhe ndersa u ktheva me fytyre nga muri me dolen dy pika loti nga syt
e mi, nuk e kuptova perse po qaja po vetem kur lotet me pikuan ne
kafe kuptova se ishin duke bere rrugen e tyre qe kishim kohe pa e
bere , vetem ajo ndjenje e mallit me beri te shpalos edhe nje here
tere kohen , eja dhe me perqafo te te jap lumturi o zemer,
do ishim nje trup qe rrezohej nga djelli e ndricohej nga hena,
shikoheshim por nuk shiheshim ,verbimi bie si nje hije e zeze – trishtim,
zemra ndjen puthjen e zjarrte qe valonte ne endrren e
Majit, ajo enderr me beri qe te jetoj me ty aty ku askush nuk
dinte ku jemi do ta ndjenja kraharorin tend , aty kur mund te
shikosha jeten ne syt e tu ,perse shkove me enderren , mbeta ne
kujtimin zemra me thote “SE TE DUA” – duhet dikur ta kuptojne se
kemi lindur per njeri-tjetrin kujtoj zerin tend andjej ate ngrohtesi
nuk e di a te pelqen per inteligjentin qe une mendoj apo jo .
sikur te ndodhte pikerisht keshtu ,as e para dhe as e fundit





E dashura ime,
Me mungon ..e dashur.. si gjithmone! Por sot eshte me e veshtire se dite te tjera, sepse deti ka kenduar per mua, e kenga ishte ajo e jetes sone sebashku. Me duket se te kam kenduar , nderkohe qe shkruaj kete leter, e ndjej profumin e luleve nder fusha, qe gjithmone me kane kujtuar Ty. Tashme keto gjera me lejne indferent. Vizitat e tua jane bere teper te ralla, e disa here kam dyshimin se pjesa me e rendesishme e imja, po me rreshqet lehtazi larg edhe perse une sfrocohem.Naten kur jam vetem, te therras.. e gjithmone dhimbja ime arrin kulmin. Ti mundesh akoma te gjesh menyren per tu rikthyer tek une. Mbreme naten te kam pare ne enderr… Ishe ne breg te detit…. era fershellekte mes flokeve te tu , e ne sy kishe ende ndricimin e perendimit te diellit… Mbetem i mahnitur duke te shikuar mbeshtetur ne gur. Sa e bukur je…nje bukuri qe s’e kam gjetur ne asnje femer tjeter. Ngadale eci drejt teje dhe kur me ne fund kthen veshtrimin e me shikon, kuptoj qe edhe te tjeret ishin mahnitur e po te shikonin. ~ E njeh?~ pershperisnin ziliqar, e nderkohe qe ti me buzeqesh, pergjigjem me pastertine e te vertetes:
Me shume se zemren time…! Te arri dhe te mbeshtjell me krahet e mi..rrethoj kete moment me shume se cdo tjeter. Eshte momenti per te cilin jetoj, e kur ti i pergjigjesh perqafimit tim, leshoj veten ketij momenti … Me ne fund serish kam paqe….Ngrej doren dhe te cek faqet nderkohe ti ul koken dhe mbyll syte. Duart e mia jane te ashpra mbi lekuren tende te bute, e per nje cast pyes veten ne se do te kthehesh mbrapsh (pendohesh), por e di qe s’do jete keshtu… Nuk e kam bere kurre, e ne momente si keto qe kuptoj drejtimin e jetes sime. ( Une jam ketu, per te dashuruar, per te shtrenguar ne krahet e mi, per te te mbrojtur..) Jam ketu per te mesuar nga ty, e te marr ne kembim dashurine tende… Jam ketu , sepse nuk ka asnje vend tjeter ku dua te jem…!

ndoshta ne keto momente ndodhesh larg meje ne shtratin tend, duke dremitur dhe enderruar ato deshira qe ndodhen ne thellesi te zemres tende. Ndersa une ne dhomen time duke hedhur mbi kete flete te bardhe disa copeza mendimesh dhe ndjenjash qe ndodhen brenda meje…..
Ndihem i trishtuar, mungesa jote me vret shume, largesia jote me ben te ndihem bosh dhe ti ndodhesh larg, nuk je prane meje te mbushesh kete boshllek me perqafimet e tua….. Me mungon cdo gje e jotja, mbi te gjitha me mungon ti, qe je gjeja me e shtrenjte per mua dhe nuk do te doja te humbisja kurre.
Brenda meje eshte krijuar nje lemsh i madh nga i cili nuk po dal dot.
Dita dites ndihem e vetmuar, buzeqeshja me eshte shuar ne fytyre. Kerkoj te flas me ty, te te tregoj kete trishtim qe kam brenda meje. Por ato te pakta here qe ndodhem prane teje, stepem, paralizohem, nuk arrij dot te flas, vetem te perqafoj, te shtrengoj fort prane vetes sime dhe te puth me mall.
Kjo largesi me vret shume, gjithashtu me vret edhe heshtja jote. Me duket vetja sikur per ty nuk jam asgje, ndoshta eshte thjesht nje mendin i imi.
Ndoshta nje dite do te arrish ta lexosh kete shkrim qe kam bere per ty, ose sdo ta lexosh kurre, por do te doja qe te dije se ” Te dua” me shume se cdo gje ne kete bote, dhe nuk do te doja te humbisja kurre, kurre…… se ti per mua je gjithcka, je jeta ime, je frymemarja pa te cilen nuk jetoj dot…..

Une e di qe e gjithe kjo qe po te them ka per te mbetur vetem ketu.Ti ske per ta ditur asnjehere…
Si shume gjera te tjera qe nuk di…
Sa kohe ka kaluar qe nuk te kam pare dhe mua me duket se cdo nate je me mua?Sa kohe ka qe nuk e kam ndjere frymen tende dhe me duket se ne cdo frymemarje e ndjej se je aty?Sa kohe ka kaluar qe ste kam degjuar tek flet dhe zerin tend e kam akoma ne vesh?Sa kohe ka kaluar?Sa?
Aq shume sa per te te harruar ishte e mjaftueshme!!!Por cuditerisht koha spo me ben gje!
Nganjehere me duket se jam une ajo qe nuk dua te te harroj dhe e imponoj une kohen!!Bej nje hap mbrapa, nje hap para dhe…Perseri ne vend!!Jam kaq e pavendosur dhe kaq konfuze…Kam frike te ec!Kam frike tani edhe nga hapat e mia!!!
E mbaj mend si sot heren e fundit qe kemi folur ne telefon!Mundohesha te mos kuptoje zerin tim qe dridhej dhe mundohesha te shtregoja fort jastekun…Dhe heren e fundit qe te pashe kur u largova prej teje u mundova aq shume qe te qendroja me kembe, edhe pse gjunjet po me tradhtonin!I futa duart ne xhep per te mos kuptuar qe dridheshin!!!Dhe kur te pashe ne rruge dhe ste fola…Ula syte ngadale dhe u mundova te fshihja lotet…Ishte me mire keshtu?Mbase po…Mbase jo…Nuk jam me e sigurt per asgje!
Di vetem qe TE DUA,di vetem qe cdo moment do doja ti bija telefonit tend dhe ti thosha te gjitha… Me duket se do mbytem me te gjitha keto qe kam brenda meje…dhe ne fund te fundit…e di qe sja vlen me…Perseri kthehem mbrapa…
Tani duhet te ecim vec!edhe pse ne cdo moment me kujtohesh ti, edhe pse ne cdo kenge te gjej ty, edhe pse ne cdo rruge them
-Ishim edhe atje!Ishim dhe ketu!, edhe pse u largova prej teje te dua…
Vertet jane kaq te nderlikuara gjerat apo i nderlikoj une????…







