LEONORADURRESI |
|
| Na ishte njė herė Njė vajzė bukuroshe E sjellshme pa huqe me emrin Kėsulkuqe
E si thoni ju Ne fillim duhet me ju thėnė Pse emrin Kėsulkuqe Asaj ja kishin lėnė
Emri kaq i bukur Asaj i kishte ngel Nga shamija e kuqe qe mbante ne kokė pėrherė
Njė ditė mami i saj Ju lut qe te gjyshja te shkoje Se ishte e sėmurė Dhe ushqim duhet ti dėrgoje
Shtepija e gjyshes ishte ne pyll Atje ishte shumė mirė Mundeshe me kafshet te bisedoshe E bashke me zogjet te kendojshe
U nis Kėsulkuqja e gezuar aspak pa pertuar se kur ėshtė puna pėr te gjyshja Gati ishte edhe pėr te fluturuar
E kėshtu ajo vraponte kerkun nuk ndalonte Se donte sa me shpejt Tė gjyshaj tė shkonte
Por ne njė lugine atje matan ujku Kėsulkuqen na e kishte pare I del para dhe e pyt ngadal ngadal Se ku po shkonte me kaq nxitim valle
E Kėsulkuqja shum e sinqert I tregon ujkut hallin e vet krejt nuk e dinte se ujku ishte egersir kujtonte se ishte si ajo shumė shumė i mirė.
Dhe ujku nga sinqeriteti i Kėsulkuqes perfitoj E mendja e tij keq filloj ti punoj Nisi te thur plane ne koken e tij Si Kėsulkuqen e Gjyshen ti hante ai.
O Kėsulkuqe moj zemėr bardhe tek ai bregu ca trendafila te kuq kam pare mendo se sa shum gjyshen tanė do e gezoshe sikur do lule asaj ti t'ja dėrgosh.
Dhe Kėsulkuqja pa u menduar as pak Tek trandafilat ajo ka vrapuar me vrap Kėshtu qe ujku kohe ka fituar Dhe para Kėsulkuqes te shpija e gjyshes me shkuar
Tak Tak Tak troket ujku ne dere Kush ėshtė? thėrret gjyshja e mjer Jam Kėsulkuqja qe te do ty shumė kam ardhė me te sjell ushqime e te kujdesem pėr ty unė
O Kėsulkuqe sa shum je tu me gezue Unė nga krevati nuk mundem me u que Dera ėshtė e hapur veē shtyje ngadal edhe hajde me perqafo se pėr ty kam mall
Dhe me shpejtesi ujku brenda ka hy e gjyshja ėshtė tmerru kur e ka pa me sy edhe ai e ka hanger gjyshen pa ba njė as dy merzitje
O ky ujku sa shumė grabitēar fillon e mendon si Kėsulkuqen me marr rrobat e gjyshes i ka vesh ai Drejte e ne krevat ka shku ėshtė shtri
Nuk vonon shumė dhe Kėsulkuqja u duke ne dere e gezuar dhe e qeshur si asnjėherė nuk ishte nevoja qe te trokiste aspak se e gjen deren hapur dhe hyn brenda me vrap
O gjyshe e dashur te lutem mė me tregu pse deren hapur e ke lėnė kėshtu? 'O Kėsulkuqe moj zemėr bardhe se do vish ti mendja ma ka marr'
O Gjyshe Gjyshe ēfar zanit tan i ka ndodh? po me duket i eger kėtė herė jo i ėmbėl si perher ohh e dashura ime kam qenė shumė sėmurė nga gripi e kam se kam edhe temperatur
Bo bo po me sytė ēfar te ka ndodh kėshtu? te jan skuq e shum te jan zmadhu mua po me duket se sjan sytė e tu jo bija ime mos u tremb me mu qe te shikoj ty mirė prandaj me jan zmadhu
Prit prit po me veshet cfar te ka gjet ty? sjan veshet e tu si te bani vaki? o zemra ime ti mos mė mu trishtu se kam pas hall qe me jan rrit veshet mu qe te dėgjoj ty me mirė prandaj me jan ba ashtu
Shife shihe goja sa e shemtume te ėshtė ba ta bi njė pasqyrė vetin pėr me e pa jo bija ime mos i qit vetit merzi se bash te gjyshja ne bark tani ke me hy
O kjo goja e ujkut e madhe kishte qane Kėsulkuqjen me gjith shport brenda e ka nxane e kur barkun e mbushi mirė ai shtrihet ne krevat te gjyshes te fleje pėr bukuri
Por gjahtari qe po kalonte aty pran zhurma qe vinte nga shtėpia e gjyshes Shumė shumė kurjoz atė e ban cfar gripi i keq gjyshes i paska ran Po gerhet gjyshja si te ishte luan
Ai kėshtu vendosi qe gjyshen ta takoj mos ka ndonjė hall e duhet ta ndihmoj A po tė baj muhabet me te merzin qe tja kaloj Se ajo ka qan edhe semur kėtė nuk e harroj
Kur gjahtari ne shtepi te gjyshes ka hyrė s'mund tju besonte gjall syve te ti ujku ne krevat te gjyshes po flinte dhe gerhiste si te ishte ne shtepin e ti
Oh thot gjahtari qe i vinte mendja verdall gjyshes se shkret ēfar i paska ngjare a thua ne bark te ujkut ka perfundu ndoshta ėshtė hala gjall mundet edhe me shpetu
Dhe ndodhi tamam si ne perralle gjahtari ujkun shpejt e ka vrar dhe kur e hapi barkun e ti Kėsulkuqja dhe Gjyshja ishin gjall kjo ishte njė mrekulli
Dhe Kėsulkuqja ngjarjen e ka tregu se si atė ujku e kishte mashtru dhe me lot ne sy gjyshes falje i kerkoj dhe gjahtarin shumė shumė e falenderoj buzeqeshje
Po gjyshja e mirė ashtu si perher lot ne sytė e Kėsulkuqes sdonte te shikonte asnjeher fillon Kėsulkuqen ta qetsoj ngadal jo jo s'ėshtė faj i jot qe kjo botė kėshtu ėshtė ndertu i miri e i keqi bashke me jetu
Po ti Kėsulkuqe nga jeta duhet tė mėsosh askerkujt ma sduhet ti besosh se kush ėshtė i mirė e kush ėshtė i keq ėshtė shum shum veshtir ta kuptosh.
|
| |