SMS DASHURIE

E pash bukuroshen e malit
Ėmbėl i mirte erė trėndafilit.
I’u afrova pa mė hetuar se i afrohem,
U frikėsova, thash nga bukuria u rrezova.
Fytyra e sajė me bėn tė ndjehem
Sikur nė qiell pranė hėnės gjindem.
Sytė e zi nėn vetullat e holla,
Vetullat e gjata nėn ballin si llamba,
Buzėt e kuqe nė fytyrėn e bardhė,
Faqet e skqura njesoj sikur mollė.
Po ajo pika e zezė mbi buzėn e saj?!
E ajo hunda nė mes tė fytyrės sė sajė.
I buzėqeshi luleve e ia pash dhėmbėt,
Dhėmbė mė tė bardhė kurr s’kisha parė,
Tė rėnditur bukur taman sikur ushtarė.
Mė pėlqen fytyra e sajė e bukur
Frkėsohem t’i afrohem pėr t’i folur.
Pikėrisht kjo ėshtė dashuria
E pėlqen por nuk tė len frika,
Kur ke frikė t’i thuash se e ke simpati
Kėtijė fenomeni i thuhet dashuri.
Andaj, i them asaj qė frikėsohem t’i them,
Se bukuria e sajė pa gjumė po mė len……

nese gjumi nuk te ze
dhe emrin tim shpesh e permend
eja vajz ti me mua
eja brenda ne shpirtin tem

ka me tu knaq zemra

shpirti meu lazdru

nese i hap krahet me mu ke me fluturu

ka me tu zbardh jeta

qdo deshir do te humbet

sepse endrra me e madhe qe e ke pasur

jam une aj qe ta ben realitet

sa me ke shashtris kur ti kam pa buzt e tua
jo qe jam friksu por zemra esht tranua
sa esht deshira e madhe pran tyre
te zgjohem kur ti je duke fjet
do ti kisha kap embel kapak kurr sti kisha lan vet
sa do doja ato buz me te mijat mi bashku
qdo nat e dit qe kalon me ti ledhatu
sa do doja veq njeher pak ti shijoj
po te me ndalet fryma ne to frym do te marr
o veq po du mi prek pak pa asnje qellim
ti ledhatoj se me qmendi ky shpirti im
gjaku i zemres time deshiron met pa
buzen tende te embel mes me lan mu tha
vete shpirt zemren se qka ajo deshiron
shkime sod mendjen e le buzen te te drejton
te vij pas meje mbi hapat e dashuris
per nje qast at buzen tende ne gjak kom per te ta qit

Takimet e Mesnatave
Hap deren e dhomes time dhe pa u menduar hyj
brenda. Gati-gati ne menyre instiktive. Ajo eshte gjithcka qe mund te
kerkoj tani ne keto momente. Nje vend i gjithi i imi ku mund te qendroj
i pangacmuar dhe i vertete. Skuta ime e erret, ku nuk egzistojne
ngjyrat apo dritat. Gjithcka atje eshte e njete, pa ndryshime. E erret
per mos u dukur copat e korraces time kur bien poshte pa zhurme. I
zbuluar nga cdo mburoje por i sigurt, me ndihmojne te ec perpara per
mos u perplasur neper qoshet e zhvendosuar nga imagjinata ime. E erret
per mos u ngacmuar nga gjithcka qe me rrethon pa zhurme por qe
gjithashtu ben hije kur ndodhet ne drite.
Dhe keshtu hyj brenda duke
terhequr zvarre kembet qe i ndjej te shkeputura nga pjesa tjeter e
trungut. Mbyll deren me ngadale dhe filloj renien ne vorbullen e
fuqishme te boshlleku qe me pushton. Nen efektin e kesaj gjendjeje
clirohem nga gjithcka dhe forca e rendeses pushon se diskutuari me
muskujt e mi. Tani mund te shoh pa patur nevoje te hap syte. Shoh vetem
ate qe duhet te shihet dhe perseri bije dhe bije duke cliruar cdo pike
mbeshtetjeje. Tani ehste qetesi dhe frymemarja ime me ben shoqeri dhe
kur cdo paterice largohet prej meje, renia shnderrohet. Tani trupi,
mendja, shpirti nuk jane me te mite. s’kam pse prek, pse nuhas, pe
shijoj sepse tani nuk jam vetem. Ajo qe kam kerkuar eshte me mua. Ne
mua.
Jashte vetes sime tani udhetoj i cliruar dhe shoh trupin tim
tek mbyll syte te shkoje poshte. Sa cudi! Gjithcka tani shkon poshte.
Mos valle bota ne nxitim e siper ka ngaterruar kah? Sa cudi!…

Nese do me vrasėsh
Mos merr thik as pistolet
Thuaj s tė dua
Se zemra pushon vet

Po te dergoj nje te puthur,
ne faqen tende te bukur,
po te dergoj nje te percafuar
nese je e vetmuar,
e kur te jesh prap ne vetmi,
lexo sms-n time perseri

me mungon qdo nate
me mungon qdo dite
e di valle qdo te thote ta duash dike
por ai as qe ta din..

ai e pyeti: Cfar dėshiron nga un...?
dhe ajo ju pėrgjigj: asgjė, vetėm mbiemrin tėnd..

Menyra me e mir per ti mbyllur gojen nje femre eshte ta puthesh..