ZEMRA IME PER TY





E filloj kete leter me e shkruar per ty,me fjalet me te embla te zemres
dhe shpirtit tim te lenduar.Ne keto qaste kur e shkruaj kete leter ndihem shum
e emocionuar,me merzi ,pikellim,dhe vuajtje te pafund brenda zemres sime,dhe me
lot te pandale ne syte e mie te permalluar per nje dashuri
E filloj kete leter me e shkruar per ty,me fjalet me te embla te zemres dhe
shpirtit tim te lenduar.Ne keto qaste kur e shkruaj kete leter ndihem shum e
emocionuar,me merzi ,pikellim,dhe vuajtje te pafund brenda zemres sime,dhe me
lot te pandale ne syte e mie te permalluar per nje dashuri.Gezohem qe gjindesh
shendosh e mire e poashtu kalon,sidoqofte jeta dhe realiteti dora ime kurr nuk
do te ndjej lodhje duke shkruar per ty,do te vazhdoj te shkruaj,do te vazhdoj
te dua , dhe do te vazhdoj te shpresoj ne ty sepse shpresa kurr nuk vdes,nuk di
qte them ,ndoshta e kam humbur rrugen time te jetes dhe gjindem ne rruge te
gabuar por zoti me hapi kete rruge deri te zemra jote.Edhe pse kam nje ndenje
deshperimi ne zemer te them te verteten se ti meriton gezimin,lumturine dhe
gjitha te mirat e kesaj bote sepse djal si ti nuk gjindet ne kete bot
askundi,beso se nuk e kam lehte ta shkruaj tere kete leter por me detyron zemra
te shkruaj dhe te nxjerr ate qe e kam ne brendesi te saj(zemres). Kurr nuk do
te mundem tia fal vetes nese diku gabova me ty e nuk po e di gje qe beri
ndryshim te madh ne mes nesh,kurr nuk deshta te lendoj ty e as veten time
,gjithqka ndodhi pa planifikuar diten e mallkuar kur u dashurova ne ty,Heret e
kam kuptuar se jam nje njeri i denuar nga zoti por arsyen e ketij denimi
asnjehere nuk e kuptova,tash vazhdoj te qaj fatin tim qe shum e kerkova por
kurr nuk e gjeta ,jetova me nje shprese te vdekur dhe ne shoqeri te
enderrave,per kete pafatsi mbeta e vetmuar jeten pa ndale duke e mallkuar dhe
veten e emerova ne baze te asaj qe mbeta,,Robi i Dashurise”,Kurr nuk deshta te
gaboj e para zotit te jem nje mekatare kur e di se ne kete bote jam vetem nje
kalimtare e rastit qe stacionin e fundit te jetes e kam ne pragun e vdekjes per
ne boten tjeter,asgje ne kete bote nuk eshte e perjetshme e as e pavdekshme.
Tash vazhdoj te qaj ditet e rinise qe me iken e kurr me s`kthehen
prap,asnjehere ne jete nuk i deshta avanturat e as interesin,qdohere dashurova
me shpirt e me zemer te paster,sado qe po mundohem si duket rruget tona nuk po
takohen askund, se si ndihem une tani te tregon vete letra e shkruar,kurr nuk e
kam menduar nje dashuri te tille qe te ben te vuash me mall ne heshtje ,te
lendosh zemren e askujt mos ti tregosh,qdohere qe shkruaj per ty ndihem e
priveligjuar dhe krenare kur e di faktin se ti e meriton kete,e meriton qe nje
vajze si une te vdes per ty,kjo eshte nje ndenje qe shum me frikeson sepse e di
qka dmth ta dashuroj veq njera zemer,vetem zoti mund te dije se ku perfundon
rruga e loteve te mi dhe e vuajtjeve te mia(nese ka perfundim diku),un kam
besim tek zoti dhe jam e bindur se kesaj radhe do te me ndihmoj,pa dashjen e
tij as ne nuk do te ishim takuar,prej se te njoha ty jeta ime mori tjeter kahje
dhe kuptim,kete e deshmojne edhe poezite e mia qe tash i shkruaj duke u
frymezuar nga ti,Te mos harrojme se dashurine nuk e kemi obligim ndaj
askujt,ajo ehte nje ndenje e zemres dhe e shpirtit,ndoshta une nuk e meritoj
dashurine tende por nuk jam fajtore pse te dua shum,me vite te tera po jetoj me
plage te pasheruar ne zemer,nese zoti e ka shkruar qe un perjete te vuaj per ty
dhe dashurine tende,nese eshte shkruar qe kurr mos te takoj per te thene ne
kater sy ate qka ndjej ne zemer per ty,nese eshte shkruar per ty te qaj e te
vajtoj perjete do te pajtohem me kete fakt edhe pse shum i rende per mua mos
harro kurr se deri ne vdekje vetem ty te DUA. Fati dhe lumturia jote mvaren nga
rruga te cilen ti do ta zgjedhesh ne jete,Me fal te lutem per gjitha keto fjale
por nje te vertete mbaje ne zemer dhe kurr mos e harro see me shpirt e zemer ty
te do nje vajze, e di qe pas kesaj letre me nuk do t gjej force qe te flas me
ty sepse sigurisht do te me urresh pa mase por te lutem me fal se kete leter e
shkruaj nga detyrimi i vuajtjeve dhe kujtimeve te mia qe kam ne zemer. Nese ke
ndenja dhe zemer kupto te verteten qe tregon kjo leter e mos me urrej ,Valle
qeshte kjo qe ndjej une per ty?!nje dashuri,nje pikellim ,nje gezim ,apo nje
plage e pasheruar e shpirtit tim?!!!Do te vije nje dite kur do te kuptosh te
verteten se te kam dashur me gjith zemer por atehere do te jete shum vone ,do
te me kerkosh por nuk do te me gjesh askund,do te gjesh vetem varrin time me
shum lule te qelura mbi te ku mbi koke do te me qendroj kurora e dashurise qe
kisha per ty,une ne zemren tende do te mbetem si nje dore lypsi qe troket pa
ndale duke kerkuar pak dashuri,do te jem e vetmja ne enderrat e tua por do te
zhdukem se shpejti dhe ti do te kuptosh se ky nuk ishte realiteti. Per ndarjen
tone une qava me dite te tera pa ndale,e ato dite ra edhe nje shi i madh i
pazakonshem,kjo nuk ishte rastesi por per plaget e zemres dhe shpirtit tim edhe
zoti ndjeu keqardhje dhe qau me lot,u mundova qe te bind ne te verteten por u
mundova kot sepse plaget qe i kisha ne zemer nuk laheshin me lot. Lumturise dhe
dashurise sime shpejt iu shfaqen kufijte dhe pengesat,endrra ime e vertete ne
dashuri nuk zgjati shum ,ajo u be realiteti i hidhur dhe shum i rende per mua
qe shpejt i erdhi fundi.Shpresoj se do te gezosh lumturine,dashurine dhe fatin
qe aq shum e deshte dhe se nuk do te pendohesh per padrejtesin qe me bere
mua,Nje amanet dua me ta lene,pas vdekjes time te varri im kurr mos mu afro
,plaget qe edhe atje i mbaj te lutem mos mi trazo, Ndoshta kjo do te jete letra
e fundit qe per ty po e shkruaj sepse nuk e paske merituar qe nje vajze si une
per ty te vuaj,le te mbetet kjo nje misteri,nje ndarje e fundit per fatin qe
kisha une ne dashuri,pa ty tsh jam mbet si nje jetim,si nje zog pa krahe e si
nje lot i nxire,…si munde ta thesh zemren time si nje got kristali kur kete
une kurr se meritova,nuk pate nevoje qe per lumturin dhe kenaqsine tende te
lendosh nje zemer te pafajshjme,…kete leter e shkruaj nga zemra per te
pastruar shpirtin tim dhe per t mos mbetur borgje i ndarjes ne dashuri….beso
se tsh gjindem i paforce,brenda kater mureve i mbyllur ne vetmi per ty jam duke
mbajtur zi….Nuk mjaftoi krenaria e as shpresa qe te ma shuaj mallin per
ty,…nuk jetohet me shpres te vdekur dhe me dashuri te shfaqur vetem ne
leter…edhe sa do te zgjase kjo agoni,kjo misteri,kjo mvaresi dhe ky mall e
kujtim per ty kurr nuk do te mundem ta di….kur ta lexosh kete leter mos u
ndiej krenar e as fajtor,le te beje kjo leter qe te kuptosh te verteten qe e
tregon , Jeta ime tash shum ka ndryshuar,ne zemer me ka mbetur plaga e
tradhetise,ne vitet e dashurise se humbur per jete mbeta nje ,,Roberesh e
Dashurise” Tash e perfundoj letren me shprese se e kuptuar domethenjen e
saj,mbetesh i pershendetur duke te uruar nga zemra gjitha te mirat e kesaj bote
kudo qe te jesh ,pres te me shkruash…bye..bye….

