| Edhe pse thone se koha hakmerret me harrese ndaj kujtimeve, dashuria ime per ty kurr nuk do te zbehet.
Dhimbje e madhe per mua do te ishte t’i harroj ditet me te lumtura te jetes sime.
Kam kerkuar nje njeri si ti pjesen me te madhe te jetes sime, por ishte shume veshtire ta gjeja.
Dhe befasisht u ktheva, dhe ti ishe aty.
Kur te bie shi, dil nga shtepia dhe leri pikat qe bien te te prekin,
jane puthjet e dashurise qe prej shume kohesh kam dashur te t’i jap.
cka te shkruaj kur s kam as fjale, nuk kam as zemer, se te gjitha ti kam fale!
Lulet nuk mi pranove, tani me ke zemeruar, kete gjest do ta kuptoje se dashurine time ke refuzuar!
Bie te fle, tek ti mendoj, ne enderrat e gjumit ty te shikoj,
zgjohem ne mengjes ty te imagjinoj, per tere jeten ty te dashuroje.
Do desha te isha nje pike loti qe te lindja ne syte e tu, te jetoja ne faqet e tua dhe te vdisja mbi buzet e tua.
Dy pika lot’ per dashuri, dy zemra qe ndodhen ende ne vetmi,dy zemra te arta, dy zemra te zjarrta,
e duan njera tjetren edhe pse jan te larta !
c’te them tjeter ,tash pervec se mendo mire. Me ler te iki nese te pengoj ose : Te dua ,me thuaj.
cdo dite po vdes nga pak, se dhemjen e kam afer e ty te kam larg. Kam prit e nuk ke ardhe,
pse s me vrave ti, po me le te gjalle. Vone eshte, vone eshte per te qar, vone eshte per te qesh,
vone eshte perseri pran meje te jesh!
Jetoj si ne parajse, ne nje bote krejt tjeter, nuk di se c’bej, nuk di nga shkoj.
Gjithmon nje buzeqeshje me perkedhel krejt fytyren kur kujtoj syt e tu.
A nuk e ven re o e dashur se sa i dashuruar jam pas teje?
Kur me dhe dashurine zbulova jeten, kur te dhashe veten time zbulova lumturine.
Mbi detin e qet lundronte nje flet . Mbi te shkruante te dua per jete!
Merre zemren time te shkret mbyte me dure tua pastaj knaqu ne kete bote se me s te them te dua!
Se kjo zemer vec per ty ka rrah dikur, por ti kete se kuptove kurre!!
Mos loto nese shkoj e s’kthehem. Mos me pyet si jam, kur e ndien si ndiehem.
Mos me pyet si jetoj kur me ke lene vete, mos kerko falje nga zemra qe nje here e vret.
Mos trokit me ne dern time, se ajo eshte mbyll, se ne zemren qe e theve kurr s ke per te hyre.
Mos me thuaj, se me ke dashuruar, tash eshte vone, shume vone per tu penduar.
Mos me pyet per ato caste qe dikur me mua kalove, mos loto per fatin tone qe ti vete e shkaterrove!!!
Ne mendjen time shpalos kujtime nje nga nje ,ne njeren nga ato e gjeje tregimin per ty ,athua ku je ti!?
A thua enderr ishe ti!?
Nese nuk te thash se per mua je ti ajo qe me fal buzeqeshje, ajo qe me fal ngrohtesi.
Nese s’ta shpreha dot sa shume te dashuroj fajin e kish natyra qe si dha zemres goje.
Nje mije poezi do ti shkruaj per ty ,por asnjera s bene pune ,qe te kthehesh tek une,
molle e ndaluar, e ndaluar per ne, qenka dashuria jone, qe u mbulua me dhe!!
Tash nuk jemi afer, si dikur nuk jemi, pervec njeri tjeterit tjeter gje nuk kemi!
Te pres jashte botes aty ku realiteti behet magji, te pres aty ku urrejtja behet dashuri,
ku lotet kthehen ne rreze dielli. Te pres aty ku le krenarine per gjithmone, te pres aty ku zemra ime s do te vuaj me!
|
