durrsaku |
|
| feminisht"
pse kaq shum po me vret mua
un qe shum.. oh sa shum te dua
mos me vrit, mos me lendo
dua te verteten, ma trego
me mesove dashurin...
puthjet, ndjenjat, embelsin
skisha frik me as nga bota
se pa frik isha e jotja
ne syt e tu gjeta nje bot
po sa shpejt u zhduk, u shua
buzet sflisnin me per mua
dhe pse feminisht me thoje
te dua...
pa ty...
spo kalon sot kjo nat
sa e gjat qe po me duket
ku do te jesh, shpirt, ne kte cast
un nuk jam .. shpirti me zhduket
se me dogje shpirtin.. kur ike ti
lotet nga syt ,me rane si shi
zemra me nuk ben tik-tak
kur zemren tende pran se ka
ku je i dashur ne kto momente
rruges shpesh degjoj komente
njerzit me gisht me ndikojn
se vetem pa ty tani me shikojn
ah more djal...
sa te bukura fjalet qe thoje
sa te embla buzet e tua
sa e brishte kjo dashuria
sa e hidhur sot vetmija
ti je...
ti je nje yll qe jeten ma ndricon
ti je nje enderr qe nga gjumi me zgjon
ti je si nje magji qe shpirtin ma pushton
ti je si nje krijes e rralle qe mua me dashuron
ti je jeta per mua
ti je thjesht fjala "te dua"
ti je libri qe un hap cdo dit dhe lexoj
ti je nje zemer qe un gjithmon pikturoj...
Si trendafil cel dashuria
ne mes te kopeshtit tim
dhe si nje kenge bukuria
s'me ndahet ne udhetim
Kjo bukuri mbi te gjitha mbetet
asgje mbi dhè se tund
me mua ecen gjer sa detet
te thahen der ne fund.
Nuk thahen detet zemra ime
graniti nuk firon
nuk ndalet era ne udhetime
se era vec vrapon.
Mbec me shendet...per ty ngre goten
mos u merzit o shpirt
sikur ta bredh me kembe boten
te gjej... por vetem prit
|
| | |