E filloj ket leter me shkruar per ty me fjalet me te embla te zemres she shpirtit tim te lendura .Ne keto qaste kur e shkruaj ket leter ndjehem shum e emocjonuar me merzi me pikllim dhe vuajtje te pafund mbrenda zemres sime dhe me lot te pa ndal ne syt e mi te permalluar per nje dashuri .Gėzohem qe je shendosh e mir e po ashtu kalon, sidoqoft jeta dhe realiteti dora ime kurr nuk do te ndjej lodhje duke shkruar per ty do te vazhdoj te shkruaj do te vazhdoj te dua dhe do te shpresoj ne ty sepse shpresa kurr nuk vdes nuk di qte them ndoshta e kam humbur rrugen time te jetes dhe gjindem ne rrugen e gabuar por zoti ma hapi ket rrug deri te zemra jote .Edhe pse e kam nje ndjenj deshprimi me zemer te them te verteten se ti e meriton gezimin lumturin dhe gjith te mirat e kesaj bote sepse djem si ti nuk gjinden ne ket bot askundi beso se nuk e kam leht ta shkruaj ket leter por me detyron zemra te shkruaj dhe ta nxjerr at qe e kam ne brendsi te kesaj zemre .Kurr nuk mud tja fal vetes nese dikund gabova me ty e nuk po e di gjejen qe beri ndryshim te madh mes nesh kurr nuk deshta te te lendoj ty e as veten time gjithqka ndodhi pa planifikluar dite e mallkuar kur u dashurova ne ty .Heret e kam kuptu qe jam njeri I denuar nga zoti por arsyet e kti denimi asnjeher nuk e kuptova tash vazhdoj te qaj fatin tim qe shum e kerkova por kurr nuk e gjeta jetova me nje shpres te vdekur dhe ne shoqri te endrrave per ket pafatsi mbeta e vetmuar jeten pa ndal duke e mallkuar dhe veten e emrova mbaz asaj qe mbeta Rob I dashuris Kurr nuk desha te gaboj e para zotit te jem nje mekatare kur e di se ne ket bot jam vetem nje kalimtare E rastit qe stacionin e fundit te jetes e kam ne pragun e vdekjes per ne boten tjeter asgje ne ket bot nuk esht e perjetshme e as e pa vdekshme .Tash vazhdoj te qaj ditet e rinis qe me iken e kurr me sme kthehen prap,asnjėher ne jet nuk I deshta aventurat e as interesin qdoher dashurova me shpirt e zemer te paster , sa do qe po mundohem si duket rruget tona nuk po takohen askund se si ndihem unė tani te tregon vet letra e shkruar kurr nuk e kam menduar nje dashuri te till qe te ben te vuash me mall ne heshtje te lendojsh zemren e askujt te mos I tregosh ,qdo her kur shkruaj per ty ndihem E priveligjuar dhe krenare kur e di faktin se ti e meriton ket , e meriton nje vajz si unė te vdes per ty , kjo esht nje ndjenj qe shum me frikson se e di qka dmth ta dashuroj veq njera zemer vetem zoti mund ta di se ku perfundon rruga e loteve te mi dhe e vuajtjeve te mia nese ka perfundi diku unė kam besim tek zoti dhe jam e bindur se kesaj rradhe do te me ndihmoj ,pa dashjen e tij as ne nuk do te ishim takuar , prej se te njoha ty jeta ime mori tjeter kahje dhe kuptim ket e deshmojn edhe fjalet mia qe tash I shkruaj duke u frymezuar nga ti , Te mos harrojm se dashurin nuk e kemi obligim ndaj askujt ajo esht nje ndjenj e zemres dhe e shpirtit ndoshta une nuk e meritoj dashurin tende por nuk jam fajtor qe te dua shum me dite te tera po jetoj me plag te pa sheruara ne zemer nese zoti e ka shkruar qe une perjet te vuaj per ty dhe dashurin tende nese esht e shkruar qe kurr mos ta kaloj per te then ne kater sy ata qka ndjej ne zemer per ty nese esht shkruar per ty te qaj e te vajtoj per jet do te pajtohem me ket fakt edhe pse shum I rend per mua mos harro kurr se deri ne vdekje vetem ty te dua .Fati dhe lumturia jon nvaret nga rruga te cilen ti do ta zgjedhesh ne jet .Me fal te lutem per gjith keto fjal por nje te vertet mbaje ne zemer dhe kurr mos harro se me shpirt e zemer te don nje vajz e cila jam unė ,E di qe pas kesaj letreme nuk do te gjej forc qe te flas me ty sepse sigurisht do tme urresh pa mas por te lutem me fal se ket leter e shkruaj nga detyrimi I vuajtjeve dhe kujtimeve te mija qe kam ne zemer .Nese ke ndjenja dhe zemer kupto te verteten qe tregon kjo leter e mos me urrej .Vall qesht kjo ndjej une per ty ? nje dashuri nje pikllim nje gezim apo nje plag e pa sheruar e shpirtit tim? Do te vij nje dit qe do ta kuptosh te verteten se te kam dashur me gjith zemer por ather do te jet shum von do tme kerkosh por sdo te me gjesh askund do te gjesh vetem varrin tim me shum lule te qelura mbi te ku mbi koke do te me qendrojn kurora e dashuris qe tash per ty une ne zemren tende do te mbetem si nje dor lypsi qe troket pa ndal duke kerkuar pak dashuri do te jem e vetjmja ne endrrat e tua por do te zhdukem se shpejti dhe ti do ta kuptosh se ky nuk ishte realiteti .Shpresoj se do te gėzosh lumturin dashurin dhe fatin qe aq shum e dashte dhe se nuk do te pendohesh per padrejtsin qe ma bere mua .Nje amanet dua me ta lan pas vdekjes sime te varri im kurr mos u afro plaget qe edhe atje I mbaj te lutem mos mi trazo.Ndoshta kjo do te jet letra e fundit qe per ty po e shkruaj sepse nuk e paske merituar nje vajz si une per ty vuaj le te mbetet kjo nje mister nje ndarje e fundit per fatin qe kisha une ne dashuri pa ty tash jam si nje jetime si nje zog pa krah e si nje lot I nxir si mund ta thesh zemren time si nje got kristali ku ket une kurr se meritova nuk pata nevoj per lumturin dhe knaqsin tende te lendojsh nje zemer te pa fajshme . Kėtė leter e shkruaj nga zemra per te pastruar shpirtin tim beso se tash gjindem e pa forc nuk mjafton krenaria e as shpresa qe te ma shuaj mallin per ty .Kur ta lexosh ket leter mos u ndjej krenar e as fajtor le te bej kjo leter qe ta kuptosh te verteten qe e tregon .Jeta ime tash shum ka ndryshuar ne zemer me ka mbet plaga e tradhtis ne e dashuris se humbur per jet mbeta nje rob dashurie .

I dashur!
Thuhet, qe per t`u dashuruar na duhet kohe, dhe me shume kohe na duhet
per te gjetur personin qe ben per ne, ta njohesh mire, deri sa te kuptosh qe
eshte shpirti yne binjak…Por te siguroj qe…kur te gjesh personin e duhur
ky proces nuk ka me kuptim,sepse te godet si nje rrufe ateher kur nuk e pret
ne nje menyre te pabesueshme,dhe te ben te kuptosh se nuk ka person tjeter
si ai…jam shume e bindur qe ka qene fati, dhe fatit nuk i rebelohemi!
Per mua ndodhi keshtu…?
Me mjaftoi nje kohe dhe u cmenda pas teje…
Sa me shume kalon koha aq me shume rritet dashuria ime per ty, dhe e mendoj
gjithmon qe je pjesa me e bukur e momenteve te mia te trishta, je dhe do jesh
gjithmon dielli qe sjell lumturi brenda meje…
Ti mendove qe nuk na mjaftoi koha per te qendruar bashke, por…i dashur ka
ndodhur e kunderta aq me shume qe te mendoj aq me teper me rritet deshira
te jem me ty…!! Une e di, qe eshte nje sukses per momentin, por jam perfundimisht
e bindur qe kam gjetur njeriun e duhur, dhe te betohem qe do luftoj kunder “Botes”
se tere neqoftese eshte e nevojshme per te qene prane teje, do kaloja jeten time
me ty sepse…te Dua cmendurisht…sepse je cuni me fantastik ne Bote, me te vertete!!
Mbase mund te kesh ndonje te mete ,por…sikur ti bashkojme se bashku te gjitha keto
vogelsira qe na mungojne, te bejne ty mashkullin me special te Universit…!!
Ke dy sy te bukur qe kur me shikon dhe njekohesisht me puth une, humbas ne to…
ndaloj se menduari,enderroj sikur jam ne Parajse…pastaj rikthehem dhe shoh qe je
aty prane meje, qe je real, dhe qe nuk jam duke e enderruar te gjithe kete, dhe te mos
isha krenare do qaja, vetem nga Lumturia…!!Ke nje fizik te mrekullueshem,dhe nje
fytyre shume shume te embel! Dua te te puth gjithe diten vetem per kete!!
Une jam femra me me fat ne Univers qe te kam ty…vetem kur me perqafon me duket
sikur po fluturoj…mendo kur me puthje dhe me terhiqje pas vetes dhe akoma
nuk e besoj qe ti me do…mbase te meritoj…por akoma nuk e besoj…me ben te ndjehem
e rendesishme, dhe une do jepja cdo gje qe te beja te me ndjeje cdo second, cdo minute
te jetes tende personin me te rendesishem dhe me speciale ne faqen e dheut…
TE DUA!…
Te puth pambarimisht…zemra ime!

Ty, qė ma ndale buzėqeshjen!
Rrezet e diellit kishin dėpėrtuar nė dhomėn time,nė zemrėn time,dhe si mundoheshin tė mė zgjonin nga gjumi i rėnd,shumė i rėndė qė mė kishin mbėshtjellė trupin tim tė lodhur me njė ėndėrr tė bukur.Ishte ėndrra ajo qė mė kishte lidhur dhe s’mė linte tė zgjohesha.Disi mundohesha tė ta shihnja fytyrėn,por kot.Vetėm zėrin tėnd tė shtjerrė e dėgjoja nga larg.Tė ndiqja hap pas hapi dhe mundohesha tė tė thosha diē qė kurrė nuk e kisha menduar,por….Dhe,edhe nė ėnderr ishte largėsia qė na ndante e fjalėt qė i kisha thėnė,por ti nuk i kuptove kurre…..zemera ime.
Ndoshta edhe kurrė s’do t’i kuptosh?!Ndoshta e kupton dashurinė qė kam pėr ty,por bėhesh kinse nuk kupton!
Jam ai,i cili nuk mund ta pranoj mė askė nė zemrėn time,nė shpirtin timė tė ēilter.A thua do tė pendohesh?Athua do ta largosh vetėm pėr njė ēast krenarin tėnde egoiste?Pse hamendesh?Kishte momente kur sytė flisnin.Nė sytė e tu shihja shumcka.Tė kujtohet kur me orė tė tėra bisedonim?Tė kujtohet kur me thoshe se me dashuron shumė?Apo mos vallė vetėm fjalė boshe,apo mos vallė e kishe nga dhembshuria e keqardhja qė isha e smuer?
Dhe,dielli ishte ai,i cili mė zgjoi nga ėndrra qė nuk mė linte tė shkėputėsha dot.Dhe, e lodhur, e molisur se nuk ishe pranė,ndėrmjet asaj se diē dua,por sikur nuk di as vetė ēka…..e tash,tė kaluarėn e ka mbeshtjellė pluhuri i harreses.E nė mua kanė mbetur vetėm kujtimet.Kujtimet qė nuk shlyhen dot!

Cdo dite e jetes time tashme kishte marre emrin tend mendova se kisha takuar njeriun e endrrave te mija, besoj se tashme gjithshka do kishe tejter kuptim.Ishe ti qe me beje te buzeqeshje cdo dite me shtrengoje fort the me premtove se gjithmon do jemi bashk.E une isha ajo qe te besova ta dhash puthjen time, endrrat e mia te cilat ti sot i ke shkatrruar E pse?
Fillove te mendoje se s’jam me per ty Me thoje se kishe degjuar shume per mua dhe ato fjale arrin te na ndanin ..nuk kan faje te tjeret jo por ti sepse po te kishe dashuri te madhe ti sdo lejoje askend te na ndaj Cfare ndodhi valle a sisha une ajo qe dikur thoje se do e ndash jeten me te? Ne zemren time tashme ska asgje edhe Emri yt eshte fshire ti se meriton dashurin time i kam fshire edhe lotet e fundit per ty sdo te qaj me per askend ndoshta keshtu qenka shkruar sdo jem kurr e lumtur, me mire pa askend se me nje njeri qe sdin te me dashuroj apo qe me donte vetem per kalimin e kohes… dje te dashuroja sote te urrejjjjjjjj….

2) Lumturia me e madhe eshte kur jam me ty,
Oret jan shume te shkurtera kur jemi bashk une dhe ti
ahhh sa te lumtur do te jemi se bashku deri ne perjetesi,
E di qe zoti me te vertet me ka krijuar vetem per ty,
E di qe edhe ti je krijuar per mua sepse me se shumti nga dashurickat e tua ti me do mua,
E tash dashurickat e tua jan te kaluara dhe te harruara se tash me dashuron vetem e vetem mua,
Prandaj te lus:
Mos u largo se vetem ty te kam
Mos me le se vetem e jotja jam
Mos ik se vdes pa ty
Mos me bej te lotoj se do te shtjerrem per ty
Mos me tradhto se nuk e meritoj
Mos me lendo sepse do ta lendosh njeriun qe me gjith zemer te do
Mos e plagos nje zemeres te pa faj dhe shum te dashuruar, Se te denon i madhi zot qe te ke krijuar. MOS LENDONI ZEMERA….

ME MUNGON



Shume sot,me shume se cdo nate,sa dhe fryma duket sikur po me braktis......Me mungon prekja jote ne kete dite vjeshte,kur me ledhatoje trupin e lodhur nga dita,me puthje ngadale,lehte....dhe me gishta me perkedhelje shpirtin(sic ti dish te besh)
Me mungon... ngrohtesia e trupit tend kur me shtrengoje tek vetja,sa here kisha ftohet,apo ndihesha vetem,kur kisha nevoj per ty.
Me mungon...aroma jote kur te puthja lehte te gusha,dhe aty rrija disa caste,per te harruar boten dhe relaksoja pak trupin tim....ku doja te vdisja,per te rilindur perseri si feniks...
Me mungon....shtrengimi i qenies tende rreth meje,ku kerkoje qetesin dhe ku me falje dashurine qe mbushte cdo hapesire te botes sime,ku gjeja veten,e se bashku enderronim...
Me mungon...tingulli i zerit tend,ku cdo nat me uroje NATEN E MIRE LEPURUSHE,dhe une atehere flija qete,dhe cdo pjese te trupit tim e kapte deshira per ty..
ME MUNGON....
Ta dish zemer sa shume....embelsia e fjales tende,sa here merzitesha,sa here qaja dhe qeshja.....sa here kisha nevoj per ty...
Me mungon.....shikimi yt...ne cdo takim.Aq i dashur,i embel,plot deshire e pasion...plot eksitim per te qene vetem......
Madje ta dish sot me mungon dhe sa here me hidhje nje veshtrim qortues,sa here llastohesha dhe nuk doja te qeshja...dhe ti me merrje mes krahesh(i poshter gjithmon ti ma punoje)dhe me shtrengoje fort........dhe une atehere ndihesha me mire...
Me mungon......gjithcka qe ka te beje me ty,prekja,shikimi,aroma jote......me mungon ti.
Me mungon....ne cdo fjale,ne cdo peshperim,ne cdo buzeqeshje,ne cdo ledhatim,ne cdo gjest,ti me mungon....aq shume sa dhe zemra shpesh mendoj se me pushon....
Me mungon....atehere kur jashte shiu troket ne dritaren e dhomes sime,dhe une nga vetetimat isha mesuar te strukesha ne gjoksin tend,dhe aty behesha me trime....
Me mungon....sa here stinet nderrohen,dhe pas vjeshtes vjen dimer....
Me mungon…sepse ditet e mija jane me te pakuptimta pa ty,me te zeza,me pa shpres….
ME MUNGON....
Me shume se dje.....dhe neser do me mungosh akoma me shume......sepse ti je bota ime....gjeja me e shtrenjte qe ruaj ne zemer,je ti malli me i madhe qe me torturon,je thjeshte ti..per kete ME MUNGON cdo dite e me shume.






2


Me mungon ..e dashur.. si gjithmone! Por sot eshte me e veshtire se dite te tjera, sepse deti ka kenduar per mua, e kenga ishte ajo e jetes sone sebashku. Me duket se te kam kenduar , nderkohe qe shkruaj kete leter, e ndjej profumin e luleve nder fusha, qe gjithmone me kane kujtuar Ty. Tashme keto gjera me lejne indferent. Vizitat e tua jane bere teper te ralla, e disa here kam dyshimin se pjesa me e rendesishme e imja, po me rreshqet lehtazi larg edhe perse une sfrocohem.Naten kur jam vetem, te therras.. e gjithmone dhimbja ime arrin kulmin. Ti mundesh akoma te gjesh menyren per tu rikthyer tek une. Mbreme naten te kam pare ne enderr... Ishe ne breg te detit.... era fershellekte mes flokeve te tu , e ne sy kishe ende ndricimin e perendimit te diellit... Mbetem i mahnitur duke te shikuar mbeshtetur ne gur. Sa e bukur je...nje bukuri qe s'e kam gjetur ne asnje femer tjeter. Ngadale eci drejt teje dhe kur me ne fund kthen veshtrimin e me shikon, kuptoj qe edhe te tjeret ishin mahnitur e po te shikonin. ~ E njeh?~ pershperisnin ziliqar, e nderkohe qe ti me buzeqesh, pergjigjem me pastertine e te vertetes:
Me shume se zemren time...! Te arri dhe te mbeshtjell me krahet e mi..rrethoj kete moment me shume se cdo tjeter. Eshte momenti per te cilin jetoj, e kur ti i pergjigjesh perqafimit tim, leshoj veten ketij momenti ... Me ne fund serish kam paqe....Ngrej doren dhe te cek faqet nderkohe ti ul koken dhe mbyll syte. Duart e mia jane te ashpra mbi lekuren tende te bute, e per nje cast pyes veten ne se do te kthehesh mbrapsh (pendohesh), por e di qe s'do jete keshtu... Nuk e kam bere kurre, e ne momente si keto qe kuptoj drejtimin e jetes sime. ( Une jam ketu, per te dashuruar, per te shtrenguar ne krahet e mi, per te te mbrojtur..) Jam ketu per te mesuar nga ty, e te marr ne kembim dashurine tende... Jam ketu , sepse nuk ka asnje vend tjeter ku dua te jem...!.

Largimi yt i hershem shkaktoi plag te medha ne zemren time, nuk ka ilac qe do te mi sheroje keto plage edhe pse disa thone koha sheron cdo plag un nuk besoj. Sa me teper kalon koha aq me teper ndjej mungesen tende. Me shpirt te venitur, me zemer te thyer dhe kthes te pakthyer, me lot ne sy deri sa te jetoj nuk do te harroj. Kush e di sa dite pa diell, pa lule, pa gezim do te kalojne, kurse ne zemren time vetem lot, vuajtje dhe mall per fjalet dhe buzeqeshjen tende te embel.

Dhembja nuk ka fund kurse lotet nuk kan fuqi te shprehin pikellimin per ty. Gjithmon do te mbetesh ne zemren time me shpirt te venitur, zemer te thyer, me shpres te pa shpres, si dje, si sot, si neser une e perlotur te pres te kthehesh, te ma kthesh besimin ne dashuri, te ma kthesh lumturin dhe gjith ate qe pata kur ishim se bashku. Mungesa yte ne cdo vend po ndihet. Ditet pa ty vetem une e di se si i kaloj. Malli.. dhembja.. per ty kurre nuk do te shuhen. Do te dua edhe me shume se sa te kam dashur, edhe me shum se sa e dua veten, por kur te bindesh atehere ndoshta do te jete shume vone. Une do te jem ne shpirt vetem e jotja e ti vendos vet per lumturin qe mund ta kemi se bashku...

Te te them qe te dua me duket pak, dikush duhet te shpik fjale te reja per te percaktuar ndjenjat e mia te lidhura me ty, qe me bejne te kem nevoje per ty ēdo sekond.Te them qe te dua por ti tani e di , ndoshta ngaqe e them shpesh kjo fjale mund te zbehet por, ēdo here qe ta them eshte sepse dashuria ime per ty rritet.
Dua qe ta dish , nuk te dua ne te shkuaren , nuk te dua ne te tashmen , as ne ardhmen , eshte nje dashuri pa kohe , gjithashtu nuk ka distanca , eshte thjeshte nje dashuri e paster , e mbushur me iluzione , me premtime qe nuk duan te permbushen sepse u permbushen te gjitha ne momentin qe te takova.

Te dua , si dy fjale qe formojne nje buzeqeshje ne buzet e tua.
Te te duash ty ne realitet eshte nje ēmim, nuk e di ne te meritoj por une luftoj qe te te meritoj , eshte nje ēmim , nje dhurate qe ēdo person do kishte fat po ta harronte por qe e kam vetem une..

njedit isha duke shetitur kur te pash ty krejt isha habitur

Njė mėngjes pa ty !!!!


A tė kujtohet sa tė lumturė ishim zbashku, pėrderisa ti ishe afėr meje, luteshim sė bashku qė cdo ditė tė jemi bashkė sikurse nė atė momentė.
Mendonim se Zoti do i dėgjonte lutjet e tė dy dashuruarve,por nė rrealitet ato thjesht mbetėn vetėm lutje…
- Mė kujtohet dita e parė qė u ndamė, atė ditė kur erdha tė pėrcjell, sepse po largoheshe nga unė, jetoje nė njė vend shumė larg meje, dhe kur mbarove shkollėn, tė duhej tė ktheheshe nė qytetin tėndė, tė mė braktisje mua, zbashku me gjitha kujtimet e mia qė i kishe nė kėtė qytetė.
- Ehhh sa e pikėlluar isha, por nuk tė tregoja sepse nuk doja qė ti tė mendosh se kur tė shkosh unė do lėndohem , ti atėher do lėndoheshe dy herė mė shumė, dhe unė kėtė s’do tė mund ta lejoja qė tė ndodh.
E di ! – Mė thoje nė cdo momentė se do kemi edhe shumė takime tė tjera dhe se nuk do ta ndiejm mungesėn dhe largėsin qė kemi nė mesė , por ėshtė e kotė shpirti imė sepse sa do qė mundohemi tė jemi bashk mė kurr s’do mund tė takoheshim si dikur ne cdo minutė e nė cdo sekondė, e di pse ?Sepse nuk tė kamė mė pranė klasės aty kur unė dilja nė pushime dhe tė takoja, sepse nuk mė pretė mė tek dera e shkollės tė dal kur unė tė mbaroj mėsimin, sepse nuk ka mė orė tė lira qė unė tė mos shkoj nė mėsim e tė vij me vrap tek ti,nuk ka mė takime te fshehta si dikur me nidhmėn e shoqėris, thjeshte nuk jemi mė bashk si dikur….Je shumė largė nga unė dhe unė s’tė premtoj dotė se do tė mund te duroj shumė gjatė mungesėn tėnde.
- Mė thėrret cdo mėngjes, por kjo nuk ėshtė e njejtė sikurse mėngjeset qė do mund ti bėnim bashk, kjo ėshtė diqka tjetėr…Ėshtė diqka tjetėr sepse vetėm zėrin e ėmbėl mund tė dėgjoj, nuk mundė tė shohė, nuk mund tė prekė , tė tė ledhatoj, e as tė puthė e tė pėrqafoj!!!Mėkatė qė na hecėn ditėt mė tė bukura tė rinisė pa qenė ne sė bashku, edi tash po afrohet dita e tė dashuruarve, mund tė paramendosh se sa e vetmuar do tė jemė nė kėtė ditė,ti mė thua se cdo ditė e kemi ditė tė dashuruarve, ashtu ėshtė engjėlli imė , por ja njė ditė ėshtė mė e rėndėsishme e ne s’mund tė jemi pranė njėri tjetrit nė kėtė ditė.
- Nuk edi se si ndihesh atėher kur e kujtonė gjumin e parė qė kemi bėrė zbashku, vetėm duke u ledhatuar dhe folur gjėra tė bukura,qė te ndihem gjithnje sė bashku, dhe tė ndihemi sikurse jemi bashkuar pėrjetėsisht, e duke mos e kujtuar qė jemi zbashku vetėm pėr njė natė, ajo ishte friga jonė se do jetė nata e parė por dhe e fundit, por jo shpirt e mbajė nė mendė sikurse natėn e parė edhe natėn e dytė qė kemi bėrė zbashku, dhe qė kanė qenė dy netėt mė tė bukura prej gjithė netėve qė kamė kaluar nė jetėn time.
Ende kur takohemi jemi sikurse dy tė rinjė qė po sa janė njoftuar, edin mirė se mė vie shumė turp kur jamė me ty, por gjithmon mundohėsh tė mė ndihmoshė, e te mė tregosh sė mund tė ndihem shumė mirė nė pranin tėndė…Unė tė dua tej mase, dhe ti ketė e ke kuptuar shumė mirė, por ne njė gjė jamė mė se e sigurt se dashuria qė kamė, mė ėshtė kthyer ashtu siq kamė deshur, sepse edhe une jame pjesa mė kryesore e zemreės tėnde,edi se mė donė dhe se kamė shumė rėndėsi pėr ty, kėtė ma ke vėrtėtuar nė cdo aspkt.
Prandaj mbetet qė prapė tė lutemi zbashku, por tashė qė tė bashkohemi sa mė shpejt, e jo tė mbetemi tė ndarė, si njė zemėr e thyer ,dhe e kėputur nė dy pjesė, qė njėra ka mbetur tek ti dhe tjetra tek unė…………….
























Maturante, qe s'u bera!

Edhe si femij mendonim per diten kur do vie te na therrisnin maturanta,ishim te kenaqur qe do e kemi nje dite te tille, te pakten ashtu shpresonim ne si femije..Mendonim se ajo dite do jete me e lumtura ne bote, ku te dinim se ajo aq sa te sjell lumturi te sjell dhe pikellim ?
-Te drejten te theme, per here te pare fjalen maturante e kisha kuptuar kur nje person qe e njihja u be maturant dhe une isha afer tije deri sa aj qante,me vinte qudi si femij se pse aj qante dhe s'fliste me asnje njeri, thoja edi se do knaqet me shoket dhe shoqet do kercejn do kendojn e kush edi edhe sa gjera te tjera..Por aj cante , se kuptoja se qka nuk ishte ne rregull me te.Isha shume kurioze te di se per cfare arsye rridhnin aq shume lote ne nje dite gezimi...Mbledha forcen dhe pyeta...
Perjgigjja qe kisha marre ende me kujtohet sikurse po te me thoshte tani se qka do te thote Matura.Une e paramendoja ndryshe, une deshiroja dhe e mendoja krejt me ndryshe, por fjala mature permbante shume shum se sa qe e dija.
Mbas 9 viteve........
-Ja ku jame Maturantja , ajo e cila dikur nuk e kuptoja se pse lotonin njerezit ne nje dite gezimi si dita e perfundimit te shkolles, dhe matura.
Por , ekzistone nje fjale, qe cdo gje pa e provuar, shikuar vete, kurr mos e komento. Ashtu qysh me ndodhi mua !
Por une e kisha me veshtire se te tjeret.Sepse une zbashku me klasen time qe kemi qene se bashku qe kater vite, kishim dy hidherime pernjeheri, e para qe po ndaheshim dhe e dyta se humbem shokun e klases ne nje aksident tragjik..
Dhe per kete vuanim dyhere me shume.
Te gjithe ishim te pikelluar.Nuk edi a ishte ide e mire apo ide e keqe por ne bashkarisht si klase vendosem mos te festojme maturen, sepse ne nje aspekt e hudhnim mbas shpine shokun qe e donim shume e qe s'arriti te behet maturante.
Dhe bashkarisht biseduam, dhe vendosem..Me se miri ishte keshtu.Ai hyri ne dhe, dhe neve na takonte ta rrespektonim kujtimin e tij.Nuk mund festonim pa qene edher ai afer neve, sidomos ateher kur gjithe organizimin e kishte bere ai.
S'mund te festoja naten e matures, kur diten me ishte varrosur shoku, ky do ishte kulmi i pa rrespektit tane ndaj njeri tjetrit dhe dashuris qe kemi pasur per mbrenda kater viteve...
Pikerisht diten kur une do arrija te kuptoj se c'ishte matura, une serisht nuk mesoba asgje dhe nuk e perjetova gezzimin e matures kurse hidherimin po edhe ne menyre te dyfishte......................................




Te filloj kete leter duke shprehur dashurine qe ndjej per Ty, e di se s'do mjaftoje koha per t'a lexuar deri ne fund. Me thua se me kupton, por perseri ndjej nje zbrazetire te sepakuptuares, sepse as une nuk di se cfare fjale te perdor, me cfare shkronja te shkruaj, cfare vargje te thuaj, nuk gjej dot qe ta thuan gjith kete ndjenje te nje dashurie te perkryer, fjala "te dua" sot ka humbur vleren, sepse thuhet pa mos e ndjere, thuhet per t'ia dhene tjetrit ndjenjen se e don, por zemra e thot te kunderten, une sonte s'do e perdor kete fjale, sepse kjo fjale ka vrare shume zemra, shume i ka lene te thyra, dhe do mundohem qe sonte te gjej menyra tjera qe te te jap ndjenjen se nuk te don askush tjeter perpos meje, qe nuk i nevojitesh askujt perpos meje!
Me ke munguar shume kohen e fundit, mengjeset kane aguar pa buzeqeshjen tende, pa ndricimin e syve te Tua.
Me mungon shume edhe ne keto ore te vona. Pa Ty koha nuk kalon, cdo minut percjell me kujdes e numroj minutat qe na kane mbetur per te aguar nje mengjes serisht prane teje, dhe e ndjej se nuk ka mbetur me shume, shkoi e shumta e pakta mbeti, e une tash shkoj te fje me shpejt qe te kaloje me shpejte kjo kohe, eshte kjo koha e pritjes.




Arsyeja qė unė kam jetuar ishe ti. Arsyeja qė unė vuaj je ti. “Kujdes nė dashuri”, kėtė fjalė shpesh e thoje ti. Nuk jam nė gjendje qė tė pėrulem e as tė shkruaj pėr dashurinė time tė madhe por vuajtja, dhe vuajtja u bė forcė fizike, e jo kurrė forcė shpirtėrore. Ti je ende shpresa e jetės time, e mė shumė se qdo gjė tjetėr tė dėshiroj nė kėtė botė. Kujtimet e mira tani mė mundojnė, e mė mundojnė pa ty.
Sa isha I lumtur kur e pėrjetova pėrqafimin tėnd. Ti mė dhurove dashurinė...e unė ende vazhdova me stilin tim tė vjetėr...Ti bėre shumėqka pėr mua qė tė jem i lumtur
Ti je kujtesa e veqantė e jetės dhe zemrės time dhe shpresoj e do tė luftoj, qė tė jesh gjithmonė. Tani i kam dy dėshira: t’mė kthehesh ose tė harroj. Dhe, atėherė le tė filloi jeta ime e re, qė sot. Nuk dua qė dikush t’a shijoi dashurin time tė humbur, sepse tė dua mė shumė se vetveten. E di se ti je e mėshirueshme dhe tė lutem, kur unė vdes eja tė m’i mbyllėsh sytė sepse vetėm atėherė do t’a ndiej veten tė gjallė.
Nė fillim, atėherė kur fillova t’i njoh aftėsit e tua, kėrkoja forcė qė tė dashuroj me shpirtė, por kisha frikė, megjithatė ti mė ngrite lartė, kėrkove kėshilla nga unė, qdo ditė mė futje nė testimin tėnd, e unė isha i befasuar me idetė e tua, por nuk e di pse u largove nė atė fillim kur tė dashurova me tėrė qenien time njerėzore, e ti fillove me provokime e keqkuptime vazhdimisht. Mė pyetje pėr aventurat e mia, e unė sot kėrkoj nga ti t’i kujtosh ditėt e lumtura kur nė mes nesh kishte gjithnjė dashuri. Tani jam i mbyllur krejtė nė vetmi, kėndoj, shkruaj, e kujtoj o shpirtė pėr ty. E sot nė rrugė kur tė takoj, bėhesh sikur “nuk tė shoh”. A nuk ndien dhimbje pėr mua qė po bredhi rrugėve i vetmuar. Kėrkoj shpresė nga Ti ose shpresėn dhe jetėn tė m’a shuash, por PSE?
Ti e don shiun, por e dua edhe unė atė ditė me shi...por dua t’a harroj sepse ti mė mungon e kujtimi zgjatė gjithmonė dhe rastėsisht tė kam takuar (internet)...i folėm dy-tri fjalė, ti mė pėrshėndete dhe dhe qe ateher filloi dashuria jone, mė bėre tė ndiej dridhje tė lehta nėpėr tėrė trupin tim. Kur ti mė folje pėr tė ardhmen, nė zemrėn time ndieja ngrohtėsin e flakės qė u ndizte, por qė shumė shpejtė u shua, atė e ndiej edhe nė kėtė natė nė vetmi qė u mundova tė harroj me tėrė forcėn por sikur ti pėrsėri mė pėshpėritje, prit, prit, prit...!!!
Tė faleminderit pėr atė gjysmė premtimi...por ku mbeti sot! Tė faleminderit pėr buzėqeshjet e tua, pėr atė kohė qė e kalove me mua, por megjithatė ne kemi mėsuar shumė nga njėri-tjetri, por tė lutem kujto ato ditė kur e kalonim tėrė ditėn sė bashku. Kujto ato netė kur ne vetmin e netėve tė pafunda shkruaja kėngė pėr ty, pėr ty o engjulli im qė tė doja dhe mė doje. Tė dua! Po ti, a mė don? Nuk e di?
Dua tė takoj, t’i shpjegoj tė gjitha, por shkon gjatė dhe nuk mundem dhe ndoshta pjesėn mė kryesore nuk mund t’a them. Ti je e vetmja oazė qė theje atė horizont vuajtjesh, ishte ti i vetmi zhgėnjim qė unė gjeta ngushėllim, e sot po mbizotėron e kaluara jonė, unė nuk mundem tė jem i vetpėrmbajtur dhe do t’i lejojė vetes t’a thyej kufirin e imagjinuar...dhe aty do t’a gjejė veten.
Por mė nė fund duhet tė pajtohem me realitetin sa tė hidhur aq edhe tė rėndė, edhe pse jemi afėr e ndodhemi largė. Ne gusht do te shkojė nė Amerikė, nėse deri atėhere nuk ndodhė asgjė qė une tė ndėrroj mendjen, ngase tani jam dėshpruar shumė nė kėtė jetė, jeta ime pa ty nuk ka vlerė, tė lutem mendo edhe njėher pėr tė gjitha dhe besoj qė do tė kuptosh realitetin, e realiteti ėshtė se une tė dua me gjith zemėr, ti je dashuria e jetės sime, ne jemi tė lindur pėr njėri tjetrin, hapi syte dhe do tė shikosh se unė nuk jam I tillė siq mendojn ata njerėz qė na kanė ndarė, ta kam dėshmuar kėtė nė tė gjitha mėnyrat e mundshme dhe do ta dėshmoj sėrish, por ti e di kėtė vet mė sė miri, ti mė njeh mė sė miri nė kėtė botė, ohh…une mund tė tė bėj tė lumtur nė kėtė jetė vogėlushe, do tė bėjė gjithqka vetėm qė ti tė jesh e lumtur pranė meje.
Do tė jem engjulli yt mbrojtės, do tė jem heroi yt, do tė jem dashuria jote pėrgjithmon.
Do tė shkojė ne Amerikė, qė tė provoj fatin tim, dua qė tė tejkaloj kėtė dėshprim gjigant qė mė ka kaplur nė kėtė vend, dua qė tė arrij diqka nė kėtė jetė, dhe shpresa e vetme qė mė mban gjallė ne kėtė jetė dhe qė mė detyron tė vazhdojė je ti dashuria ime, do tė luftojė pėr ty pėrgjithmon, nuk kam frikė as nga vdekja….
Kėshtu qė pa marrė parasysh veprimet e mia une gjithmon e lė dashurinė nė njė anė dhe jetėn e pėrditshme nė anėn tjetėr, por dashuria ėshtė gjithmon nė plan tė parė.
Do tė kthehem pėr ty vogėlushja ime, do tė kthehem qė tė jesh e imja pėrgjithmon, nėse ende tė kujtohet kjo ka qenė ėndrra jonė e pėrbashkėt pėr tė cilėn ėndėrronim qdo natė, e unė do ta bėjė kėtė ėndėrr realitet ngase tė dua o ylli im.
Koha po kalon, e ti ende mė mungon, por do tė vijė koha jonė, mos ki frikė, ngase dashuria e vėrtet gjithmon fiton qdo luftė, dhe gjėja qė mė mundon mė sė shumti ėshtė qė ti je verbuar nga fjalė tė njerzve qė tė folėn keq pėr mua e ato fjalė nuk janė aspak tė vėrteta dhe unė ta kam dėshmuar kėtė. Gjėja qka urrej mė sė shumti nė botė ėshtė dyftyrėsia, shpifjet e njerzve, gėnjeshtra dhe tradhtia. Edhe pse nuk kam besuar kurre se do tė mė ndodhe por shpifjet ma humbėn dashurinė, na ndanė njėher por kjo nuk do tė ndodhė mė, tė betohem, kurrė, dhe ata tė cilėt I bėnė kėto herėn e parė do tė pendohem qė kanė lindur. Do tė kthehem pėr ty vogėlushe, kur do tė mendosh se ėshtė fundi I botės unė do tė jem aty pėr tė treguar fillim e lumturisė.

Nuk e kam dit cka eshete dhimbje . Nuk e kam dit qe Dashuria mundet me dhimt aq shum e ka aq fuqi te madhe . Shum persona kan ne jeten time dhe shum i kam lendua ato .
Asnjehere me pare nuk e kam kuptu . Kan qene shum te cilet me kan lutur per dashuri,kan qajtun,kan qene te lenduar , por asnjehere nuk e kam ditun se sa shum dashuria dhemb. Nuk jam barazu me fjalet e tyre dhe te lotve , veq pa dije i kam shkelur.
Kur me thojshin se ndjejn dhimbje nga mbrendsia e cila dhibmje ngadal po i mbyt un gjithmon kam mendua qe eshte krejt ajo ren dhe Dashuria nuk te dhemb aq shum. E kam ditun qe askush nuk mund te jep krah por asnjehere nuk kam mundur ta kuptoj qe mundesh ta ndjesh at dhimbje.
Deri nje dit . Diten kur ti shkove . Ditet e para nuk kam ndjer aq dhimbje se kam pas shpres qe me kthehesh. Kam prit nga dita ne dit e kam besuar qe ke me mu kthye qe gjithmon me ke folur qe me don edhe un te kam besua. Eh nuk e kam mendua qe dashuria jote aq leht ka kalua e me ke harua. Nuk kam mendua qe nje jav e ndarjes ka me prish nje vit qe kemi kalua bashk . Por ty me nuk ishe . Nuk u ktheve dhe nisa ta kuptoj se krejt ka mabruar ne mes nesh. Atehere filloi shum te dhemb . Ndjeja dhimbje te madhe ne gjoks te cilen nuk mundesha me kontolu.
Ndjeja nje shprazetin ne mua dhe deshir te flakt e te madhe veq edhe njehere te te shoh edhe pse me nuk jam e jotja.
Eh qe tani kam nis te kuptoj krejt ato qe me kan folun qe dnejn dhimbje . Akush nuk mund ta kuptoj deri ati qe ti ndodh. kam ndjer dhimbje qe mbyt krejt ne mua , shbimje qe me qon veq ka vdekja , vdekje e nje trupi te vajze e ciles shpirti i ka vdekun kah moti. A cka eshte ai trup pa shpirt ? E vetmja qe me ndalouna isht dashuria e prinderve te mi e cila un kam qene e vetmja gje ne jeten e tyre e nuk kam mund at me ua mar. Kam qene te rezikoj veten dhe te jetoj ket jete pa ndjenja veq prinderit e mi te jen te gezuar.
Kam jetuar ne fer. Secila dit me ka nis me mendime tek ti e ka perfundua ne lot per ty. Kam humbur krejt deshiren per gjithcka ne jet. Kam dalun me shoqeri shum me kan folur qe me gjej ndonje qe mund te me ndihmoj e me te haru , por asnjeri nuk ka mundur te mendoj edhe tek ne mendje nuk mund te jem me ndonje tjeter . Te kam dashur vetem ty e cdo nat jam lutur per kthyerjen tende. Shpresa gjithmon ka qen ne mua shrpresa e cila linde cdo dit, a vdiste cdo mbremje per qe kam ditur qe edhe nje dit kaloi pa ty. Me ka mbetur krejt ajo lidhja me ty , e qeshura jote, buzet tua , duart tua , qe gjithmon me ke be te gezuar . Por kam shku perpara . Deri ne at dite kur te pash ty dhe at tjetren , deri ne diten e marteses . Erdha me te pa edhe pse ka dhimbt qe asnjehere perpara por e durova at dhimbje .
Ishe aq i bukur . Shiqova ne ftyren tende duke kerkua shenja te dhimbjeve por nuk i pash . Pash vetem te qeshur qe gruas tende i ndihmoje me dal nga keri . Qe deri tash kuptova qe mes nesh ka mar fund . kuptova qe me kur nuk do te jesh i imi . Ti tani i takon asaj , gruas e cila asnjehere nuk do te mund te te dashuroj siq te dashuroj une. Ne at mbremje krejt bota u bermbys ndjeja qe eshte fundi i botes dhe bi ne grop prej te ciles nuk ka kthim . Edhe vet nuk e kam dit se si e kam perjetu at dit , dhe gjith ditet tjera qe kam mendua ne ty dhe ne gruan tend , duke ditur qe tani asja ja jp krjet mua qe mi more qe un asnjehere me nuk do ti kem.
Por ja ende jetoj ende jam ketu , jetoj ne te kaluaren qaj per dashurin e shkruaj per ty ne njerin kush pa drejtesi me denoj me denim me vdekje edhe pse e di qe ti nuk ke me lexu ket leter ketu por ti edhe pse nuk je me mua gjithmon do te jesh ne zemren time .




Ndoshta te kujtohem!

Gjithmon kur kaloj kah lumi me kujtohesh ti dhe koha me ty. Me kujtohen ditet e asaj dashurie qe tani ka humbur dhe ka mbetur vetem kujtimi.
Ateher ishim te lumtur, ishim shume te lumtur, por kjo nuk zgjati edhe aq shum dhe ti me tradhtove me tjetrin. U ndame!
Deri tani e pyesja veten? "Ēka kishte aj, qe mua me mungonte?", por nuk e gjeta pergjigjjen. Si duket fati na ndau se ti nuk dije ta ēmon dashurine time.
U ndame, kurse ti nuk me the as "mir u pafshime" nuk me the as "lamtumir". Ket ma pate borgj, apo jo? Ia pate borgj dashuris ton. Nuk e meritova nje ndarje tė tille.
Te kame pritur disa dit, disa jav ndoshta edhe disa muaj, por ti qe ke ate krenari aq te madhe nuk u ktheve dot.
Tash, tash akoma mendoj ne ty. Ndoshta akoma te dua, por te me kthehesh nuk do te pranoja. Ndoshta jam egoist per veten time, por me merre mendja se nje shanc tjeter nuk e meriton! Mendon se je e bukur, i ke te gjitha, por jo, jo aty ku esht bukuria duhet te jet edhe menquria, e kjo te mungon ty!
Ne fillim nuk mundesha te pajtohem me fatin qe u ndam. Mendoja se s`do te mundem te jetoj pa ty, por tani jam mesuar, dhe nga nje her i them vetes se kjo ishte me e mira per mua, se nuk e ke merituar dashurinė time kurr, dhe nuk e meriton te dashuron dikush ashtu si te desha une!
Veteme kur te permend dikush emrin tend me dridhet zemra. Kur me vjen ne mend, me vjen te qaj, dhe e pys veten "pse ka te till njerz, nuk din apo nuk duan qe tjetri t`i dashuroj qe tjetrit t“ja kthejn dashurin!?
Me thoshte nj i vjeter : "Dashurin duhet ta ruajsh sikur syt. Mund te jet e gjat sa jeta, e embel si mjalti por edhe e rend si vdekja. Kete duhesh ta ruajsh se s`te vje per ēdo dit. Kjo te ndodh nje her ne jet, vetem nje her. Esht si jeta, qe nese vdek ke humb, dhe mbetet vetem kujtimi aty!" Dhe tash e kuptoj porosin e tij.
E ty, te dhasht Zoti at qe e meriton!!!!